Hallo, hoop dat jullie leuke kerstdagen hebben gehad, en een beetje bekomen zijn van het eten. Zet je maar schrap voor de nog tegoed serie foto's.

Zo. 26 Nov. Zipolite Met de collectivo naar het volgende dorpje met mooi strand. Het is maar een klein stukje maar wel erg bochtig en slecht. We zitten op bankjes langs de zijkanten en Carlo wordt er bijna misselijk van. Na 15 min. zijn we er. Uitstappen op een rotonde. Vanaf daar is het 1 km lopen op de kaart dus dat doen we. De weg gaat goed maar dan moeten we een weg naar boven in, onverhard en steil en een nog steiler stukje dat wel verhard is. Pfff, gevonden. De poort gaat open en de man helpt ons met verder sjouwen naar boven naar de receptie. Onze kamer is nog niet klaar, Ze hebben een restaurant erbij dus we kiezen iets lekker uit en bestellen. Nee, we hebben alleen ontbijt zegt ze en dan alleen dit, dit en dit, Okay, nog een ontbijt dan maar, maar nu met ei, ook lekker. Een uurtje later kunnen we erin. De man sjouwt weer 1 rugzak voor ons. Het is wel 4 trappen en 5 steile stukken naar boven nog, want we hebben het hoogste huisje gekozen met het mooiste uitzicht. En dat is fantastisch mooi en de bungalow is ook geweldig. Ruim en heel stijlvol ingericht en we hebben een mega balkon met stoelen en een hangmat. Geweldig mooi. We blijven daar een tijdje zitten genieten en gaan dan naar beneden om het strand te bekijken. Heel langgerekt, wel 2 km lang volg met nakende maar ook met geklede mensen. Dit is het enige naaktstrand in Mexico, haha. Wij lopen het strand heen en weer en zien een strandtent met een Japanse naam met tentjes en ook een hangbed. Het is ook een hotel. We vragen of we in het hangbed mogen. Dat mag als we ieder een minimaal bedrag besteden. Nou dat ging wel lukken. Coctail met Malibu, sushi, sashimi, en nog 2 soepen. Het bed lag fantastisch en eten kunnen we tussendoor aan een tafeltje. Het is ook nog een mooie zonsondergang, geweldig stekkie hier. Zie de foto's. Daarna nog het dorpje ingelopen. Hier is een leuk autovrij straatje met koopwaar op de grond langs de kanten. Hoog hippiegehalte, maar wel gezellig en niet echt druk. De pinautomaat staat buiten en is out of order helaas. We nemen nog een crepe en een cappucino en gaan naar boven, naar huis in de donkerte, blllk, beetje engig.


Ma. 27 Nov. Ontbijt bij ons en naar beneden om een collectivo te nemen naar Puerto Angel, een dorpje verder dan Mazunte. We willen dit strandje ook zien en we moeten pinnen. Eenmaal in Puerto Angel na weer zo'n stukje bochtige weg worden we gedropt in het centrum en we lopen naar het haventje. Het is een heel kleine baai, wel mooi gelegen. We vragen naar de pinautomaat bij een bank, en die zegt dat die ook out of order is, al 4 dagen. Nou daar staan we dan. We lopen het strandje af en lopen maar weer naar boven naar de weg om de collectivo terug te pakken. In Mazunte vragen we of er nog een pinautomaat is. Ja, bij een een hotel verderop. Dus wij ernaartoe. Ook out of order, al 4 dagen, helaas. Wisselen kan daar ook niet maar wel weer bij een ander hotel. Daar lopen we langs, vragen na wat de koers is voor de dollar en tot hoe laat we terecht kunnen, want de dollars liggen boven in de bungalow. We gaan eerst naar het strand, zwemmen en weer heerlijk eten bij onze Japanner. We mogen nu niet op het ligbed, dat is alleen voor gasten ?! Nou dan de boel maar verbouwen en het gewone bed onder het tentje vandaan in de zon trekken, ook prima. Weer lekker gegeten en de zonsondergang bekeken en naar boven om de dollars te halen. Het wisselen ging goed en we namen nog een capucino en cheesecake. Het crepe bakken was al gestopt. En weer naar boven in de donkerte. Al minder engig.


Di. 28 Nov. Taxi naar Pozutla en rapido collectivo pakken naar Huatulco-Crucecita. Er komen er 2 voorbij, maar die zitten al te vol. De derde heeft nog net plek, Ik achterin en Carlo 2 stoelen voor mij. Dit is weer een mooi busje. Het wordt wel volgestouwd onderweg, met staanders en al. Even later gaan er weer mensen uit en kan ik naast Carlo gaan zitten. Na 2 uurtjes komen we in Crucecita aan en nemen een taxi naar ons hotel. De chauffeur zit er helemaal naast, die bracht ons naar Santa Cruz, het haventje en wij zitten in het stadje zelf, dus de rit duurt iets langer, maar we kunnen al wel sight-see-en. Het hotel is leuk en de kamer helemaal geweldig om een paar dagen te verblijven. Ze wassen ook daar en het centrum is 2 blokken door om de hoek. Prima. We vragen hoe we tevoet bij het haventje kunnen komen. Dat is 20 min. lopen en niet al te moeilijk. Het haventje is leuk. Hier wilden we eigenlijk oud-en nieuw vieren als we eerst wel naar Cuba waren gegaan, omdat het er zo idyllisch uitzag op de foto's. Uiteindelijk is het leuk, maar er zijn geen restaurantjes omheen, wat dus tegenvalt. Op naar het bijbehorende strandje achter de haven. Dat is ook mooi. We eten en drinken daar wat en ik neem een duik. Heerlijk. Taxi terug naar het hotel. Ik doe een dutje, maar wordt niet meer wakker van moeheid blijkbaar, dus Carlo heeft wat bij de supermarkt gehaald om te snacken.


Wo. 29 Nov. Ontbijt bij het hotel. Ik ben inmiddels weer fit en we gaan lopen naar strandjes verderop. We lopen eerst naar Chahue, dat zie er relaxed uit met een beach club met lounge muziek, maar we lopen verder, want we willen naar Tangolunda, een heel lang strand met all-in hotels dat we uit nieuwsgierigheid toch willen zien. Op de kaart lijkt het wel haalbaar en we denken de goede weg in te slaan, alhoewel er wel dichte slagboom voor hangt. Het is een hele ruime straat en het lijkt naar niks te leiden. Er is ook geen verkeer. Maar de zee is die kant op, dat weten we zeker, dus we lopen stug door. Er komen luxe vakantiehuizen in beeld en daar is vast wel strand vlakbij zou je denken. Een Canadees stel ziet ons worstelen op een splitsing welke kant we uit zouden moeten en roept naar ons waar we naartoe willen. Nou, er is hier geen strandje meer, want ze hebben besloten om er een hotel te bouwen met prive strand en voor Tangolunda moeten we weer helemaal terug naar de grote weg en dan is het nog 1,5 uur lopen. We hebben nu al 3,5 uur gelopen vanaf ons hotel, dus we laten een diepe zucht. Ze zegt dat er wel een strandje dichterbij is, El Arrocito (kleine rijst, omdat de zandkorrels daarop lijken, haha). Ze willen ons daar wel afzetten met de auto, want ze gaan toch een endje rijden. Nou graag! Het is een heel mooi klein strandje met een local restaurantje waar de Canadese mevrouw gisteren nog een heerlijke gevulde ananas met zeevruchten had gegeten. Toen ze dat zei, had ik daar natuurlijk meteen zin in en wil dat gaan bestellen. We zitten er echter 10 minuten en er komt helemaal niemand op ons af. Ernaast zit een hotel met prive strandje met een hangbed hebben we al gezien, dus we verkassen daarheen en bestellen een biertje. We krijgen het in plastic glazen, maar a la. Lekker zwemmen en op het bed liggen. Gevulde ananas hebben ze niet, dus maar een pasta besteld. Deze wordt geserveerd in een meeneem box. Raar voor zo'n luxe lijkend hotel. De pasta smaakt wel heerlijk. We liggen nog wat en bestellen een taxi om terug naar huis te gaan. De was is al gedaan voor ons. We douchen en gaan het centrum in. Er is een grote kerk met een bedrijvig plein ervoor. Daaromheen zitten diverse restaurants en de straten ernaast ook. We komen langs diverse kappers en ik vraag naar de prijs voor verven bij 3 van hen. We gaan eten bij een tentje langs het plein waar ze tomaten- en uiensoep hebben en ook Chateaubriand en een lekker visje met rode wijn. Het is weer luilekkerland en echt vakantie vinden we. Mmmmmmm.


Do. 30 Nov. Vandaag hebben we de 7 Bahia tour geboekt. Huatulco heeft een hoop baaien, waarvan we er nu te voet een paar gezien hebben. Met de boot gaan we nu 7 baaien de andere kant op bekijken. We worden opgehaald door een taxi (luxe). Uit ons hotel gaan er nog 2 mannen mee, de een nog dikker dan de andere. En de dikste wil naast mij achterin gaan zitten. Ik gebaar dat ze beter om kunnen ruilen en dat doen ze gelukkig. Het ritje is maar 5 minuten, maar toch. We komen aan bij de boot in de Santa Cruz haven, die ziet er leuk uit en er zijn niet veel mensen die er op gaan. Relaxed. We hebben ook een speaker, die ons verwelkomt en vraagt waar we vandaan komen. Hij doet het echt heel leuk en iedereen heeft er helemaal zin in. We is leuke muziek op de boot en we krijgen zelf nog gratis drinken. Onderweg verteld hij vanalles over Huatulco en over de baaien die we zien. Ondertussen spotten we hier en daar een turtle die even met zijn kop boven komt. De boot vaart super, ook al zijn de golven wel 1.5 meter hoog, het is een catamaran, dat scheelt. Af en toe moet je je goed vasthouden als je loopt anders val je om. We varen vlak langs de eerste baai, waar geen mens te bekennen valt. Je kunt er ook niet komen blijkt. Heel dit gebied is tot natuurgebied verklaart en er mag geen enkel riool in de zee uitkomen. De stranden worden ook schoongehouden door de overheid. Het is prachtig met het heldere water en op de achtergrond de bergen en de golven die tegen de rotsen omhoog kletsen. Na 2 uurtjes varen komen we bij het mooiste strandje van allemaal "Playa la India" waar we ook een uurtje mogen zwemmen en snorkelen. Met het kleine bootje worden we naar de kant gebracht. Carlo ziet wel mooie visjes. Ze komen ook weer met oesters langs, maar we gaan zo ergens lunchen dus ik neem ze niet. Terug op de boot varen we terug en leggen we aan bij een strandje met allemaal restaurantjes. Het baasje recommendeert 1 restaurant en 4x4 garnalen te nemen. Dat doen we. Het zijn 4x4 garnalen op 4 verschillende manieren, erg lekker. Daarna nog wat zwemmen en weer terug op de boot naar huis. Mooi tripje. Om 6 uur ga ik naar de kapper om te verven en pedicure/manicure. Ze doet zo lang over de voeten dat het al half 9 is en ik zeg de volgende dag wel terug te komen voor mijn handen. Dat is goed en ik sms Carlo zodat we elkaar bij de kerk kunnen treffen. We gaan weer bij hetzelfde restaurant eten en nemen weer de Chateaubriand en een fajitas deze keer.

Vrij. 1 Dec. Nog een nachtje bijgeboekt hier en nu gaan we een busticket halen bij het ADO station. Met OCC boeken we voor morgen de nachtbus naar Tapachula. Met de taxi naar "Playa La Entrega", de snorkelplek hier. Je kan hier tevoet niet komen. Zooooooooo, wat is het hier druk zeg, niet normaal en een hoop eettentjes. Ze beginnen bij de taxi al aan ons te trekken. We willen ligstoelen en die zien we bijna niet. Als er eentje toezegt dat hij die heeft en gaat halen gaan we daar zitten. Er komt ook een parasol bij, prima. Ik neem lekker een duik voordat Carlo gaat snorkelen. Die duikt erop los, wat betekent dat er iets te zien valt. Mooi. Hij komt helemaal enthousiast terug. Ik ga ook, en zie een hoop gekleurd koraal en mooie vissen, maar krijg het wat benauwd in dat masker, dus zwem na een minuut of 10 weer terug, zodat Carlo nog een keer kan, weer met de onderwatercamera op zak. Heeeeel mooi daar, kijk maar zelf. Veel meer kleur dan bij Belize. We eten hier ook de 4x4 garnalen, nog lekkerder dan gisteren. Op het strand was genoeg te zien met al die krioelende mensen. Later in de middag komen de ijscokarretjes het strand op. Wat een werk. We nemen er eentje, heel lekker kokos met stukjes erin. Ook zien we mannen met kruiwagens vol met flesjes drinken het strand opkomen om te bezorgen bij de strandtentjes. Pfffff, in die hitte. Een lekker dagje weer. We nemen de taxi terug en douchen en de stad in. We kijken nog even rond voor een ander restaurant, maar komen toch weer terecht bij hetzelfde. We nemen nu soep en taco's.


Za. 2 dec. Inpakken en tassen weg laten zetten bij het hotel. We hebben nog hele dag en nemen de taxi naar playa Chahue, waar de leuke loungemuziek is. We lopen eerst het strand af naar ook een mooie plek bij een hotel. Daar mag je niet zitten als je er geen kamer hebt, dus lopen we weer terug. Dan zien we een grote schildpad voorin de golven hangen. Carlo pakt zijn masker en camera en duikt het water in. De schildpad verplaatst ineens razendsnel en Carlo komt weer naar de kant gezwommen. Ik kijk nog eens en ik zie een lang ding aan de schildpad hangen, dus ik denk ineens dat het een boei is. Carlo komt er verschrikt uit en zegt, het is een Manta ! Met een mega lange staart, dus laat maar zitten. De manta schiet weer de zee in. Dat was de schildpad dichtbij op de foto, helaas. Bij de beachclub mogen we wel zitten. Ze zijn druk bezig een bruiloft op het strand voor te bereiden. Ze hebben lekkere nacho's als hapje, mango margarita en keihard Coldplay door de speakers. Heerlijk is dat. Op tijd weer terug om te douchen en om te kleden en eten bij een Italiaan naast ons hotel. Die hadden we eerder moeten ontdekken. Heel goedkoop en heel goed eten. We nemen een pizza. In het hotel hebben ze de kerstboom al gezet. Dan een taxi naar het busstation. Nog even pinnen en wat inkopen doen voor onderweg en de bus in.


Zo. 3 dec. De bus reed weer over Salina Cruz en stopte op hetzelfde punt midden in de nacht om half 1 als op de vorige nachtelijke tocht. Rond 7 uur komen we aan in Tapachula. We vragen meteen na voor de bussen naar Guatemala en dan gaan voor de collectivo naar Puerto Chiapas (voorheen Puerto Madera). Dat is 4 blokken op de hoofdstraat en dan nog 6 blokken naar het centrum. De stoepen zijn niet echt geweldig, maar het is zo vroeg dat het toch niet druk is dus lopen we over straat. We zijn bijna bij de goede plek als er een taxichauffeur roept en maar een beetje meer vraagt dan dat de collectivo zou kosten, dus we gaan met hem mee. Hij kent het hotel Boutique niet, maar zet ons af waar hij denkt dat het in de buurt is. We lopen een stuk de hoofdstraat af en vragen bij een supermarkt. Niemand weet het. We vragen waar WIFI is en ze wijzen op een internetcafe. Daar gaan we naartoe en die hebben inderdaad WIFI. Carlo kijkt waar het zou moeten zijn en ik loop 200 meter rondvragend een staat in, maar nog niemand kent het. Als ik terugkom in de straat gebaart Carlo naar mij. Hij heeft een mailtje gehad van Ana die zegt dat ze naast de Oxxo zitten. Ik was de verkeerde kant van de straat ingelopen. Het hotel blijkt Hotel Arrecife te heten en Marcos ontvangt ons vriendelijk. Ana werkt in de farmacie ernaast. We kunnen kiezen uit 2 kamers. Eentje heeft een groot hoog plateau waar we spullen op kunnen leggen en het bed staat de goede kant op om TV te kijken. De muren zijn bovendien niet zo afgebladderd als de andere kamer. Die gaat hij die dag erop ook schilderen. We douchen en gaan op zoek naar strand. We lopen vlakbij de straat in naar de strandjes vlakbij. Er zijn een hoop restaurants met zwembad en aan een kant ook strand, waar ook veel mensen zitten. We besluiten naar de andere kant te gaan aan de rivier. We nemen een tricycle (motor met zitje erachter) en worden afgezet bij een soort kanaal. We lopen erop, maar dat ziet er nog minder appetijtelijk uit dan waar we daarnet waren. We gaan niet aan het open water zitten. Aan de strandkant zijn ook tentjes, maar er is geen strand, want daar liggen allemaal stenen om het water tegen te houden. We nemen een tent met een leuk uitziend zwembad en bestellen een pina colada en garnalen. We zwemmen eerst even. Heerlijk. Het is hier superbenauwd. Warmer dan in Huatulco. We blijven daar lekker zitten. Er komt een familie zitten met een jongen die niet helemaal goed is en het zwembad continu laat overlopen alstie zwemt en een paar keer voor de vrouwen erin springt om ze nat te spetteren. Zolang hij ons niet nat spettert is dat prima. We gaan terug met een driewieler. Douchen en op zoek naar een restaurant. We gaan weer de kant op van de strandjes en gaan zitten aan een mooi strandje, wel met zwart zand, maar de golven rollen hier prachtig binnen en het is een super zonsondergang. We bestellen oesters en nog een keer oesters, mmmmm. En daarna garnalen. Die komen ze rauw brengen. Die sturen we maar terug en vragen om gegrilde. Die krijgen we en ze zijn heerlijk. Zo dat is weer geslaagd. Het stadje is wel erg smoezelig met de deels onverharde wegen en sommige verlaten spookhuizen. Toch voelen we ons wel veilig. We gaan naar bed.


Ma. 4 Dec. Ontbijt zoeken ?? We gaan naar de Oxxo (supermarkt) waar ze capucino hebben en kopen er chocoladekoekjes bij. Die peuzelen we lekker op op ons balkon en blijven daar lekker wat zitten om te appen en te video-appen met de meiden en met Mario en Li-ja om de plannen voor Nicaragua door te nemen. We boeken meteen een vliegticket van Guatemala-stad naar Managua voor 8 december, de dag dat ze een busje hebben gehuurd en wij mooi met hun mee kunnen rijden door Nicaragua. Das leutig ! Huisbaas Marcos laat de email even verderop voor ons uitprinten en praat honderduit. Blijkt dat hij voor de farmacie zo’n dik pak heeft om reclame te maken. Ik heb daar eerder al een foto van laten maken in een andere stand. Haha, lachen. Later gaan we terug naar het strandje van gisteren en ik ga er een stukje in. Het zand is zwart, maar heel fijn en lekker zacht en warm aan je voeten. De golven zijn heftig en met de rotsen in de buurt hoef ik er niet ver in. We nemen weer 12 oesters omdat ze zo lekker zijn en weer garnalen, nu meteen gegrild. Als de garnalen komen begint het enorm te stinken aan het strand en we vluchten naar binnen en eten ze snel op om naar huis te gaan.


Di. 5 Dec. Omdat de bus naar Guatemala vanaf Tapachula al om 6 uur vertrekt gaan we daar een nachtje slapen. We nemen om 11 uur een taxi en weten het hotel na wat om te rijden weer te vinden. Nou dat wordt een afknapper. Het is ook heel goedkoop, maar dit is echt wel de meest verpauperde kamer die we tot nu toe hebben gehad. Het is overal aan het bladderen en ontig, de bedden hebben nog springveren, er hangt een oude tv maar geen aansluiting, en tot overmaat van ramp : het knopje van de ventilator is afgebroken. We roepen het meisje die er nog driftig aan probeert te draaien en ze zegt dat ze een oplossing gaat zoeken. Ze hebben geen andere kamer beschikbaar. We hebben eigenlijk niet echt zin om een ander hotel te zoeken en besluiten om het stadje maar in te gaan. Veel winkeltjes en al kerstverlichting en artikelen overal. Ik zie leuke armbandjes en ringen voor weinig en koop er een stel (voor sinterklaas, haha). Veel restaurants kunnen we niet ontdekken. We lopen een autovrije winkelstraat in, daar is wel een Mc Donalds en een kippenboer, maar we zoeken verder. Dan zien we aan de rand van een plein toch een soort portaal met een terras eronder en op de kaart staat wel iets wat we lusten. Daar zit het wel fijn en we kunnen lekker gapen naar de mensen. Ook een paar dronkenlappen en een travestiet met een hele grote bek tegen het eigen volk. Die wordt even later ook opgepakt en afgevoerd door de politie. Misschien wel expres denk ik, voor gratis onderdak en eten misschien. Wat een schouwspel. Er is ook een optreden met een clown in een klein buitentheatertje waar veel kinderen op af komen om te kijken en nog een paar mooie fonteinen op het plein. Het wordt alweer donker (half 6-6 uur al) en wel lopen langs de Oxxo voor wat inkopen voor in de bus en naar het hotel. We drinken nog wat bij het eettentje onder het hotel en van de mevrouw des huizes krijg ik 2 flessen water voor het ongemak ?! en haar zoon is om een ventilator bij hun thuis zegt ze. Eenmaal terug in de kamer wil ik eindelijk wel douchen, maar er zit geen douchekop op de douche, en de linker knop voor water mist. Nou wordt ik echt nijdig. Dat zal je altijd zien. Overal waar we komen controleren we de douche en oftie het ook wel doet, maar door alle andere dingen hier zijn we dat blijkbaar helemaal vergeten. Ik was me een beetje aan de wasbak en ik wil net gaan vragen waar we dan wel kunnen douchen, maar Carlo zei, misschien komt het water wel uit het gat uit de muur. En jawel, rechts zit wel een knop en er komt een straal water uit. Nou dat is dan weer meegenomen. Lekker douchen. Even later klopt het meisje aan de deur en brengt ons inderdaad een ventilator, en die is echt wel nodig in de hitte. Ze vraagt nog beschaamd wat we eigenlijk moeten betalen voor deze kamer, want zij werkt hier alleen maar blijkt. Nou, hehe, we kunnen gaan slapen. ’s-Nachts moet Carlo plassen en roept ontdaan, sjezus wat is dit nou weer. Carlo’s rugzak ligt midden in de kamer in een plas. De wasbak lekt blijkt en dat is helemaal naar beneden gelopen naar het diepste punt. Wat een pech. Snel wat droog deppen met papier en op z’n kant in de wind van de ventilator zetten. De rest ligt gelukkig droog. Pfffffff. Nog even slapen en om 5 uur er weer uit om de bus te halen. We hebben gisteren al kaartjes gekocht maar je moet een half uur van tevoren je bagage inleveren. De vrouw des huizes is gelukkig al wakker om de buitendeur open te doen, haha. Wat een nacht. Die hadden we over willen slaan.

Geschreven door Kcendewereldreiss.reisdagboek