Do. 16 jan. Om 5 uur worden we opgehaald door de taxi geregeld door onze huisbaas Carlos. Aan de rand van de stad stappen we over in een andere taxi en dan is het nog ruim een uur naar het vliegveld van Tuxla Guiterez. We zijn allebei brak en wat misselijk. Het inchecken gaat goed, alleen even later wordt Carlo nog wel opgeroepen omdat hij auto nummerborden in zijn grote rugzak heeft. De politie moet er even naar kijken of het wel collector items zijn. Na 10 minuten is het okay gelukkig. We nemen een capuccino en een croissant. Dan door de douane mét aanstekers, maar zonder water naar de wachtruimte. Ons Viva vliegtuig vertrekt om 08.40 uur en we zien de Sumidero-kloof van bovenaf. Verder zien we niet veel over de golf van Mexico. Om 10 uur zijn we in Merida. Met een taxi naar ons hotel om de spullen te droppen, want we mogen nog niet in de kamer. Pas rond 2 uur. Het liefst hadden we even gaan liggen, alles doet zeer, alsof je griep krijgt. We gaan maar lopen naar het plein en nemen snel wat te drinken, want in het vliegtuig kregen we niks. Hèhè, dat is lekker. We lopen een rondje op zoek naar een westers ontbijt en vinden dat bij La Havana. Een klassieke tent met veel leuke obers en ze vullen de koffie gratis bij. Het is wel een slappe bak, maar toch. Het zit hier heerlijk. Na 1,5 uur gaan we naar het plein. Maar alles doet zeer aan mijn lijf, vooral mijn voet natuurlijk weer. We gaan op een bankje in de schaduw zitten totdat het bijna 2 uur is. Merida lijkt in de verste verte niet meer op de leuke stad die wij ons herinneren van 2 jaar geleden. Veel te druk met verkeer en niet echt veel eettentjes. We zíjn ook niet helemaal fit, dat scheelt waarschijnlijk ook. Rond 2 uur komen we in het hotel, maar ze hebben voor ons ineens geen luxe kamer met een kingsize bed, zoals geboekt. Alternatief hebben ze een smoezelige kamer met een klein bed (voor dezelfde prijs!) óf een kingsize bed kamer in een zusterhotel 5 blokken verderop. Dat is ook niks nu met m'n voet. We vinden zo gauw geen betaalbare alternatieven op booking. Als we dan eindelijk zover zijn om het kleine bed dan maar te accepteren, mogen we er niet meer in van de eigenaar. Wat een arrogant Mexicaantje. Oplichter. Soms tref je die. Dan maar opstappen en een ander hotel in de buurt zoeken en straks corresponderen met booking.com dat ze de credit card niet alsnog stiekem gaan plukken. Ik ga op een hoek staan met de spullen en Carlo gaat op zoek naar dubieuze betaalbare hotels gezien op internet. Niks. Ik ga informeren bij hotel Marsella waar we vlakbij staan en die hebben een eenvoudige aanvaardbare kamer met 2 bedden, airco en een warme douche. Weinig keus. Eindelijk effe liggen pffffff, heerlijk. Tegen de avond lopen we een klein rondje stad, eten bij de Burger King en daarna nog een cappuccino met koek op een leuk binnenpleintje bij Condesa. Het is een week feest in de stad, maar het leuke Maya balspel voor de kathedraal gaat daarom nu niet door. Erg vreemd en jammer. In het weekend 2 jaar geleden was toen de straat lekker afgesloten, dus veel rustiger.


Vrij. 17 jan. Lekker weer ontbijten bij Havana en we nemen een collectivo naar paseo de montejo, een brede, lange straat met hotels, wat mooie oude gebouwen en veel restaurants zeiden ze tegen ons bij het toeristenbureau. Nou, die restaurants zijn er maar een paar en heel duur. We gaan weer snel met een busje terug naar het plein en gaan lunchen bij Havana. We lopen nog wat door de stad, kopen alvast een busticket voor morgen bij het ADO station en eten daar een lekker broodje bij de Subway. In de kamer naast ons is een rioolprobleem en dat is goed te ruiken pfff. Voor we gaan slapen is het gelukkig verholpen.



Za. 18 jan. Om 09.30 uur met de bus naar Campeche (2,5 uur). We nemen capuccino op het busstation en eten in de bus wat koekjes. Campeche is meteen een veel leukere stad dan Merida vinden we. Een vestingstad met de oude muur, een kathedraal, mooie lage gekleurde huizen, oude straten en een malecon (boulevard). Mooie kamer (met groot bed) voor weinig geld en een huisbaas met goede tips. We lopen langs de grote overdekte markt naar de kathedraal en het plein en vinden een burger tentje met ontbijt met alles erop en eraan en met worstjes. Prima. Nog wat rondstruinen en we kopen een ananas op weg naar huis. Even lekker douchen en omkleden, want 's-avonds is het hier fris. We kunnen onze kamer toch nog bijboeken bij onze huisbaas, hij had een afmelding, dus we hoeven niet naar een ander hotel, fijn. We blijven een paar dagen in deze stad. Vanavond zien we twee (gratis) lichtshows. Eentje om 7 uur op het plein tegen een gebouw aan over de historie en om 8 uur een fonteinshow aan de zee met goede muziek, erg leuk. De eerste vanaf een balkon bij Casa Vieja aan de overkant waar we konden eten (biefstuk) met prachtig zicht op de kathedraal en het plein, maar de voorstelling zien we maar half, dus die gaan we nog een keertje bekijken. Strand is hier ook nog in de buurt, een half uurtje verder.


Zo. 19 jan. Ontbijt bij Bastion, want de burger is dicht op zondag. Daarna nemen we een combibusje naar Tenabo en laten ons afzetten bij cenote Hampolol, een natuurparkje met 2 heldere kleine cenotes, meer vijvertjes. We lopen een 5 km. rondje door de jungle in de schaduw en besluiten om niet te gaan zwemmen. Het is heel klein en ondiep en en zijn al andere mensen. We gaan op een busje wachten op de weg in de zon in the middle of nowhere haha. Na zo'n half uurtje kunnen we met eentje mee. Anderen reden al vol langs. We eten bij de Burger King en lopen wat door de stad. ' S-avonds eten we bij Bastion een pasta met een biertje en bekijken de film op het plein nu van dichtbij. Mooi gedaan. Nog even naar de fonteinen, maar het waait hard en de 2e keer is niet zo speciaal dus we lopen al snel terug naar huis. Er is in Campeche een bar street, helemaal vol gezet met tafels en stoelen, maar het ziet er niet echt gezellig uit. Het is niet leuk aangekleed. Bovendien stinkt het naar bier en draaien ze veel te harde muziek om bij te eten en het is te duur. Dan waait het hier ook nog eens best hard, dus niet aantrekkelijk om te gaan zitten.


Ma. 20 jan. Na een belletje met de kinderen (Jeroen jarig) en een heerlijk ontbijtje gaan we na wat zoeken met een combibusje richting Bonfil naar Maya opgraving Edzna. Er lopen ook wat mennonieten rond hier in Campeche in die typische ruitbloes en blauwe strakke overal. De vrouwen met 2 vlechten en een ouderwetse jurk en héél wit. Wereldvreemde lui, ze kijken haast niemand aan en lopen wat gehaast. Ze doen hun boodschapje hier en stappen ook in een busje naar huis. Onderweg krijgen we een buitje!! We hebben een lekker muziekje in het busje met een meezingende chauffeur, gezellig hoor. Na een uur zet hij ons af. Er is een mooie Acropolis en de 2 maskers die ze gevonden hebben en nu getoond worden onder een afdakje zijn bijzonder. Er zijn wel andere bezoekers maar niet veel. We hebben er 2,5 uur rondgestruind en geklommen en krijgen nog wat drupjes, waarna er weer even blauwe lucht komt. Als we op het busje wachten moeten we weer schuilen onder de bomen. Onderweg plenst het echt en in Campeche staat het zelfs blank. Rond half 3 zijn we terug en klaart het gelukkig op. We hebben ook niks bij voor de regen. We kopen een ticket voor overmorgen naar Xpujil en gaan snel eten bij de Burger King. Ik wil me bij ons naast laten masseren, maar ze is ziek, helaas. 'S-avonds spannende serie "la casa de papel" kijken op Netflix met koffie en koekjes. Lekker warm in ons grote bed hier.


Di. 21 jan. Vandaag doen we niets. Mijn nek schiet in de kramp en het is zwaarbewolkt. We ontbijten bij de Burger, pinnen geld en lopen een stukje op de muur en lopen even in de markt, maar dat is niet veel. We kopen wat drinken en we gaan naar de kapper bij een vrouwtje tegenover ons. Carlo eerst knippen. Dan ik verven. Ik kan de kleur uitkiezen, maar de verf zit er iets te lang in en ik heb nu echt pikzwart haar. Nog even knippen en klaar. Mijn nek wordt er niet beter van. 'S-avonds weer lekker eten op het balkon bij casa vieja dachten we, maar met de harde wind is dat te koud. We kunnen binnen zitten gelukkig, ook heel sfeervol. De biefstuk is helaas wel wat minder mals vandaag.


Wo. 22 jan. Vandaag 5 uurtjes bussen naar Xpujil met Sur. Koffie met heerlijke bladerdeegkoeken kopen bij het busstation. De rit is best vermoeiend. We komen aan bij het "busstation". Het is echt een dorpje van niks. Bij de rotonde rechts zitten we in een kamertje achter de Pizzeta. Gastheer Sergio heet ons welkom en legt uit hoe we toch naar Calakmul kunnen en dat klinkt goed! Beter dan we vooraf dachten. De pizzeria gaat pas om 16.00 uur open dus we lopen even het dorp in. Niet meer dan de hoofdweg en de andere 2 armen van de rotonde. We eten een sope. Geen soep, maar een soort harde tortilla taartjesbodem met vlees en groente en sla erop. Lekker mét wat habanero erop uiteraard. We kopen vast wat bananen en bladerdeegkoeken en water in voor morgen, want daar is niets te koop. Dan even douchen en overheerlijke pizza eten bij de gastheer.



Do. 23 jan. Vandaag om 6 uur naar Calakmul met chauffeur Manuel, de broer van de gastheer en met een Oekraïns stel. Het is een Maya site richting Guatemala, 2 uur ver rijden met onderweg geen enkele bewoning diep de jungle in. Het tweede uur is over een smalle, slechte weg en we zien een vos en veelkleurige kalkoenen op de weg. Manuel stopt elke keer even. Bij aankomst eten we wat bananen en komen eerst bij een rond plein met een aantal lage tempels eromheen. Niet zo bijzonder nog. We weten dat er hoge tempels moeten zijn, maar waar is niet echt goed aangegeven. Dan steken er twee lichtbruine apen vliegensvlug over hoog in de bomen. We lopen een stuk verkeerd en vinden daarna samen met 3 Franse jongens uiteindelijk de weg naar de hoge tempel en die is wel imposant hoor. We klimmen erop en kijken heel ver over de bomen heen én we zien nog een hogere verderop. Die willen we natuurlijk ook op. Hij is dichterbij dan het leek en binnen no time kijken we op de lagere waar we net stonden. We krijgen ineens een waar concert van brulapen in de verte, heerlijk zo bovenop met alleen dat geluid. We zien nog een tempel met dezelfde hoogte en Carlo klimt daar ook nog op. Ik heb genoeg gehad. Erg de moeite waard om dit gezien te hebben. We lopen terug samen op met het Oekraïense stel. Ze spreken goed engels en we kletsen zo dat we een afslag missen van het pad naar de uitgang, haha. Op de terugweg zien we weer kalkoenen en een groter bruin knaagdier met lange staart. Als we vragen of er hier nog jaguars zitten, laat Manuel een filmpje zien van een jaguar die hij op deze weg een jaar geleden heeft zien oversteken. Wooow. Mooi. Vandaag laat hij zich niet zien. Rond 3 uur zijn we terug thuis en gaan lekker douchen en een biertje drinken. Wat rusten op bed en nog zo'n lekkere pizza en een hamburger eten we.


Vrij. 24 jan. Om half 8 met de bus naar Chetumal en van daaruit naar Bacalar (7-kleurenmeer). Er is een uur tijdsverschil en rond half 12 komen we aan. We lopen een paar brede straten door naar ons splinternieuw appartement. De Air b&b vrouw komt na 5 minuten wachten aan met de sleutel en het ziet er prima uit. Het is vlakbij het centrum en we ontbijten met heerlijke vegetarische broodjes in een mooie tuin. We lopen naar het fort en kijken over het meer. Wooow, wat is het fantastisch mooi blauw. Verderop kunnen we wat houten steigers oplopen en pootje baaien in het kristalheldere water. Prachtig is het hier weer! Wat een kleuren. We kuieren rustig terug, eten een ijsje, kijken naar de zonsondergang en drinken bij Pues Si een lekkere pul bier : Modelo Negra. We bestellen een kan en eten een gefrituurde visschotel en tonijn, mmmm. Op de kamer hebben we Netflix op de TV en kijken "la casa de papel" verder.



Za. 25 jan. We kopen bij ADO bus tickets naar Tulum. Carlo zijn maag is van streek. We ontbijten op het plein en kopen allebei een leuk kettinkje met een wit fossiel. We besluiten toch maar om een boottochtje te gaan maken op het meer. Als ik erin stap pak ik de stang beet van het dakje en draai om te kijken waar de bank niet nat is om te gaan zitten. In de draai stoot ik ongenadig mijn voorhoofd. Ik zie even sterretjes en ga snel zitten. Ze hebben een krat aan de stang gelast en die zag ik even niet met mijn hoedje op. Sodemieters. Snel wat water op mijn hoofd om te verkoelen. De buil is er al. Ik neem een paracetamol en hoop dat dat genoeg is om geen hoofdpijn te krijgen. We wachten op twee Mexicaanse families om het bootje op te vullen en dan gaan we lekker varen. Ik blijf water op de buil gooien en het lijkt gelukkig mee te vallen pfff. We varen naar twee van de drie cenotes en zien onderweg de adembenemende kleuren blauw van het meer afwisselen. Omdat er wolken zijn veranderen de kleuren continue. Even het water in voor foto's en afkoeling. Dan steken we over naar het "piratenkanaal" dat leidt naar een andere kleinere lagune waar we niet komen. Hier kunnen we ruim een uur zwemmen en foto's nemen. Veel mensen smeren zich in met de witte minerale klei. Heerlijk hier en zo mooi. We varen terug en drinken een Sol met wat chips. Dan lopen we naar de steiger aan het einde waar we het mooiste uitzicht hebben op het meer. Even zonnen en genieten. We lopen door het water om de mangrove heen naar een strandje met gras en gaan op weg naar huis. 'S-avonds weer een lekkere kan donker bier bij Pues Si en we eten osobuco met pasta en pechuga (kip) milanese. Nog een ijsje onderweg, douchen, wat afleveringen kijken en slapen.



Zo. 26 jan. Vandaag met de bus naar Tulum (4 uurtjes). Ontbijten kan niet zo vroeg in Bacalar, dus ik neem een koffie bij het busstation. Carlo heeft buikpijn en is al blij dat hij de bus in kan. In Tulum nemen we een taxi naar een heel mooi hotel en een fijne grote kamer met balkon aan het zwembad. Verder niks gedaan behalve even het stadje in (10 minuten lopen) om te eten bij Me Coq. Croissant met nutella. We kopen daar een baguette en wat manchego kaasplakjes bij de oxxo, samen met instant soep en drinken. We kunnen zelf water koken en koffie zetten op de kamer, ideaal. Bij een kraampje kopen we verse stukjes mango. Even uitzieken en "la casa de papel" kijken op de tablet.



Ma. 27 jan. We gaan pas tegen twaalven ontbijten bij Don Cafeto. Die hebben een heerlijk compleet ontbijt met alles, én een schaaltje beetgare hete zoetzure groentes, haha, en dat smaakt me daar lekker. Wortels, uien en een hele knoflook bovenop. Er zitten ook groene pepers in, maar na een piepklein stukje proeven waarbij ik in de brand vlieg 🌶🌶 laten we die maar liggen. Iets te gek. Carlo houdt het vandaag bij toast en ei en dat gaat redelijk. Er komen zangers optreden voor het terras, gezellig hier. We wilden naar Akumal, mooi strand met schildpadden in de zee, maar we lezen dat je tegenwoordig al entree moet betalen om het strand op te komen en om te mogen snorkelen moet je dan nog eens betalen?! Wat een idioterie hier aan de Maya-kust. De excursie prijzen zijn 3x over de kop. Taxi's hebben een minimum prijs. Gelukkig zijn er nog collectivos die betaalbaar zijn en een fiets huren is 6 euro per dag, dat gaat ook wel. Er staat een busje klaar naar Playa del Carmen. Ik vraag of hij ook stopt bij de ingang van de ruïnes en jawel. Voor 2 euro kunnen we mee. Carlo ziet fietsen vandaag nog niet zitten dus dit is ideaal. We bekijken op ons gemak de zo mooi aan de kust gelegen Tulum ruïnes met de vele leguanen. Aan het begin zitten 5 knaagdieren die lijken op racoons, erg leuk om te zien. Ze wroeten in de grond voor eten. Er zijn hele busladingen op het terrein met gids. Daar manoeuvreren we ons maar omheen. Ook op het strand hier is het erg druk, maar wel leuk om even te kijken beneden. We nemen een duik, heerlijk fris en Carlo knapt er wat van op gelukkig. We nemen een busje terug dat net voorbij komt en kopen weer een stokbrood en kaas voor vanavond. Dat bevalt goed. Nog een koek voor bij de koffie en we hoeven niet meer de stad in. We kijken de serie verder.



Di. 28 jan. Ontbijten met groentes en we lopen tegen goede huurfietsen aan. We kunnen ze nu meenemen en morgenavond pas weer inleveren voor totaal 15 euro, prima. We rijden meteen door naar 2 cenotes die 4 km. onder Tulum tegenover elkaar langs de snelweg liggen. Escondido is de mooiste zegt het meisje bij de entreekaartjes dus die bekijken we eerst. Het is een cenote aan de oppervlakte en lijkt een rivier in de jungle. Prachtig helder en een jongen slingert zich via een touw het water in. Joehoe, me Tarzan! We lopen langs het water naar een boomstam om onze spullen op te leggen en gaan via een glad trapje erin. Wat een heerlijkheid en onder water ook heel rustgevend. Er zijn nog zo'n 15 andere genieters. We zwemmen een tijdje en laten ons wat opdrogen in de zon aan de kant. Dan lopen we terug naar de weg en steken hem over naar cenote Crystal. Die is rond en ook aan de oppervlakte. Hij zit vol met alg dus minder aantrekkelijk om te zwemmen en niets te zien onder water. We zitten wat in de zon en kleden ons om om terug te fietsen. Pinnen, we kopen weer een stokbrood en kaas en wat mango's en fietsen naar huis. We gaan nog even zwemmen in ons mooie zwembad en opdrogen in het zonnetje. Heerlijk. 'S-avonds verder serie kijken.



Wo. 29 jan. Ontbijten met groentes en we fietsen nu 5 km. richting Coba naar de Gran cenote. Het is megadruk en je kunt een kluisje huren voor je spullen, dat is wel nodig hier. Via de dieper gelegen cenote kan je door een tunnel naar een halve grot zwemmen. Wel bijzonder en ook weer super helder. In de grot zwemmen waterschildpadden. Eén moeder is op de kant eitjes aan het leggen lijkt het wel. Een kleintje klim naar haar toe en valt even later weer terug in het water. Erg grappig om te zien. Aan de andere kant kan je stalagtieten en -mieten zien. Ik krijg het koud na een tijd en we gaan lekker opwarmen op een grasveldje boven, heerlijk. Carlo gaat beneden nog foto's nemen met zijn telefoon. We fietsen terug en gaan lekker bij Italiaan Il Bacaro lasagne en tonijn eten. We brengen de boodschappen thuis en leveren onze fietsen in. We boeken nog maar een nacht bij in ons fijne hotel.



Do. 30 jan. Hèhè, mijn nek is eindelijk weer normaal. En Carlo z'n vermoeidheid is ook wat voorbij. We gaan weer ontbijten met live muziek en nemen een collectivo naar Coba. Bij een groot meer stappen we uit vlakbij de entree van de Coba maya ruïnes. Mooi hier in het bos. Je kunt zelfs fietsen huren, en fietstaxi's zijn er ook. We komen op weg naar twee verderop gelegen tempels drommen mensen tegen die al naar huis gaan. Mooi! Halverwege staat op een splitsing een leuke formatie, maar als we bij de verste gelegen tempel komen stelt die echt niks voor. Dan via de splitsing naar de hoge tempel waar Coba om bekend staat. Die is mooi en met uitgesleten, gladde en smalle treden. Veel mensen komen voorzichtig op hun kont naar beneden, zich héél onhandig en angstig vasthoudend aan een klimtouw. Ik vind het touw ideaal! Daar kan je jezelf mooi mee omhoog trekken en zo kan je ook weer naar beneden, 😉 wat een pracht uitvinding. We komen niet zo hoog dat we zo'n enorm uitzicht hebben als in Calakmul, maar het is wel leuk van bovenaf. De trap is écht steil! We kopen een gatorade om even bij te drinken en gaan op weg naar de uitgang. Dan roept er iemand ineens Hééé Carlo!!!!. En dat is Bert van de frietzaak in San Cristobal, haha. Hoe is het mogelijk. Die is op vakantie aan de mayakust met de hele familie en vandaag toevallig hier. Allemaal op fietstaxi's. Wat leuk zeg! Even bijkletsen en samen op de foto. Zij gaan nog richting de hoge tempel en wij verder naar de uitgang. De collectivos laten zich echter niet zien, die gaat pas om 17.00 uur zeggen ze. We zien wel een ADO bus staan en die gaat om kwart over 3. Mooi, kaartje kopen en een zak chips en na een half uur vertrekt hij inderdaad. Terug in Tulum gaan we eindelijk shoppen in kledingwinkel Vertiche. Die hebben leuke en goedkope jurkjes en bloesjes voor mij. Bij ons ontbijtcafe Don Cafeto eten we vis en een heerlijke surf and turf. We krijgen nu dat schaaltje met groentes niet. Wel gewone beetgare groentes en salade op het bord. We kopen vast bustickets voor morgen naar Valladolid.



Vrij. 31 jan. Taxi naar het busstation en ik haal nog even snel de lekkere croissants met nutella voor onderweg. In Valladolid kunnen we lopen naar ons hostal 230 met een superaardig Chinees stel als eigenaar. Simpele, maar prima kamer. We lopen snel naar het plein met de kathedraal en daarnaast het leuke terras van Los Portales om te ontbijten. Jaaah, dit is nog steeds de leuke stad die we ons herinneren. Ze hebben hier ook een Vertiche kledingwinkel 😀. We lopen naar het klooster en een rondje stad. Hier lopen nog heel veel vrouwtjes in witte maya jurken met gekleurde bloemen erop, erg vrolijk. Bij Los Portales eten we later nachos en kunnen we lekker gapen.




Za. 1 feb. We krijgen chinees ontbijt. Een soort churros, gebakken ei en groente met plakjes varkensvlees. Wel koffie hihi. We eten het maar op en het smaakt best als je trek hebt. We lopen een rondje stad, ook naar cenote Zaci. Die ligt er mooi bij maar het is te bewolkt en niet zo heet vandaag dus we gaan er niet in. Er is een marktje met houten beelden en maskers vlakbij. Leuk. We gaan zitten bij Los Portales en nemen weer nachos met extra galapenos, mmm. We kopen vast Mayab bustickets naar Playa del Carmen voor dinsdag voordat ie volgeboekt is en boeken 2 nachten hostal bij. We eten bij Los Frappes hamburgers en gaan dan om 21.00 uur bij het klooster naar de filmvoorstelling kijken over de geschiedenis van Valladolid. Erg mooi gemaakt ook weer. We bekijken hem in het Spaans en daarna in het Engels. Alle muurtjes zijn bezet met toeristen.



Zo. 2 feb. Chinees ontbijtje en we nemen een collectivo naar 2 cenotes : samula en xkeken. Het is bewolkt en we gaan er niet in. Het is helemaal niet druk hier. We nemen een taxi terug en we lopen nog een keer naar Cenote Zaci. Het is mooi weer nu maar erg druk vandaag en we gaan er toch maar weer niet in. We kopen wel een mooi masker en lopen dan naar een pleintje waar gezang vandaan komt. In de straat erheen staat een hele lange rij mensen. Het is vandaag "candlemas" in Mexico. Een dag om een kaarsje op te steken in de kerk. Die rij mensen willen allemaal binnen naar het altaar om hun kaarsje op te steken. Wat imposant. Het gezang komt van het pleintje tegenover de kerk van mensen die al dansend in een cirkel optreden in oude soort indianen kleren. Leuk om te zien. Er zijn ook wat kraampjes met 2e hands kleding en heel veel verschillende kettinkjes met allerlei heiligen eraan. We eten een sope en drinken wat. Dan kijken we naar de pastoor die buiten voor de kerk de mensen toespreekt. We lopen terug langs de alsmaar groeiende rij mensen. Toch bijzonder. We gaan eten bij ons in de straat in een leuk restaurantje Yakunaj dat vandaag eindelijk open is. Ze hebben heerlijke tonijn carpaccio, die we vooraf nemen en nog een hoofdgerecht. We lopen nog even terug naar de kerk en er staat nog steeds een rij. Verder is het niet meer zo spannend. Een capuccino onderweg naar huis.



Ma. 3 feb. Ontbijtje om half 8. Nu we hier toch zijn gaan we vandaag met een collectivo nog een keer naar Chichen Itza en het is toch wel weer indrukwekkend. Én héél druk. We staan een half uur in de rij om een kaartje te kopen. Daarna verspreid iedereen zich en valt het wel mee als je de groepen met parasolletjes mijdt. Chinezen moeten we sowieso bij uit de buurt blijven met het gevaar voor coronavirus. Alle kraampjes zijn open en we doen er ons voordeel mee. Je kunt hier beter afdingen dan in Valladolid en Bacalar, dus we komen met ons handen vol aan de uitgang. Daar nemen we een Oriente bus naar cenote Ik Kil die 5 km. verderop ligt. We moeten in de volle bus in het gangpad staan, dat mag hier nog gewoon haha. Uitstappen en even de busladingen tellen die er al binnen zijn. We gaan het zinkgat even van boven bekijken. En jaaaaaah, dit is nog steeds veruit de mooiste cenote die wij gezien hebben. Het is redelijk druk beneden in het water en we besluiten even te wachten tot de nieuwe busladingen gaan stoppen. We eten nachos en drinken wat. Op het plein voor de cenote staat een dansgroep flink uitgedost en opgeschilderd als mayas, prachtig om te zien. Ze leven van het geld dat ze krijgen om met hen op de foto te gaan. Na zo'n 3 kwartier gaan we omkleden en douchen en naar beneden de trappen af. Wat ligt het water diep, (45 meter) en het is fris hier in de halve grot, maar wat geweldig hemels om hier mogen te drijven en naar boven te kijken naar de blauwe lucht en de bomen door het gat met de lianen al druppend langs de rand gedrapeerd. Moooooiiii! En sensationeel !! Daarna nog even met de telefoon naar beneden om foto's te nemen. Onderweg zijn nog twee kijkgaten waarvandaan het ook megamooi is. Omkleden en in een overvolle Orlente bus naar huis. We staan zelfs voorin naast de chauffeur en Carlo op de trap van de ingang. Absurd en gevaarlijk eigenlijk. Even de spullen thuis leggen en weer lekker tonijn vooraf eten bij Yakunaj. Dan nog een spagetti en een hamburger. We zijn al wel moe, maar er is verderop een kermis en braderie (Feria) zagen we vanuit de bus en daar gaan we even een kijkje nemen. Die is 2 weken lang hier. Zoooo, dat is wel groot opgezet zeg. Parkeerplaatsen en wat een volk, maar bijna geen toeristen. We moeten 15 peso betalen en komen binnen bij een soort veiling van decoratieve spulletjes met een brallende microfoon met heel slecht geluid. Dan de kermis op. Er loopt zelfs een kabelbaan door de lucht. Er is een reuzenrad, botsauto's, spookhuis, labyrint, lunapark en vele hele oude draaimolens, een chaos (polyp) en een oude rups haha, geweldig dit. En veel behendigheidsspelletjes, zoals blikgooien, balletjes in gaatjes gooien, sjoelen, schieten, met een strop een bierflesje overeind proberen te zetten op een hellend vlak, een minuut aan een rekstok hangen etc etc. Aan de andere kant is de braderie met stieren waar je op mag zitten voor een foto en ook een echte pony draaimolen, wat zielig. Overal eettentjes en bekers met een liter bier lijkt het wel. We lopen via de marktstalletjes weer naar buiten. Leuk om gezien te hebben. 7 blokken verderop zijn we weer thuis. Jaaah, lekkere warme douche en slapen. Wat een leuke lange dag.



Di. 4 feb. Ontbijtje en ik geef het aardige Chinese koppel onze laatste Hollandse klompjes voor de goede zorgen. Ik krijg meteen een leren Maya armband terug en sinaasappels voor onderweg! Om 09.45 uur nemen we de bus naar Playa del Carmen. We hebben plek naast elkaar en de bus stopt wel in alle plekken waaronder Coba en Tulum. Het is hier weer een uur later en we komen om 2 uur pas aan. Het hotel is vlakbij het busstation dus we kunnen weer lopen. De kamer is pas klaar om 3 uur, wordt half 4?! Intussen kunnen we pinnen om de hoek en even wachten in de stoelen voor. Wat een prachtig mooi ouderwets hotel en een geweldige ruime kamer. Het heet dan ook Hacienda del Caribe. We lopen even naar het strand met prachtig blauw water en Cozumel dichtbij in beeld met torenhoge hotels en cruise schepen. De pier ligt op 500 meter naar rechts en 2 km. verderop links is nog een kleinere pier. Het strand is wit, maar smal. We hebben honger en dorst en gaan de winkelstraat op en neer en zien vele leuke, maar best dure souvenir winkels en dure restaurants met te harde muziek. We gaan naast ons hotel bij Mr. Dog buritos en frites met vanalles erop eten, een soort kapsalon zonder saus. De sauzen staan op tafel en we krijgen bij de overheerlijke buritos een galapenosausje mmmm. Heerlijk pittig. Biertje erbij en lekker even zitten en mensen gapen. Mijn 2e flesje is een stukje af, maar ik drink het gewoon op. Bij mijn vierde slokje voel ik ineens iets geks onder mijn tong en dat blijkt het dunne stukje glas te zijn. Ik kan het meteen uit mijn mond halen gelukkig en het bloed maar een druppeltje. Pffff, dat scheelde niet veel. Dst is weer een les, dit was een flesje met schroefdop. Het regent heel even lichtjes. Dan nog even naar de pier op en neer en thuis een bakje koffie met koekje. We zitten om de hoek van 5th. Avenue waar de bars met de boem boem muziek zitten, maar we horen nagenoeg niets, mooi zo. En heerlijke ruime bedden en warme douche.



Wo. 5 feb. Lekker lang ontbijten bij ons naast bij Mr. Dog met gratis extra koffie. Het zit hier zalig. Dan gaan we naar het strand. Bij ons beneden is het water mooi blauw, maar geen ligstoel meer over, zo druk. Het waait zo hard, het lijkt wel storm, maar toch voelt het heerlijk. We lopen een eindje en daar zit een hoop zeewier in het water. Een chovel is al bezig om het op de verzamelplek van de kant weg te scheppen. We komen terecht op het einde van dit strand bij La Pirata waar we vorige keer ook hebben gezeten. Dezelfde ober en als we wat eten en drinken mogen we gratis liggen. De parasols kunnen niet omhoog vanwege de harde wind. Niet erg, wij willen de zon wel. Een twintigtal meeuwen hangen stil in de wind boven mensen die eten hebben. Wat een mooi gezicht. Sommigen houden een nacho omhoog om die uit hun hand te laten pikken. In de zee vissen de pelikanen, meeuwen en af en toe de fregatvogels. Die hangen ook zo mooi stil in de wind wat hoger in de lucht. De ferries varen af en aan naar Cozumel door de golven.



Do. 6 feb. Lang ontbijten en naar het strand op de handdoek. Het water is veel helderder vandaag en het lijkt wel nog harder te waaien. Er blijft steeds minder strand over met hoog water. De vogels doen weer hun best en er komen 3 mannen spelen naast ons, eentje met trombone, erg leuk. Mensen doen hun best om de parasol op te zetten en dan met zandzakken op de grond te houden, tssss dat valt nog niet mee. De golven zijn vandaag heerlijk. Na 3 uurtjes krijgen we honger en dorst. Op een plein bij het strand horen ee een fluit. Er lopen mooi verklede mannen bij een touw aan een draaimolen. Op een gegeven moment klimmen ze een voor een omhoog in de paal. Ze gaan verspreid zitten en rommelen wat met het touw. Dan klimt de fluitist naar boven. Ze zitten een tijdje boven en draaien rondjes. Dan komen ze ieder aan een touw langzaam naar beneden gezwoven tot aan de grond. Wat leuk! 'S-avonds eten bij Italiaan Don Mario ; vongole en lasagne, erg goed.



Vrij. 7 feb. Een verloren dag. We hadden maar voor 3 dagen geboekt vanwege de recensies over mogelijk geluidsoverlast en om eventueel nog een eilandje mee te kunnen pikken. Ons hotel is vannacht volgeboekt dus moeten we op zoek naar iets anders. Eerst ontbijt en dan vinden we hotel Playa del Carmen 1 blok verderop. We kunnen er meteen in. We laten de grote tassen staan en nemen de rest even mee, want ze blijken toch geen opslag te hebben achter slot en grendel. Alleen open bij de receptie. Dan gaan we de lange winkelstraat verkennen, op zoek naar betere prijzen voorbij de rotonde. Zoooo, wat is deze straat lang zeg, en vol met mensen. Het is geen strandweer vandaag. Overal winkels, bars en restaurants, gezellig hoor! Er zijn wel 20 dezelfde grote souvenirwinkels. Wel 40 bij 50 meter groot, allemaal dezelfde meuk en allemaal (te) duur en in dollars geprijsd. De Amerikanen betalen het blijkbaar, hoewel we niet veel mensen zien die daadwerkelijk iets kopen in die winkels. We gokken op de kleinere winkeltjes, maar die zijn zo mogelijk nog duurder pfffff. Knettergek, net als in Tulum en ook Valladolid. We zijn blij dat we in San Cristobal en Chichen Itza al wat dingen hebben gekocht, ook al moesten we die overal mee naartoe sjouwen... We nemen op een terras een bucket Corona en nachos en gapen wat. 'S-avonds buritos bij de buren.



Za. 8 feb. Ontbijt en we kunnen er nu misschien om 12 uur al wel in zegt ie aan de receptie. Vandaag en morgen is er een dance battle aan de overkant bij hostal Selina. Het is een drukte van jewelste met aparte figuren die soms hun act staan te oefenen op straat en bezoekers.
Verkassen. Nou niet dus, ook al is onze kamer al vrij en schoongemaakt. We laten alles maar even staan en gaan naar het strand vlakbij op de handdoek. De wind is stukken minder nu en er zijn 2 parasailers op het water nu. Ook komen er parachutes naar beneden een eind verderop. Ik haal een biertje en wat chips en om 3 uur ga ik naar het hotel. De manager heeft de kamer net gecheckt dus onze spullen mogen er dan toch eindelijk in. Pfff. Snel terug naar het strand. Wat rondlopen in de stad en 's-avonds buritos bij de buren.

Zo. 9 feb. Ontbijt en laatste dagje naar het strand. Lekker op de handdoek. Het drupt nog eventjes vandaag, maar dat voelt lekker.

Ma. 10 feb. Ontbijt en inpakken. Gister was storm Ciara in Nederland en België, maar ons vliegtuig is gelukkig onderweg vanaf Brussel naar hier. We gaan met de ADO bus naar het Cancun vliegveld en we vertrekken met een uurtje vertraging om 17.40 uur. Onderweg vaak turbulentie, maar niet hevig. Wel weinig geslapen op de krappe stoelen. Het uur hebben we ingehaald met windje mee en de landing is prima rond half 9 dinsdagmorgen. Terug thuis rond half 12 in de ijskoude harde wind brrrrr. Dat zal even wennen worden weer. Op naar carnaval en een nieuwe baan!

We hebben een prachtige wereldreis gemaakt en zouden het zo weer doen! Wat een geweldige tijd. Nu is het even afgelopen met ons reisverhaal. Bedankt voor de belangstelling en wie weet.....

Groetjes van Carlo en Klazina en een goed herstel na een fijne carnaval🎊🎉 proost🍻.

Geschreven door Kcendewereldreiss.reisdagboek