Vrij. 22 Dec. Vroeg op en 's-ochtend een ontbijtje bij Leo en zijn vrouw. Super heerlijk. En Leo brengt ons zelf weer naar de Ferry. Die gaat om 9 uur. Het was primitief maar super gastvrij en gezellig en uiteindelijk een prima onderkomen. Voor herhaling vatbaar straks! Kaartje kopen voor de Ferry. Er zit een dame achter de balie, maar die moet nog 10 minuten eten, dus er wordt niets verkocht in die tijd. Ga maar even zitten zeggen ze. Ik ga toch mar wel al vooraan staan bij de balie, want het is al erg druk met mensen en wij willen met deze boot mee. Ja, eenmaal weer in de running schiet ik als eerste naar voren en heb 2 kaartjes bemachtigd. Joepie. Maar nu komt nog het moment van in de boot stappen. De bagage ligt al klaar vooraan om in het ruim te laden. Het is een gedrang van jewelste bij de boot, vooral de locals dringen voor, maar het lukt ons om in de boot te komen. Niet iedereen kan mee, dus er komt een tweede boot, dat wist niemand, maar prima. Na een hoop heen en weer geroep en bagage aangeven die nog bij de mensen zelf gehouden moet worden en de zwemvesten die verplicht om moeten, gaan we vertrekken. Het is goed weer en de zee is rustig denken we. Eenmaal de luwte van de haven uit, komen er toch wel redelijke golven van 1,5 - 2 meter en dat is voor dit bootje met 7 banken x 5 man. Er ligt aan mijn zijde een doorzichtig zeil opgerold en er wordt besloten dat die over de mensen heen uitgerold moet worden. Het plastic zit alleen nergens aan vast, dus dat moeten we met alle 7 man die aan de rechterkant zitten vasthouden en de andere kant hetzelfde uiteraard. Dat is geen pretje. De boot gaat heftig op en neer en ik krijg het vreselijk benauwd onder dat zeil dus ik probeer wat lucht te happen eronderdoor. Het water gutst meteen ook binnen, dus mijn kont is helemaal nat en ik moet zorgen dat mijn tas met pijn en moeite op mijn schoot droog blijft. Ik probeer deze onder mijn zwemvest te stoppen en dat lukt. Met dat vasthouden zit ik hartstikke verkrampt en het lijkt wel uren te duren die tocht, terwijl het maar 25 minuten is. Halverwege ziet Carlo ook groen en geel en ik besluit om het zeil even omhoog te houden. De frisse lucht helpt. Tegelijk zie je de golven op ons afkomen, maar de schipper vaart uitstekend. 2 keer batsen we echt veel te hard en voelt het alsof al je ingewanden door elkaar worden geschud. Je kont voel je al bijna niet meer van het rottig zitten op die houten bankjes. Dan is er land in zicht, hiep hoi. De zee wordt rustiger en het plastic kan eraf. Hèhè, wat een verademing, letterlijk! Eenmaal op de kant is het wachten op de bagage terwijl je suf geluld wordt door "inboorlingen" (haha) die je naar hun lodge of hutjes willen praten. De voertaal is hier caribisch Engels (weinig Spaans) We zijn te murw om erop te reageren. Ja, daar zijn onze rugzakken dan en inmiddels heeft zich ook iemand gemeld voor ons bungalow park "Closer to home". Mooi zo, die kan ons de weg wijzen. Hij zeurt de hele tijd dat ie morgen een snorkeltrip heeft en of we daar mee meegaan. Ik zeg, later misschien. Het pad is bestraat, super, maar op de helft komt er een mannetje met kruiwagen die onze rugzakken erin gooit en met ons meeloopt. Dat is fijn! Er is hier helemaal geen motorisch verkeer op het eiland, lekker rustig. Vooral omdat het laatste stukje niet bestraat en modderig is. Het is totaal 5 minuten en we komen aan bij het grote grasveld met de bungalows langs de rand gebouwd, heerlijk ruimtelijk. Inchecken en we krijgen de laatste in de hoek, lekker in de schaduw. Het ziet er super uit en heel ruim en schoon. We hebben alleen geen hangmat, maar ik mag die van een andere bungalow pakken. Ik ben helemaal van het padje en ga na een douche lekker in die hangmat liggen. Carlo zit liever op een stoel en die gaat voor ons wat koud drinken halen om wat bij te komen van de overtocht. Pfffff, als we dat geweten hadden....... Maar we zijn er. Om een uur of 2 gaan we dan toch maar omhoog en het eiland verkennen. We lopen terug naar de dock en gaan linksaf het looppad op. Dit is het minst mooie strand van het eiland zeggen ze. Nou, we vinden dit al wel prima. Dan blijkt dat we dus vlakbij het entertainment van het eiland zitten, ideaal. En ook bij de 2 mooie bar/restaurants met internet. We gaan wat eten en drinken bij de eerste. Het is zoals wel verwacht allemaal erg prijzig, maar wel lekker. We appen en bloggen wat en nemen een happy hour drankje en daarna lopen we nog een endje door dezelfde kant op en zagen daar nog wel meer eettentjes voor vanavond. We gaan terug naar huis om uit te pakken, het muskietennet goed te hangen en even te rusten en en 's-avonds terug naar een tentje met een zeevruchtenschotel met lobster, die goed is en rum-punch in de happy hour aanbieding, ook heerlijk. Op tijd naar bed. 's-nachts regent het flink.


Za. 23 Dec. Het lijkt net of we op de boerderie logeren. Een koe die loeit, een schaap da blèèrt, kippen lopen te tokken en een haan die kraait, biggetjes lopen onder onze bungalow door en bij de buren hebben ook nog paarden, maar die hoor je niet. Gezellig hoor, niks tropisch aan. Ontbijtplek zoeken, dat wordt de tweede mooie tent met WIFI. Net zo prijzig, maar ook goed eten. Daar krijgen we een appje binnen van Li-ja dat ze allemaal ook goed aangekomen zijn en dat Audrey en Luuk gaan kite-surfen op het Noorderstrand. Wij besluiten om naar hun bungalows te lopen, dat is bergop en helemaal bestraat. Het heet de lighthouse. Mooi uitzicht op de zee en je kunt de kites al op en neer zien gaan, haha. Mario en Li-ja zijn al gaan kijken naar hun en wij maken kennis met de rest van de familie die de weg weten en ook willen gaan kijken. We lopen er met z'n allen heen langs een modderig pad. Woooow, wat een kleuren in die zee en golven en je kunt op afstand het rif zien liggen door de golven die erop kletsen. Mooi. Nog even langs het strand naar links, en dan zien we ze al staan. Het waait flink, maar voor de kiters mag het wel wat harder. Het is superwarm en we gaan allemaal lekker het water in. Er drijft wel heel veel wier in het water en heel het strand ligt en dan ook mee bezaaid uiteraard. Niet echt schoon dus aan de windkant van het eiland. De kleuren van de zee zijn echt wonderschoon om te zien en de watertemperatuur is ook heerlijk. Na kennisgemaakt te hebben met Luuk kletsen we wat bij. Long time no see, haha. Gezellig. Voor kerstavond is er een tafel besproken met z'n allen bij de Lighthouse. Prima. We gaan met Mario en Li-ja wat drinken en/of eten zoeken aan onze kant. Onderweg komen we langs onze bungalows en we drinken daar een biertje. Aan het strand drinken we nog een biertje bij de tweede WIFI tent in de hangmatten en op ligstoelen en niemand heeft al echt honger. Dus Li-ja koopt een zak chips bij de winkel aan het pad even terug. Ze zijn bekaf en hebben slecht geslapen op de bedden, dus gaan naar huis om te proberen wat te rusten. Ook zij hebben een rottige overtocht gehad in een kleiner privé bootje, maar zonder zeil erover. Wij gaan het pad verder af naar het zuiden en volgen het pad dwars over het eiland naar het kite-strand. We komen eettent Rosa's tegen die goede recensies heeft. We willen lobster bestellen, maar die is op, dan maar garnalen. De saus van Carlo is erg vies (jalapeno saus), voorderest is het goed te eten, maar niet bijzonder. We lopen het pad af en lopen langs het strand met nog meer verschillende bungalows door naar het kite strand en zo langs het moeras weer terug naar huis. Een mooi ommetje. We gaan zwemmen en wat happy hour rum-punches drinken bij de "beach bar" die ook iinternet blijkt te hebben, ideaal. Douchen en even liggen en 's-avonds gaan we het dichts bijzijnde tentje kreeft eten met knoflook botersaus, overheerlijk en betaalbaar ! Zo, dat weten we ook weer. Naar bed.


Zo. 24 Dec. Zoooooo, 's-nachts regent en waait het als een gek. De gordijnen waaiden bijna horizontaal op in onze bungalow. Er zit geen glas in de ramen hier en met de hitte ben je blij met een beetje frissere wind van buiten. We hebben afgesproken met Mario en Li-ja om naar het Noorden van het eiland te lopen met het mooiste strand en de duurste bungalows met een zwembadje voor de deur. Het blijft alleen zo achterlijk hard regenen dat we op bed blijven liggen totdat het stopt. Rond half 11 komen we dus pas bij de Lighthouse aan. Zij zijn net klaar met ontbijten en iedereen wil mee gaan lopen. Wij nemen daar een ontbijt en intussen kan iedereen zich klaarmaken voor de wandeling. De zon breekt door en het is weer superwarm. Naar het mooiste strand is een onverhard pad. Het loopt wel leuk door de jungle, bijna geen huizen/hutjes onderweg. Wel een baseball veld. Na zo'n 3 kwartier komen we aan en het is echt ook wel supermooi hier en een rustige, schone zee. We zwemmen allemaal even lekker en we willen ook allemaal nog een afgelegen bungalow parkje zien. Dan moeten we of het hele pad terug en dan een ander pad in of helemaal langs het strand lopen en dat is wat rotsig hier en daar maar wel te doen. We besluiten het tweede te doen en dat wordt een wonderschone wandeling van ruim een uur. We kunnen veel langs het water, af en toe op het land langs het water en een paar keer naar boven de berg op om niet langs de rotsen te hoeven. We komen langs een Tarzan touw en langs een soort "hobbit"landschap met hobbelig gras, heel sprookjesachtig om te zien. Een aangespoeld bootje, hier en daar wat bungalows waar je ook kan verblijven. Bij de laatste rotsen gaat Li-ja langs de zee en de rest langs boven op de berg. Het lukt haar. Dan komen we bij het kite-strand, vertrouwd gebied en we lopen naar een restaurant waar de rest al een keertje geluncht heeft en dat was erg lekker. Mee dat we aankomen begint het weer te hozen als een gek. We eten daar inderdaad erg lekker, maar wel heel vette en zoute dingen allemaal. We lopen met z'n allen een end op naar huis over het heel nat geworden onverharde pad langs het moeras en gaan douchen en even rusten. Om 7 uur begint het kerstdiner. We zijn er ruim daarvoor al bij licht en drinken wat. We krijgen bij het kerstdiner allemaal een punch, het voorgerecht is een salade en het hoofdgerecht lijkt wel hutspot (het is zoete aardappel) met groenten en een stuk varkensvlees, wel koud weer, das dan weer jammer. Te groot gezelschap waarschijnlijk. Lekker Hollands, heel onverwacht voor hier haha. Onder het eten begint het weer enorm te waaien en te regenen. We moeten even wijken, want ze hebben geen windscherm. Als toetje een stukje gebak. Het smaakt en het is gezellig met z'n allen. We borrelen nog wat na en dan moeten wij nog in de donkerte alle treden af en het pad naar huis, zo'n 10 minuten. We lopen maar langs de bestrating, want binnendoor zal het nu helemaal glibberen zijn. Lekker slapen.


Ma. 25 Dec. 's-nachts ging het weer enorm tekeer met wind en regen. Voor ontbijt hebben we afgesproken ergens bij ons, want het restaurant bij hun is vandaag 1e kerstdag gesloten ??!! Wat een raar land is dit toch. Ze gaan gewoon lekker d'r eigen gang. Misschien hebben ze gelijk, maar het komt heel raar over op ons in dit toeristenoord in hoogseizoen en dan niet open zijn. Gisteren was 1 van de 2 WIFI tenten dicht en en vandaag de andere, ook vreemd. We zien ze al zitten bij een nog onbekend tentje recht aan het strand met een vriendelijke dikkerd als baasje. Het is hier prima zitten en eten en lekkere koffie! Na het ontbijt schuiven we op naar de "beach bar". Die hebben bijna als enige lekkere stoelen aan het strand. Heerlijk uitrusten van de zware dag van gisteren en lekker kletsen. Het is gezellig met z'n allen en het is eindelijk de hele dag droog. Douchen en klaarmaken voor het diner met z'n allen ook aan onze kant, want het restaurant echt de hele dag gesloten. We hebben 's-middags wat geïnformeerd en uiteindelijke besproken bij de tent waar wijzelf de eerste keer hebben gegeten. Er nemen er een hoop biefstuk, die wel lekker was, maar helaas niet meer rosé en al koud. Mario had warme kip deze keer, haha. Li-ja en ik namen pasta met kreeft, erg lekker en warm en 2 hadden er nog kreeft, maar die kwam pas toen der rest klaar was en hij was wel warm maar heel groot en wat taai. Niet zo'n succes dus. Maar wel weer gezellig en meteen de afsluiting, want zij gaan morgen naar Big Corn Island en wij hebben nog 2 nachten extra bijgeboekt hier, omdat we het hier naar ons zin hebben en nog de rest van onze trip moeten uitstippelen. We zijn er nog niet uit waar we met oud- en nieuw willen zijn. We nemen nog een afzakkertje bij de "beach bar".


Di. 26 Dec. We gaan weer ontbijten bij de dikkerd. Nu is de koffie slap, hij zegt dat het superdruk is geweest en dat het daardoor komt. niet best, ahum. De anderen moeten 11 uur uitchecken maar we zien ze nog nergens. We gaan nu verder naar het Zuiden lopen, waar de kliffen zijn. Het pad loopt helaas niet helemaal langs het strand, we moeten even naar binnen. Het loopt leuk en door de bush-bush en we komen inderdaad uit bij een afgrond bij de zee. Kleine strandjes maar rotsig en je kan er niet komen. Vandaaruit kunnen we wel weer langs de zee en om de bocht kunnen we naar beneden naar een mini-baai, vol met rotzooi, want dit is weer de windkant. We lopen door weer naar boven, maar daar kunnen niet verder, te rotsig, dus we moeten weer helemaal terug. Weer door de bush-bush totdat we bij het pad komen waar Rosa's aan ligt, Daar zijn we eerder geweest. We lopen nog een bochtje om langs dezelfde kant van het eiland waar we daarstraks liepen om via het kite-strand weer naar huis te gaan en een welverdiende douche te nemen. Dan gaan we richting dock, want de Ferry gaat over een uur vertrekken en dan kunnen we ze uitzwaaien. We zien ze daar niet, ze zitten nog te lunchen bij de dikkerd. Ze hebben nog geen kaartje, want het loket was nog niet open. Nu gaan ze richting die kant en dan blijkt dat de eerste boot al vol zit. Ze kunnen gelukkig wel een kaartje kopen, maar ze moeten wachten tot de eerste boot terug is, dan kunnen ze mee, dus een uur ongeveer. Wij gaan even lunchen bij het dichtsbijzijnde tentje, weer die lekkere knoflook boter lobster, heerlijk. Als we terug bij de dock komen worden ze teruggeroepen door de mevrouw van het loket. Ze moeten bijbetalen, want de tweede boot is niet volgeboekt en dan moeten ze het verschil bijleggen. Nog gekker! Lekker geregeld hier. Nou ja, dat doen ze dan maar, want ze moeten toch die kant op. Achteraf hadden ze net zo goed weer een privéboot kunnen nemen. Tsja, er gebeuren hier rare dingen. Wel een lesje voor ons overmorgen. Dan komt de boot terug aan en kunnen ze erin. We zwaaien ze uit. Wij gaan dan lekker aan zee zitten en zwemmen bij de "beach bar", hoewel deze wel gesloten is vandaag, maar de WIFI doet het wel. 's-avonds eten we bij de dikkerd. Tegenover is een 2-mans live-band aan het spelen en dat klinkt leuk. De zanger en zijn vrouw zaten naast ons in de boot hiernaartoe. Toevallig. En naar bed.


Wo. 27 Dec. Ontbijten bij de dikkerd (weer slappe koffie helaas) en vandaag gaan we nog een keer de route over het Noorden lopen met de snorkels mee. Nu gaan we lekker zwemmen en even zonnen. Toch maar niet snorkelen. Het is een eind uit de kust en er staan een erg sterke stroming hier. We lopen weer het hele stuk langs het strand omdat het zo mooi is onderweg en het zo leuk loopt. Het is superweer. Eenmaal voorbij het kite strand gaan we lunchen bij hetzelfde tentje als laatst en we nemen friet met kruiden en gesmolten kaas erop, mmmmmm. Het begint te regenen, maar een klein buitje dit keer, dus we kunnen meteen weer doorlopen naar het strand bij ons en we gaan aan de rum-punches bij de "beach bar" die vandaag weer open is. Douchen en om het af te leren nog een keertje knoflook boter lobster. 's-nachts regent en waait het weer enorm.


Do. 28 Dec. We nemen de boot van half 7. We hadden ons mannetje gecharterd om ons om kwart voor 6 te helpen met de bagage, maar we besluiten om half 6 al weg te gaan. Gelukkig is het inmiddels droog en net licht aan het worden. Het hek is alleen ineens op slot?! Dat hebben we hier nog niet meegemaakt. We moeten dus weer eens klimmen. Eerst ik, dan kan ik de bagage aanpakken, dan Carlo en hup, snel naar het loket. We zijn de 3e die daar staan. Al snel stroomt het vol met anderen. Ik zorg dat ik goed vooraan blijf staan en op het moment dat de mevrouw komt en haar tafeltje neerzet schiet ik er op af en ben ik de eerste. Zo de kaartjes zijn weer binnen en nu nog zorgen dat we die eerste boot inkomen. Ook dat lukt ! Deze keer zitten we wat breder en daardoor komt er geen vijfde persoon bij en zitten we lekker ruim, dat scheelt al. Het plastic gaat er niet overheen en we hebben de golven mee, maar ze zijn wel ruim 2 meter soms. Het bevaren valt niet mee, maar het gaat goed en het lijkt een stabielere boot dan op de heenweg. We komen dus redelijk relaxed aan. Eenmaal op de kade weer wachten op de bagage uit het ruim en mee zien we Leonardo al aankomen met zijn auto. Kunnen we mooi hem als taxi nemen. Wij wilden eigenlijk ook weer daar slapen, maar hij is volgeboekt vannacht, jammer. Nu gaan we naar de andere kant van het eiland in een hostal met 3 kamers boven het woonhuis. Leuke mevrouw, leuke ruimte. We hebben honger en gaan op zoek naar een ontbijt. Dat vinden we en lekker ook. Eigenlijk gingen we alleen even gaan ontbijten en weer terug, maar we lopen verder door op de weg. De zee is hier weer mooi van kleur aan de windkant Er komen allemaal moeders met kinderen uit een straatje en de kinderen hebben een kadootje vast. Van de kerk voor kerst. We lopen door een dorpje en langs de Ferry en door langs het strand. Het gaat wat miezeren en even een harde bui. We schuilen bij een hutje en lopen weer verder (het is toch bloedheet) op zoek naar Paraiso, waar de anderen hier hebben overnacht. Het is van een Nederlander die ook bij "Ik vertrek" in de uitzending is geweest, net als Joop en Audrey op Bonaire. Wij zijn benieuwd hoe het er uitziet en we hebben dorst onderaand. De weg loopt dood en we moeten een eindje terug. Dan zien we (nu pas) het bord van Paraiso in de zijweg die we nu in moeten slaan. Het ziet er geweldig uit, mooie grote hutten en een mooie ruime tuin. We nemen meteen een biertje. Pfff, we hebben er al weer wat kilometers opzitten. Mike hoort ons Nederlands praten en komt even bij ons staan om een praatje te maken. Hij heeft grote plannen voor nieuwe condo's met zwembad erbij te bouwen dit jaar nog. En hij is ook op zoek naar een stel dat de toko een jaar wil overnemen, want zijn oudste zoon willen ze volgen schooljaar in Nederland op de middelbare school hebben, en niet hier. Het gezin verhuist dus en hij gaat op en neer pendelen om de boel te ondersteunen. Tis een hele mooie toko, maar niks voor ons nog. We willen nog te veel zien en dan nog..... We wensen hem succes en lopen door op weg naar Emanuel waar we eerder hebben geslapen. Hij is niet thuis, maar zijn vrouw wel en die groeten we even. Door over het strand en dan komen we na de pier op een wonderschone plek met mooi strand die we eerst niet zo gezien hadden. Dit was ook mooi geweest om te zitten, mar ja. We lopen door en willen over het strand naar long beach, maar dat gaat niet zeggen ze daar. We moeten omhoog de berg op. Nee hè, dat is eigenlijk niet de bedoeling. We hebben al zover gelopen. We kunnen niet anders dus hop naar boven en naar een super uitzicht weer natuurlijk, dat dan weer wel. We slaan een bospad in, maar dat loopt wel erg ver door zonder een afslag naar de zee. Het is niet meer echt leuk en het is superheet. Eindelijk komt er dan een weg naar beneden en kunnen we het strand op. Long beach, maar geen strandtent te bekennen. Ik denk er een te zien, maar de oudere heer zegt vriendelijk dat hij alleen water heeft en het geen café is. Verderop dat gele is er een. Dat is nog een halve kilometer en dan kunnen we eindelijk wat drinken. We hadden geen water meegenomen, want we gingen alleen ontbijten .... Tsja. Drinken en nootjes, heerlijk. Ik neem een duik in de zee om wat af te koelen, ook heerlijk. Ik wil eigenlijk een taxi naar huis nu, maar Carlo wil persé doorlopen want we zijn nu toch bijna het hele eiland om. Pffffff, vooruit dan maar. Het is nog een heel end en tot overmaat van ramp stap ik bij het omkijken naar een vogel in een gat in de stoep en zak er met mijn hiel in tegen de rand. Auwwwww. Dat wordt bond en blauw. Het bloed een beetje, maar ik kan er nog op lopen, dus door maar. Intussen kijken we alvast voor een fatsoenlijk restaurant, omdat we dicht bij huis zijn. We zien er geen, maar weten dat er even verderop een zat en besluiten om meteen maar te gaan eten voor het donker. We nemen lobster, maar die is lang zo lekker niet als op het kleine eiland. Ach ja, we hebben vulling en we kunnen naar huis, douchen en liggen. Tsjongejonge, wat een lange dag is dit. We gaan nog even op ons balkon zitten met onze fles rode wijn en uitzicht op de zee totdat het gaat regenen met teveel wind erbij. We appen en bloggen nog even door in de kamer totdat we teveel slaap krijgen. Morgen vliegen naar Managua. Dat is ook de enige bestemming samen met Bluefields hier van het vliegveld.


Vrij. 29 Dec. Vroeg opstaan en een taxi aanhouden op de straat. Na een kwartiertje komt er een langs en van de buren komen ook 2 toeristen die meewillen rijden. Het past allemaal net met alle rugzakken en mensen in het kleine autootje. Op het vliegveld moeten we in de rij en het duurt wel een half uur voor we aan de beurt zijn om in the checken, terwijl we al vroeg zijn. We vliegen om 10 over 8 en maken weer een tussenstop op Bluefields. Het regent daar maar weer eens voor de verandering. De vlucht verloopt spoedig en na 1,5 uur staan we weer in Managua aan de grond. Daar worden we weer opgehaald door een man van hotel Don Pedro, waar onze spullen nog staan. Dik in orde zo. We rijden weer langs de kerststallen, ze staan er dus nog haha en onze spullen hebben ze al netjes in onze kamer gezet. We willen hier ontbijten maar helaas, na 11 uur kan dat niet meer. Dus vragen maar een taxi naar de Mac Donalds, die zit in het winkelcentrum vlakbij de rotonde aan het einde van de straat met de kerststallen weten we. Er zijn een hoop eettentjes op de bovenste verdieping van de “mall” gelukkig. Carlo neemt wel een Big Mac menu, ik neem capuccino bij een drinktentje en een lekker broodje bij de Subway. Het is inmiddels al 12 uur, dus hoogste tijd voor een ontbijtje. Zo, dat zit erin. Carlo wil even met Goofy op de foto en we gaan de kathedraal opzoeken, daar zijn we de vorige keer vlak langs gelopen zonder het te weten. Dan zijn we allebei best moe en de rugzakken moeten weer heringericht worden, dus we besluiten terug te gaan naar het hotel met goede WIFI en een televisie, maar daar is alleen maar CNN op te krijgen. We lopen even naar de supermarkt verderop voor wat drinken en snacks en komen langs een kappertje. ’s-Avonds gaan we weer naar het park van “Allende’ en daar moeten we ineens entree betalen om het terrein op te komen. Het is maar 50 cent ongeveer, maar toch?! We lopen naar de waterkant en worden ineens geroepen door Mario en Li-ja die daar aan een biertje zitten. Nou, das ook toevallig dat je mekaar daar dan toch ziet ! Die zijn vandaag voor het laatst, morgen vliegen ze naar huis. Zij moeten ook nog eten en we belanden bij de danstent van de vorige keer. Het zit nu wel drie-kwart vol, gezellig. Het is natuurlijk weekend voor hun. De muziek staat wel hard, maar we vinden het te leuk om weg te gaan en bestellen hapjes en nachos. Nou, de vette hap is hier prima geregeld, wat lekker zeg. Er zitten zelfs stukje frikandel bij (smaakt precies hetzelfde tenminste) met mayonaise, jummmmmie. En de nachos zijn ook dik in orde. Na de ettelijke biertjes moeten ze gaan slapen, want ze moeten vroeg weer op en wij zijn eigenlijk ook nog wel moe en gaan mee naar huis. We lopen nog wel samen door de “kersttuin” met de belachelijk grote en vele verlichte figuren en kerstboom, woooow, toch weer, maar de kerststallen laten we deze keer voor wat ze zijn. Afscheid genomen en nogmaals bedankt voor de gave en avontuurlijk lift met de Mario-mobiel en het leuke samenzijn en dan lekker slapen.

Geschreven door Kcendewereldreiss.reisdagboek