Goed geslapen. Ochtendzon en vogelgefluit - één rare: een wielewaal, zegt Barbara.
Repetitie op een veranda met uitzicht op de magische Una. Zonkoesterend.
‘s Middags op pad - optreedspullen mee.
Naar Nektar Park - van de ex-schoonfamilie van Elvira. Bijen: honing, stuifmeel, pollen API therapie. We krijgen een rondleiding en een fantastische zelfgemaakte lunch.
Geneeskrachtig polleninhalertje gekocht; baat het niet, schaadt het niet.
Verder rondlummelen en in de schaduw liggen. Ik kan m’n draai niet zo goed vinden.
Terug naar Bihać het cultureel centrum Kulturni Centar Bihać. Daar hangen grote posters van ons.
Er volgt grote onzekerheid: waar onze spullen ? Hoe wat wanneer enz. Later blijk ik foute kleding te dragen (maar het was goedgekeurd!). ‘Dan koop je morgen een zwarte blouse! roept iemand; zo’n dunnetje. Je weet niet hoe lastig kleding kopen is.
Voor het eerst even last van het Groepsgebeuren. Ik sta dan continu in een soort ‘alerte volgstand’ , doe braaf wat er wordt gezegd, maar ben steeds ‘in afwachting’ . Wat ik zelf wil is ver weg, zeg maar. Heb er even enorme last van.
Omkleden in Cultuurcentrum. En naar de kerkruine op de ‘terp’ in het centrum: Plato Crkve Sv Ante.
Lange voorbereiding met o.a. een ander koor met ook mensen van het Nektar Park.
Het stroomt vol. Mensen zingen zachtjes mee en zingen het vriendelijk zachtjes voor als ik even naar de tekst moet gluren.
Maar het zingen is zwaar, zo buiten. Te lang programma, te veel je best doen. Hees. Doodmoe.
Eten in restaurant. Een 17-jarige jongen fantastisch op accordeon. 🪗 een man zingt gloedvol. En we zingen samen. Nina B weet hem een beetje te normaliseren, want hij weet niet van ophouden. Ze zingen duetten.
sNachts slaap ik slecht met hoestbuien. De wekker op 6 uur.🕕

Geschreven door Marjoleins.travels