Nu met foto's. Hallo, Het verhaal nogmaals verder :
we zijn in sneltreinvaart Peru aan het bekijken met tijdbesparende nachtbussen en dat gaat goed. Eerst op 19 sept. zijn we nog in Cuenca Equador aangekomen voor 2 dagen de stad te bekijken, best mooie oude stad, maar superveel verkeer overal en dat stinkt nogal. De 1e dag de free walking city tour gedaan met een veel te grote groep en een snelpratend meisje, maar wel alles gezien. Ook de markt met de typische hele varkens, waar we later van zijn gaan eten, jummie. Ook het mysterie van de panama hoed (uit equador-amazonegebied) krijgen we te horen en te zien. De 2e dag ruine van voor de incas met museum bekeken, dat was wel interessant en nog naar een panorama punt op een berg met een kerkje en veel trappen naar beneden. De nachtbus in naar Peru. Rond 1 uur 's-nachts 2 stempels halen op de grens. Voor het gebouw lagen weer Venezulanen op matrassen te slapen en wachten op een visum de volgende dag. Heel triest voor al die vluchtelingen. Wij zijn snel klaar maar we hebben wel een uur gewacht tot iedereen de stempels had en weer door. Ipv 8 uur komen we al om 5 uur aan in Mancora in de donkerte. Een driewielmotortaxi brengt ons naar het hostal. Nou ja, dat dacht hij, maar het was de verkeerde naam. Na nog een eind door het zand te rijden om te kijken of het daar was kwam onze chauffeur Charlie erachter dat we in een dorp hier een half uur vandaan hadden geboekt. Na wat gepraat, gemail en overleg besluiten we hier even bij de bank te pinnen (max. 400 sol = 100 euro) en met charlie naar een hotel te gaan kijken en dat vinden we, achteraf geweldig daar. Om 8 uur hadden we een kamer, yeah. We hebben de andere gecancelled omdat het niet duidelijk was dat het zo ver weg lag en ons geld terug gekregen van air bnb. Bij ons hotel kunnen we lekker ontbijten en daarna gaan we in strandkkeding langs het water lopen naar de vissersbootjes en ligstoelen huren. Jaaah, een heerlijk strand en het water is ook lekker. Totdat ze de muziek rond half 4 zo hard zetten dat we weg moeten. Effe douche en het dorpje in. Gezellig met veel restaurantjes en vooral winkeltjes. De volgende dag gaan we lekker weer naar het strand maar dan weg bij de muziek. Het eten en het bier hier in Peru is prima. Een heerlijke surf& turf alvast voor onze trouwdag en nog een massage van de voetjes oo het strand. 'S-avonds weer de nachtbus in naar Trujillo na een buitendouche bij ons hotel. Nu klopt de aankomsttijd beter. We hebben een eenvoudig leuk hostal, waar we meteen een tour archeologico kunnen boeken en daar opgehaald worden, ideaal. We kunnen eerst nog even om een ontbijtje en we kunnen zo instappen op weg naar de chan chan ruines met Huaca's (tempels) waar het Chimu volk woonde van 850 tot 1470. We bezoeken ook het paleis. Je kunt wel zien hoe enorm groot het geweest moet zijn, maar er is veel verwoest door el nino. Al met al doet het ons een beetje aan Egypte denken, maar minder indrukwekkend. Dan gaan we lunchen in Huanchaco, waar ze leuke rieten bootjes maken en er ook nog mee varen en vissen (caballitos de totora). In de middag bezoeken we een museum over het Moche volk dat hier leefde van 100 tot 800 en veel keramiek maakte. Er staan hele leuke flessen. Er vlakbij gaan we naar de Huaca de la luna tegen een berg aan gebouwd, waar we nog wat schilderingen kunnen zien van destijds en ook een afbeelding van hoe het geweest moet zijn, dat is wel indrukwekkend. We worden op het stadsplein gedropt en het is erg koud in de waterkoude wind. Op weg naar huis vinden we een pizzeria met lekkere rode wijn, heerlijk na zo'n lange dag. De Inca kola hebben we ook ontdekt, dit is gele 3-es gaseuze van bij ons vroeger. Deze is echter door coca-cola gebotteld en doorgaans kan je in Peru alleen deze 2 cola's en water en bier krijgen. Dan lekker ons bedje in. De volgende dag door naar Huaraz, op 3000 meter hoogte in de Andes, in 1970 nog ernstig beschadigd door een hevige aardbeving. Het ligt langs de rivier rio Santa tussen de cordillera blanca met meer dan 50 toppen van 5700 meter en hoger, max 6768 meter en de lagere cordillera negra. De rit hiernaartoe doen we dus overdag voor de machtige uitzichten. Heel wat anders dan de zandbak langs de hele kust van Peru. Daar mis je niks aan. Ook hier hebben we een leuk hostal met een lieve man en vrouw die graag hun tours uitleggen aan ons. We boeken er twee en gaan de stad in voor wat eten bij een chifa (chinees). Lekkere soep en noodles. Het is een lelijke, drukke stad, maar toch relaxed. Wel koud hier hoor brrrr. Lekker slapen en de eerste tour voert ons naar Yungai en Caraz en laguna Peron op 4200 m. We kopen nog mutsen en wanten voor de zekerheid. Het is een verre rit, langs de bergtop gebruikt door "Paramount pictures" en nog wat dorpjes waar we een ijsje eten en coca-thee drinken tegen hoogteziekte. Naar Caraz is anderhalf uur. Dan gaan we een onverharde weg op voor 35 km naar boven, nog eens anderhalf uur, pffff, we zijn blij als we uit kunnen stappen. Wow, dat is blauw dat meertje. Het sneeuwt lichtjes en alle kleren gaan aan voor de half uur klim naar boven voor een nog mooier uitzicht op het meer en op de gletsjes erachter, zooo eee dat is mooi. Het is inmiddels al weer droog en zonnig en dus warm en mooi voor de foto's. We genieten even en eten wat voor we weer naar beneden gaan. We hebben bananen en mandarijnen. De rit naar huis is weer (te) lang en we vallen in slaap op de rechte weg. 'S-avonds vinden we een lekker biefstuk restaurantje, mmmm. De tweede tour brengt ons naar het zuiden over Catac naar de bereikbare gletsjer Nevado Pastoruri op 5240 m. Het is weer een eind maar wel betere weg door voormalig gletsjergebied. Onderweg zien we eindelijk de llama's, geexploiteerd door bergvolk, erg leuk, en gashoudend borrelend koud water. Dan komen de plantas gigantas in beeld. Familie van de ananas. Deze kunnen wel 15 meter hoog groeien, wonderlijk in deze droge koude. Eenmaal bij de gletsjer kunnen we in 40 minuten dichterbij lopen en dat is ook weer de moeite waard hoor, hier sneeuwt het ook lichtjes, waarna de zon gaat schijnen, dus we hebben geluk. In de wind snijdt de kou door alles, maar de zon is heerlijk warm, vooral met wind mee. We zijn goed aangekleed. Wat mooi hier ook weer. Terug naar huis lekker nagenieten in de bus. De volgende dag gaan we naar Lima. We zakken de bergen helemaal af en komen pas 8 uur later aan op het busstation. We stappen in bij de wat oudere Oscar die ons naar het hostal brengt, hij geeft z'n tel. Nummer voor als we hem weer nodig hebben. Bij het hostal krijgen we een grotere kamer met jacoozy voor dezelfde prijs. We hebben ruimte nodig om onze spullen te reorganiseren. We laten 1 grote rugzak hier met zomerspullen. Het is een leuke en veilige wijk Magdalena sur Mar en we vinden al snel een bank waar we 700 kunnen pinnen, das beter, en een kiprestaurant Norky waar we een vleesschotel nemen met heerlijke frietjes, een fles Inca kola en 2 heerlijke sangria, mmmm. De volgende dag pakken we alles alvast om en gaan rond de middag met de bus naar Lima centro. In de lonely planet staat een route en die lopen we. Van china town via een kathedraal naar winkelstraten met het regeringsgebouw naar de plaza des armas. Onderweg eten we een lekkere sandwich met capuccino. Het plein mogen we niet op. Het is afgesloten omdat er teveel mensen komen demonstreren ivm de komende proviciale verkiezingen op 7 oktober, jammer. Wel kunnen we omlopen en de gebouwen van de andere kant bekijken. Een mooi plein en een leuke binnenstad ondanks de drukte en het vele toeteren. We gaan nog even terug naar china town voor koopjes, maar een jas voor carlo vinden we niet. Dan maar geen jas haha. Op de gletsjer heeft hij geen kou gehad, dus we hebben voldoende warme kleren. Terug met een taxichauffeur waarvan de oudste van 12 volleybalt. Hij heeft een stuk live wedstrijd opgenomen van Peru-Cuba en laat dat zien op z'n telefoon. Het is langer dan een half uur rijden naar huis en we gaan meteen weer eten bij Norky want dat was heerlijk. Het is inmiddels zondag 30 sept. En we gaan met chauffeur Oscar naar het busstation en nemen de bus naar Pisco. Dat is maar 4 uurtjes, dus we zijn er zo door de woestijn. We hebben geboekt bij air bnb "El Paraiso" en dat is het ook, een paradijsje. Een mega-huis met een mooi zwembad in de grote tuin, geweldig om te zien. De oudjes Jose (71) en zijn vrouw ontvangen ons hartelijk en bieden aan om ons rond te rijden in zijn rode sportwagen hyundai coupe. De mannen voorin en de vrouwen opgevouwen achterin en rije maar, haha,geweldig. Hij rijdt ons naar het Pisco strand, dat niet veel voorstelt en verder naar het schiereiland Paracas, naar een monument met zeilen en uitzicht over de baai. Dan naar het leuke strandplekje El Chaco waar we over de boulevard met winkeltjes en restaurantjes lopen. Het is zondag en er zijn zelfs badgasten, maar het zeewater hier is maar zo'n 16 graden. We drinken en eten zelf wat. Gezellig hier en Jose praat honderduit. Ze hebben 3 kinderen, waarvan 1 in Trojillo woont en de andere 2 helemaal in Buenos Aires, blijven hangen na de studie. Via de comouter hebben ze wel elke dag kontakt, maar ze genieten zichtbaar van ons gezelschap en wij vinden het prima. Hij rijdt ons nog langs de supermarkt waar we inkopen doen zodat we niet meer naar buiten hoeven vanavond. Dan gaan we lekker aan het zwembad zitten, de zon is inmiddels te laag, dus we gaan niet meer zwemmen, maar het zit daar als in het paradijs met een lekker glaasje wijn en druiven. 'S-avonds hebben we avocado, wat toastjes en een schaal met kaas en worst en olijven, lekker hoor, we blijven lekker binnen, het is flink afgekoeld buiten. Maandag krijgen we ontbijt en brengt hij ons op tijd weer helemaal naar Paracas, waar de bootjes naar Islas Ballestas vertrekken. We kopen kaartjes en Jose gaat weer naar huis. Om half 9 vertrekt ons bootje met gids, op naar de "galapagos voor de armen". Op de eilandjes zien we namelijk zeeleeuwen, pinguins jawel! Hier wel, en heel veel vogels, niet normaal zoveel er hier rondvliegen, ook de blauwvoeters zien we hier. Bovendien zijn de eilandjes heel mooi gevormd met gaten erin. We varen langs een paar eilandjes en gaan alweer terug. De tours duren maar 2 uur helaas. Ik had nog wel langer willen kijken. Als je geluk hebt kan je daar ook dolfijnen en ook humback whales zien, maar vandaag komen ze niet opdagen. De zee is rustig en het was een geweldig tripje, nu kunnen we lekker op zo'n leuk terrrasje gaan zitten zonnen en dat doen we met onze eersre Pisco sour, Het nationale drankje hier in Peru. Jummie. Het gerucht gaat dat je er een flinke kater van kunt krijgen en omdat we eerder zoveel moesten reizen en op flinke hoogte zaten, durven we het nu pas aan en we zijn tenslotte in Pisco haha. We nemen er nog een en wat te eten en shoppen wat rond en nemen dan de collectivo naar huis. Na wat rondvragen vinden we ons paradijsje weer terug. We kletsen wat en eten weer thuis. We hebben nog wat biertjes ook. De volgende ochtend krijgen we weer ontbijt en we denken een taxi te pakken naar het busstation en willen afscheid nemen. Maar we moeten de bagage in de auto doen en instappen en mevrouw gaat ook mee. Hij rijdt het busstation voorbij en brengt ons gewoon helemaal naar Ica, Huacachina, een oase in de woestijn, zo'n 65 km. verderop, wat lief. We checken snel in bij ons hostal en nemen ze dan mee voor lunch pal aan het meertje. Wat mooi hier zeg! Het eten is duur en valt tegen en mevrouw krijgt last van haar angina pectoris. Tis zonde. Jose eet snel zijn vis op en wil nog betalen ook. Niks ervan zeggen we en na ze beiden omhelst en bedankt te hebben gaan ze snel op huis aan. Jammer, maar ze voelde zich erg beroerd en ongemakkelijk. Wij eten nog af, mijn vis moest het vet in omdat deze niet gaar was gebakken, erg slecht. Dan lopen we een rondje om het meer en branden onze voeten aan het hete zand. We gaan we onze kamer in, bikini en zwembroek aan en aan ons zwembad liggen. Om een uur of 4 wordt het fris en na een warme douche gaan we de zonsondergang bekijken vanuit de duinen om de oase heen. Wat een wondertje natuur hier weer. Het zand is heerlijk zacht en nog warm en we lopen wat verder naar boven zodat we over de duinen kunnen kijjen en de zon nog zien, prachtig hier. Even uitpuffen en naar beneden loopt fantastisch in dat mulle zand. We eten een pizza en salade met pisco sour en nemen er thuis nog eentje, nu pisco maracuya, nog lekkerder. Je kunt hier zandsurfen en met een buggy omhoog van 4-6 's-middags. Het surfbord is als een snowboard en je moet echt staan, dat lijkt ons niet zo verstandig voor ons om te gaan doen. Misschien alleen met de buggy omhoog, maar lopen in het zand is ook fantastisch. We zien wel morgen. De volgende dag gaan we ontbijten en weer lekker aan het zwembad liggen en zwemmen. De lucht is blauw met af en toe een wolkje, perfekt, en we kunnen ons inlezen en verder plannen en boeken. We houden ons gemak, eten wat aan het zwembad, kleden ons buiten om, eten nog wat en om 8 uur gaan we in Ica lekker rozig de nachtbus in naar Arequipa. Nou ja, dat was de bedoeling, maar de bus komt pas om half 10. Wegwerkzaamheden is de reden. Het regent lichtjes als we vertrekken. De bus doet er nog eens een uur langer over en om half 10 komen we pas aan. Het is even zoeken met de taxi zonder exact adres maar dan vinden we ons hostal. Leuke ontvangst en prima kamer. Ook hier kunnen we een tour boeken en dat doen we. We krijgen een kaartje mee en richtingaanwijzing en we gaan op weg naar het centrum. Leuke stad en erg schoon. We nemen een ontbijtje bij Starbucks, die is hier stukken goedkoper dan thuis en net zulke lekkere koffie. De koffie in Peru verschilt nogal, je krijgt vaak vloeibaar extract in een kannetje en heet water. Er staat een witte kathedraal zo breed als het plein. Van 5-7 open voor bezichtiging, dus we gaan door naar het grootste klooster van Amerika met een gids. Leuke rondleiding en mooi klooster. We drinken daar nog wat en lopen weer terug naar het centrum om te bekijken en gaan de kerk in, maar het kleine kerkje aan de overkant is vele malen mooier vanbinnen. We eten bij Burger king en gaan op huis aan. Vrijdag gaan we met een 2-daagse tour naar de colca canyon om de condor eindelijk eens te zien. Onderweg zien we wilde pecuna's en bij elke stop vrouwen met koopwaar en llama's en alpaca's, erg gezellig. We rijden op een hoogvlakte en het eerste gedeelte is beschermd gebied voor de pecuna's die uitgestorven dreigden te raken. We stoppen vaak voor wc en coca-thee drinken. We komen op een panorama punt met zicht op 7 vulkanen. We hebben foto's van de namen met afbeelding, want het is net hartstikke bewolkt, dus weinig vulkaan in beeld, jammer. Het is een droge hoogvlakte waar we over rijden met af en toe een waterstroompje uit de bergen. We bezoeken 2 stadjes en dalen dan af naar Chivay dat in de colca vallei ligt. Daar lunchen we en worden we naar ons hotel gebracht show

Geschreven door Kcendewereldreiss.reisdagboek