Do. 7 nov. Nog nagenietend van gister een ontbijtje en een taxi naar Terminal sur voor het busje van 08.50 van Medellin naar Jardin. Na een uur zijn we pas de stad uit. De chauffeur houdt de gang erin in de bergen met onverantwoord inhalen, oef! Het is wonderbaarlijk mooi en groen onderweg. Het laatste stuk langs een snelstromende rivier in het ravijn en in de verte zijn de maxen van de Andes ook al in beeld. We rijden een andere, meer slingerende en langere weg dan vorig jaar. De andere is afgesloten vanwege hevige regenval de laatste dagen met vallend gesteente als gevolg. We worden nog net niet misselijk, maar een fijne rit is het niet. Ze zijn op veel stukken ook nog aan de weg aan het werken en dat houdt enorm op. Na 2,5 uur hebben we even een stop gelukkig in Bolombolo. Rond 13.00 uur zijn we er. Betalen en installeren in onze enorme familiekamer met drie tweepersoonsbedden haha. Hier zitten we namelijk recht tegenover de kathedraal en de deuren kunnen open naar het balkon. Fantastische plek en kamer! De straat naast ons is afgesloten, lekker rustig. De standplaats van de tuk-tuks hebben ze daar gemaakt. We gaan op zoek naar lunch. We lopen onze straat uit naar La Parilla de mi pueblo, onze vaste plek vorige keer, en ook dit keer weer. De ober herkent ons al. Hij weet dat hij vorig jaar een foto van ons heeft genomen bij de koe achter de balie, haha, wat leuk. Almuerzo is kippensoep met een bordje erbij met avocado, room, kappertjes, banaan en rijst. Wat een combinatie, maar het smaakt heerlijk! We komen nog net droog binnen voordat de onweersbui los barst. Het klaart weer op en we drinken wat kopjes koffie op het plein. We pinnen en zijn weer even miljonair! Dan lopen we een ommetje en zien een kapper. Een aparte lieve man met geverfd haar. Hij knipt ons beiden voor 10.000 pp (=3 euro). Hij ziet mijn grijs en vraagt oftie ook moet kleuren haha. Ik zeg later misschien. Na een half uur lopen we onze straat uit op weg naar de gele brug om te kijken of we de rode haan, die alleen hier voorkomt, zien vliegen. Eentje zie ik er al. We lopen naar beneden op weg naar de rivier om er meer te kunnen zien. In de tuin bij het vrouwtje van het vogelpark is het een gekwetter van jewelste. Ze komt naar de poort en we besluiten naar binnen te gaan. Entree is 3 euro pp. Wooow, wat zitten er veel. Er zijn al meer mensen. Carlo ziet ook een grijs-blauwe met een lange staart, mooi zegt ie. De rode hanen maken elkaar met veel gekwetter het hof. Als ze fladderen zie je goed dat het lijf helemaal felrood is. Prachtige kleur. Na een uurtje lopen we terug. Beneden ons zit café La Tampa en daar drinken we voortaan onze koffietjes. Zo, wat is die lekker. En het beste zicht op het plein. 'S-avonds gaan we voor de biefstuk met kaas-champignon saus en heerlijke frietjes met een kannetje sangria bij La Parilla. Koffie bij ons beneden. Lekker warm douchen en slapen.


Vrij. 8 nov. Om half 5 hoor hoor ik bezems op het plein. Ze zijn nu al aan het vegen! Om kwart voor 6 gaat de kerkklok voor de mis. De bedden liggen zo lekker dat we er niet uit willen. Om half 9 gaan we dan toch maar een ontbijtje zoeken. Schuin tegenover op het plein bij ons bakkertje nemen we een verse jus, koffie, gebakken eitjes en een warm ham/kaas broodje. Hmmmm. Nog 3 koffietjes bij ons beneden. We zien wat oude bekenden. Het loterijmannetje op z'n handfiets, onze ober met het aparte kapsel en de achterover loper haha (foto 's-avonds). Filmpjes van de vogels, de achteroverloper, de paarden en onderweg in de bus staan trouwens op Carlo z'n facebook. Die kan ik op pindat helaas niet uploaden. Douchen en een rondje in het stadje lopen totdat het alweer gaat onweren en het weer slaat om. Tsja, dan maar schuilen en lunchen. Hetzelfde als gisteren. Wat koffie en een biertje op het plein bij ons. Dan ga ik maar weer naar de kapper, nu om de uitgroei te verven en Carlo gaat lekker even in bed liggen voetbal kijken. Herhalingen van Europees voetbal. 'S-avonds een visje en een hamburger met frietjes met sangria bij La Parilla en nog koffie en een paar biertjes op het plein. Er staan allemaal eettentjes en de paarden komen weer op het plein. Ze demonstreren een soort dressuur en stallen hun paard gewoon bij de stoep als ze iets gaan drinken. Het treintje komt voorbij en het baasje van ons café beneden leert mij om ook lekker te kiepen op mijn stoel tegen de muur. Dat zit lekker relaxed😀.


Za. 9 nov. Ze bouwen tenten op het plein over de terassen voor het weekend en voor de verwachte regen. Vandaag weer ontbijten bij het bakkertje en met de kabelbaan naar de andere kant en te voet naar beneden over de weg. Wat is het hier toch wonderschoon en relaxed. We zien 3 spechten in 1 boom en een paard alleen in de wei. We lopen een weggetje in naar de rivier. Dan lopen we naar de gele brug en komen zo weer in onze straat. Net op tijd terug voor de bui. Al het groen komt niet zomaar natuurlijk haha. Veel regen nodig. Temperatuur is heerlijk en bij ons cafeetje beneden mogen we eten laten komen van een friettent die alleen maar bezorgd overdag. Het baasje bestelt voor ons. Heerlijk aan het plein met een muziekje erbij. Na 3 kwartier komen ze het eten brengen op een notor. Vandaag (weekend) is een biertje 500 peso duurder (3.500) een kopje koffie hetzelfde 750 peso. Even douchen en op bed liggen en 's-avonds een biefstuk en een koffie en biertje aan het plein. Nu zijn er heel veel paarden die langs trippelen en het is megadruk op het plein. De muziek van de discotheek aan de zijkant van het plein gaat pas om 5 uur uit vannacht. We slapen er dwars doorheen, na 12 uur moet het zachter hier.

Zo. 10 nov. Ontbijt bij het bakkertje en vandaag gaan we aan de andere kant van het dorp het dal in een bruggetje over en dan over de rug van de berg steil naar boven naar Cristo Rey. Wat geweldig is het hiero. We blijven hier😀. Tis wel een steil klimmetje. Van 1765 meter naar het riviertje beneden 1715 meter omhoog naar Jezus op 1904 meter. Wat foto's bij het beeld. Iets verderop naar boven is een restaurant en een panorama met Jardin in letters voor de foto. We nemen een capuccino en een taartje en kaasbroodje. Daar lust Willy ook wel een stukje van. Terug nemen we de gewone weg, lekker lang en langzaam naar beneden. Ongeveer 10 km bij elkaar. We hebbeen de hele wandeling een zwarte begeidingshond Willy haha. Erg grappig. Hij had manieren. Onderweg gaat Carlo nog 1 km omhoog naar 2 watervallen naast elkaar. Ik wacht met de hond bij de brug. De andere witte volghond Peso was net weer terug naar boven gelopeñ met andere mensen mee. Bijna bij het dorp zien we een cafeetje met eten met een mooi uitzicht. We bestellen een pul mangosap, een avocadosoep en een vegetarische hamburger. Niet wat we dachten maar wel lekker met de pikante saus erop. De hond gaat lekker liggen wachten op ons en krijgt een paar hapjes. Water moet ie niet. Het begint zachtjes te duppen. Onder de paraplu lopen we terug het dorp in naar het plein en geven Willy wat brokjes uit de supermarkt. Dan snel weglopen om hem kwijt te raken. Dat lukt. Het is heel erg druk op het plein en bij ons restaurant La Parilla, maar een tafeltje voor 2 is er nog gelukkig. We nemen allebei een lekkere hamburger met sangria. Op her plein wat koffie en bier en lekker kiepend gapen, heerlijk. Onze Brusselaar zien we hier ook nog een paar keer.


Ma. 11 nov. Vanochtend erg bewolkt. Lekker uitslapen in het heerlijke grote bed met zachte lakens. Ontbijten en koffie bij ons beneden. Het weer klaart op maar ook donkere wolken boven de bergen. Alvast koffer inpakken en rond 2 uur toch maar erop uit en nog een keertje met de kabelbaan naar boven. Lekker even daar genieten van het uitzicht en het zonnetje met een chippie en een postobon sinas. Bijna bij de brug komen we de Gentse tegen en die loopt met ons mee. We zien de regenboog boven het dorp, altijd speciaal, en wat boeren te paard. We nemen haar mee naar de onderste brug en gaan dan weer de Rode haan bekijken. Het kan alleen maar hier en er zitten er weer genoeg. Zij vindt het ook helemaal geweldig. Laatste keer biefstuk bij La Parilla met Sangria.

Di. 12 nov. Broodjes halen bij het bakkertje en beneden opeten met de lekkerste kiffie van Jardin bij ons baasje. Dan 2 blokken lopen naar het busstation. De rit met de speciale open bus begon goed met zon dus we zagen veel meer dan de vorige keer. Eenmaal aan de andere kant van de berg regent her en wordt het koud. Na 2 uurtjes stoppen we even voor een plas en een warme koffie. Na 3 uur zijn we in Rio Sucio en is het even droog doen kunnen we in een klein busje blijven zitten tot Salento. We worden beide een beetje misselijk, want hij rijdt nogal schokkend. Het gaat weer regenen en in Pereira onweert het er nog bij. Rond half 4 zijn we er en steken we her bus terrein over om bij ons hostal te komen. Lekker dichtbij dus. We zitten nu aan de rand van Salento en kijken op een tuin met vogeltjes met alle kleuren. Meteen gaan we even het dorpje in. Het is niet druk, het is al een week aan het regenen hier zeggen ze, en nu regent het nog lichtjes. We vinden een voor ons nieuw restaurantje Bernabé met andere gerechtjes. We nemen vooraf een tomatensoep en portobellos met kaas en als hoofd filet mignon met zoete koffiesaus en auberginelasagne met kaas mmmm en een glaasje rode wijn.


Wo. 13 nov. Het is een gefluit van jewelste. Om kwart over 6 ga ik buiten kijken in de tuin, maar het is net licht aan het worden, dan zie je de kleuren niet. Er hangt hier een hasj lucht waar je niet goed van wordt. Bah. Een bepaalde plant híer. Tijdens het wandelen ruiken we het wel vaker, maar hier blijft ie natuurlijk hangen. Douchen en ontbijt. De één vier tosties, de ander gebakken eitjes en fruit, vers sinaasappelsap en heerlijke koffie met in de tuin vlakbij de Barranquero, een langstaart met felblauwe kop, een toekan, een specht met het rode kopje en een schitterend gekleurd vogeltje rood/blauw/groen, maar dan héél fel. We krijgen gewoon koffie zoveel we willen. Het gaat de hele dag regenen, lekker vogeltjes kijken en film op bed. Als lunch eten we empanadas bij ons hostal. hostal. Buiten is het koud brrrr. 'S-avonds is het wel droog en gaan we weer heerlijk eten, dat dan weer wel 😀. Vooraf zalm op toast en tomatensoep, hoofd lasagne en pasta met groenten en teryaki saus bij Bernabé.


Do. 14 nov. Het weer lijkt vandaag beter, dus na het vroege ontbijt gaan we naar het plein en rijden met de Willy (jeep) stapvoets (max. 30 km) naar de Valle de Cocora met de hoge palmen en over de berg de ander vallei in met de bruggetjes. Na de 3 prachtige panorama punten tussen en op de palmen, bijna bovenin al bij de hoge naaldbomen komen we de Gentse tegen. Ik ben al wel 10 doden gestorven tijdens de 2,5 uur alleen maar naar boven lopen. Zij komt net terug van boven. Ze is niet zo'n ster in afdalen dus neemt de makkelijkste weg ook weer terug. Jammer voor haar, ze mist de sprookjesvallei waar wij straks doorheen lopen. Na de mooie en heerlijk ruikende dennebomen komen we eindelijk op de top met de mooie felgekleurde vuurpijl bloemen en jawel ik zie een kolibrie en hij gaat werkelijk als een model voor me zitten voor de foto. Dan gaat hij ook nog eten uit de mooie bloemen, woow, wat een kleurenpracht. We gaan door het hobbitsland de steile schuine paadjes naar beneden en dan duiken we de jungle in, over een glibberig pad met boomstronken en keien en modder. Zorgen dat je niet struikelt of naar beneden glijdt. Onderweg bewoneren we de mooiste varens en bloemen en zaden. Voor een foto loop ik even terug omhoog en zie ineens een mooie rood met witte stippen paddestoel. We kunnen hier nog een afslag nemen naar de kolibriefarm, dat is nog extra 2 km. stijgen en dalen en het begint lichtjes te druppen. We besluiten het pad door stromend water te nemen langs de rivier, die heftig stroomt. We worden nog niet nat onder de bomen en lopen een paar prachtige hangbruggetjes over. Dan is de paraplu toch wel nodig en dat gaat prima. We komen nog 8 pakezels tegen die voedsel en drinken omhoog brengen. Uiteindelijk lopen we 14 km pfff, waarvan de laatste anderhalf uur in de regen. Mooooiii, alleen krijg ik op weg naar beneden eerst wat hoofdpijn en later een hele zere nek. Raar. Het is wel inspannend lopen naar beneden met modder en gladde wortels en het laatste paadje is normaal relaxed maar nu moeten we van de ene naar de andere kant op het gras langs het hek laveren om niet uit te glijden. En moe natuurlijk. Nou ja, we nemen de Willy terug naar het dorp en eten gauw een menu del dia. Het is weer droog na het eten. Meteen naar huis, douchen en op bed. Carlo heeft nu nergens last van, maar die heeft al wel een paar dagen hoofdpijn als hij wakker wordt. Dat trekt wel weer weg gelukkig. Na 2 uurtjes slapen is het iets beter, we eten tosties met koffie bij het hostal, want het regent alweer. En naar bed.


Vrij. 15 nov. Het is bewolkt tijdens het ontbijt. Veel kleine vogeltjes en de langstaart durft nu op het voorste voederbakje plaats te nemen voor mijn neus. Prachtig. Mijn nek lijkt wat beter, maar Carlo z'n hoofdpijn zakt niet vanochtend. We verzamelen de was, haren wassen en lekker buiten zitten. De zon prikt er warempel even door. Rond half 2 eten we hamburgers bij het hostal en dan gaat weer regenen en echt spoelen en wordt het koud, brrr. Even in bed opwarmen. Dan barst het onweer los en de donder rolt wel een uur lang door de valleien. Wat een geweld. Even valt de stroom uit. Rond 6 uur gaan we het dorp in, het is droog. We gaan weer naar Bernabé, waar ze vanaf vandaag 15 dagen lang een aanbieding hebben voor 2 personen. 1 voorgerecht, 2 hoofdgerechten, 1 toetje, 2 glazen wijn, 2 flessen water en 2 koffie na. Ideaal. Het is weer portobello en beide een biefstuk. Er staan nu wel tenten op het plein voor het weekend en velen kijken voetbal in het café. Het is Colombia-Peru. Wij gaan thuis kijken, geen zin in bier of koffie. Later regent het weer.


Za. 16 nov. Ontbijt en even in fr hangmat hangen in de zon! Jaja, hij schijnt zomaar 😎. Carlo laat zijn hoofdpijn zakken op bed en dan pakken we de koffers in. Onze kamer met balkon is bezet voor de komende 2 dagen, dus we hebben nu een driepersoons kamer geboekt in het hoofdgebouw. Veel groter en goedkoper, prima! Zij verplaatsen dan onze bagage als de kamer klaar is. Wij lopen naar de gele brug en gaan Salento uit langs een mooie laan met hele hoge eucalyptusbomen. Het uitzicht is groen, en nog groener. Heerlijk wandelen hier en in de zon. Het is betrekkelijk vlak. Als het steiler wordt gaan we terug. We zijn vorig jaar een eind doorgelopen om een koffiefarm te bezoeken. Nu geen zin in en Nederland moet om kwart voor 3 voetballen tegen Noord-Ierland. In het stadje kijken we wat winkeltjes. Er staan nu eettenten op het plein die allemaal de plaatselijke favoriet zalmforel aanbieden voor zo'n 4 euro. Wij willen een Menu del dia en gaan naar Todo Riko waar het eergister prima was. Nu hebben ze echter soep die wij niet willen en we lopen terug naar een tentje bij de brug. Die hebben ook een menu en dat is heerlijk met mangosap. Snel terug naar de grote biljarttent want die zou Nederland gaan uitzenden op TV. Net op tijd. Ze zoeken de wedstrijd voor ons op en we nemen een biertje. Wat een droefenis wedstrijd zeg. Na een half uur hebben we geen signaal meer vanwege de hevige regen en onweer dat weer is losgebarsten. De 2e helft hebben we weer beeld. Nou ja, het regent toch pijpenstelen dus we zitten hier goed, maar het biljart kijken is leuker. Het eindigt in 0-0 en Nederland mag naar het EK. Dat is natuurlijk gezellig voor ons in juni volgend jaar. Het regent nog steeds licht en ww lopen naar huis. We kopen wat koeken voor vanavond en nemen een hamburger bij ons hostal. De nieuwe kamer en douche is heerlijk. Al onze spullen én de schone was staan er al in. Perfect hostal.


Zo. 17 nov. De zon schijnt! Ontbijtje en op naar het uitzichtpunt aan het einde van de drukke straat met de 9 trappen naar boven. Wow. Mooi weer. We ontdekken dat er ook een andere weg naartoe loopt als we daarlangs naar beneden lopen. En... we kijken zo de vallei van het riviertje Quindio in die leidt naar Cocora. We kopen nog maar wat souvenirs. Te leuk en we mogen 20 kg+12kg+10 kg meenemen in het vliegtuig morgen, dus dat moet lukken haha. Het is gezellig druk nu in het dorpje. Een bejaard colombiaans stelletje is aan het dansen op straat voor geld met hun eigen muziek, geweldig! We lopen nog wat en gaan lunchen bij dezelfde als gister. Mmmm kippetje met mosterdsaus. En het gaat maar weer eens regenen en onweren. Weg sfeer in het dorp. Tussen de druppels door lopen we naar huis en pakken onze tassen in. Rond een uur of 7 gaan we voor het menu met biefstuk en ern toetje met heerlijke slagroom en fruit bij Bernabé.

Geschreven door Kcendewereldreiss.reisdagboek