Morgenavond (nacht) komen we aan in Jerevan. De laatste keer was oktober ‘23; ruim een half jaar na de scheiding. In alles wennend aan een nieuw leven: solo, een nieuw huis, een nieuwe baan, kleinkinderen weg.
De Tsirani Tsar-groep is fijn en gezellig. Meerdere ‘maatjes’ en lekker lachen.
Ik heb inmiddels plezier in het werk bij Signis en ben blij met mn huisje. Na jaren klungelen met artrose, heb ik nu een nieuwe knie. Eigenlijk is deze reis iets te vroeg. Ik heb voor een deel nog stokken 🩼 nodig en zal niet alle activiteiten mee kunnen doen. Afgesproken is: een dubbele plek (been kunnen strekken) in de bus m.n. bij langere ritten; een stoel bij optredens en elke avond even de dag v morgen doornemen: wat kan voor mij wel/niet ? Wanneer een taxi 🚕 ? Rust nemen ?
Meer dan mijn best met oefenen en balans zoeken (grenzen opzoeken maar geen overbelasting) en n zootje pijnstillers mee, kan ik niet doen.
Later raakten ook Simone en Novy nog geblesseerd..
Ik reis met Dominique en we hebben gezorgd voor een relaxte 3 uur overstaptijd in Wenen. Vandaag ingecheckt.
Het A5 reisboekje is af (Marit &ik). Ruzanna is al in Jerevan en zag onze poster hangen bij het theater.
Het huis is schoon 🧹. Mijn deel van de gezamenlijke koffer 🧳 ligt klaar. Karien kwam hier koken en eten.
Het is nu bijna 6 weken na de operatie. De fysio heeft maandag de pijn weggemasseerd en m’n knie naar 90 * doorgebogen 😣. Ik draai rondjes op de hometrainer.
Moet goed komen, toch ? 😅

Geschreven door Marjoleins.travels