wo. 11 okt. We vervolgen de dag op Caye Caulker met rond 3 uur naar de split te lopen. Onderweg nog fotootje van de werkmannen die een steiger aan het bouwen zijn. Ze lopen heen en weer door het water met emmers cement die ze naar boven tillen en in een PVC koker gooien. Pfffff ouderwets zwaar werk. Bij de split vinden we Gary (in zee) en Nancy (aan het vissen) en nog een stel uit Texas Dori en haar man die we ook al eerder ontmoet hebben. We nemen een biertje en nachos want we hebben nog nagenoeg niks gegeten vandaag. Lekker zijn ze. Is erg gezellig. Er komt een zandschip door de split gevaren. Daarna nog wat bij Nancy gekeken naar het vissen en een hele mooie zonsondergang afgewacht. Daarna douchen thuis en terug naar Enjoy om met z'n allen lobster te eten. Dat was erg gezellig, Nancy ging nog op de schommel haha, knettergek, en we namen nog een afzakkertje rum-punch bij Dori.

Do. 12 okt. Tijd om afscheid te nemen van Caye Caulker en van Gary en Nancy die ons komen uitzwaaien, wat lief. Ik geef haar een medaille daarvoor en omdat ze onze trouwfoto's zo geweldig vonden. De Ferry van half 10 en in Belize Stad weer lopen naar het busstation. Daar gaat de bus naar Hopkins direkt al een half uur later. We konden even broodje en cola kopen voor ontbijt en hup de bus in. De rugzakken gaan achterin de bus, net als de laatste keer. De chauffeur zet meteen een lekker muziekje op en gaan. Tis niet zo heel druk. We gaan helemaal over Belmopan, daar stoppen we even en ook in Dangriga hebben we een stop. Even benen strekken en roken, ideaal. We rijden door bergachtig gebied en het is prachtig onderweg. Na totaal 3,5 uur zijn we in Hopkins. Nou ja, op de kruising ernaartoe dan. De dag begon vanochtend met onweer en regen, maar wij konden precies tussen de buien door naar de Ferry komen en van de Ferry naar het busstation in Belize, pfff. Eenmaal uit de bus gegooid regent het wel en staan we daar, nog 5 km. van het dorpje. Een taxi is de enige optie en lekker droog. Hij brengt ons naar de "Palmento Grove cultural and fishing lodge" met ons hutje. Het ziet er allemaal maar triestig en kaal uit. Het hutje is okay en groter dan we geboekt hebben. In het midden van de hutjes heeft een gebouw met restaurant gestaan, maar dat is 2 maanden geleden afgebrand. De electriciteit is nu uitgevallen en het water komt ook even niet uit de kraan, want verderop zijn ze aan de weg bezig. Wij zijn de enige gasten. Welkom ! Omdat het nog regent, gaan we meteen maar lunchen. We hebben ook wel honger eigenlijk. Nou, koken kan de gastvrouw, dat is zeker, lekkere gegrilde diepzee snapper mmmm. We hebben nu stroom en WIFI in het open restaurant. Tis droog en we gaan even het dorpje in om te verkennen. Er is niets bestraat hier en het dorp bestaat uit 1 weg. We snappen even niet waarom iedereen zo roept over deze bestemming. We komen bij het restaurant aan de zee wat ze genoemd had, maar het strand is heel smal en er is niemand te zien. Het lijkt helemaal niet op de foto's die wij hadden gezien op internet. We lopen door en vragen waar de supermarkt is. Een Chinees uiteraard. Daar vinden we wel het een en ander en gaan weer op huis aan. Alles in de koelkast, even poedelen met een kuip met water en een schepbeker en effe rusten. Het begint ineens enorm hard te regenen en te onweren. 2 donders rollen over de vallei en doen ons schudden op ons bed, recht boven ons, niet normaal. Het zwakt af gelukkig en even later gaan we met de plu voor het diner, hetzelfde als vanmiddag, want dat is jummie.

Vr. 13 okt. Het plan was om vanochtend vroeg vogels te gaan kijken op de 1e brug op de toegangsweg naar het dorp, maar het is half 8 voordat we wakker worden en nog ligt het lekker. Toch maar eruit voor ontbijt. Maar helaas, de gastvrouw heeft de benen genomen en haar pa kan geen ontbijt maken voor ons. Ja, wat te doen? Ontbijt in het dorp vroegen ze teveel voor, dat had ik gister al nagevraagd. Dan maar onze uienkoekjes (soort TUC) en de kaas pakken die we gekocht hebben en vragen om heet water om koffie te maken. Dat kan die ouwe wel gelukkig. Nou, best lekker zo eigenlijk. We kijken even naar de kayaks die we mogen gebruiken, die zien er goed uit, maar paddles ?? 2 halve is alles wat we vinden en iedereen is verdwenen. Ook staat er nog maar 1 fiets van de eerder 4, die we ook mogen gebruiken. Wat een getob, haha. We denken erover om hier maar een nacht te skippen en eerder te vertrekken. Op een gegeven moment komt de oudere hulp teruggefietst met 2 fietsen. Die kan ook vertellen waar de goede paddles liggen, achter slot en grendel bij het fietsenhok. Hij maakt het open en we pakken paddles en 2 kayaks. Pa is inmiddels ook weer terug en die zegt dat we persé water mee moeten nemen. Even fles gepakt en hup daar gaan we. We varen langs ons hutje op weg naar de lagune met mangrovebos. Wat mooi en rustig hier. Het weer is ook aan het beteren. Het is iets van 25 minuten paddelen en dan zien we de zee. Prachtige tour. Er is wat wind en de golfslag is moeilijk te bedwingen dus ik leg mijn kayak aan het strand. Carlo strand 25 meter verderop, nadat ie gepakt is door een golf en omslaat. Been een beetje bezeerd. Zoooo, hier ziet het er beter uit zeg. Dit is net als op de internet foto's. De luxe bungelows zijn ook te huur, voor USD 150,-- per nacht. We laten de kayaks liggen en lopen het strand af. De bungelows lopen zover door dat we besluiten bij de Drum bar te gaan liggen. We bestellen een best of the world Pina Colada (vers en superlekker inderdaad) en een Belizean Dream cocktail (ook erg lekker). Wat een plek. Vandaag maakt alles weer goed. En dat op vrijdag de 13e. Wat een paradijsje. We zwemmen wat, maken foto's, eten wat taco's en doen een dutje en voelen ons de koning te rijk. De zon schijnt zelfs. Rond een uur of 4 besluiten we terug te varen. De wind is wat minder dus de golven gelukkig ook. Hoppa naar huis. Eenmaal weer op de rivier hangt de kayak van Carlo helemaal achterover in het water. Hij probeert er water uit te scheppen, maar dat helpt niks. Hij zinkt compleet in het water. Ik moet lachen, maar ben tegelijk ook wel angstig, want er zitten hier krokodillen. Hij raakt een slipper kwijt, geeft de paddle aan mij en houdt de kayak op z'n kop boven zich om het water eruit te laten. Het is hier ondiep genoeg gelukkig. Achteraf gezien zat er nog water in van het omslaan op zee en liep de kayak alsmaar voller gedurende het varen, omdat hij steeds meer achterover hing en water schepte. Tsja, dat was even eng. Het lukt Carlo gelukkig om weer in de boot te komen zonder nieuw water te scheppen. We waren weer veilig, pfffff. De slipper komt weer bovendrijven, die pak ik op en we varen snel naar huis. Thuis lekker poedelen en van de zonsondergang aan het water genieten. 's-avonds eten we chicken-stew, ook heerlijk.

Za. 14 okt. Lazy day, met ruim ontbijt deze keer. Kleine regenbuitjes af en toe. Er komt een stelletje uit Boston aan. Die hebben een culturele dag geboekt hier. Over de Garifuna mensen die ooit van St. Vincent Island hier zijn gekomen, met kookles en drumles erbij. Wij pakken rond 1 uur de fiets en rijden naar het strand bij de bungalows waar we gister ook waren. Heerlijk ligt het daar, ook al wemelt het vanaf half 3 van de gezinnen met kinderen, is het nog genieten. De ober van gister is er ook weer en beveelt een vissoep met kokos aan om te eten, mmmm. Goeie gast. Rond half 5 naar huis en wat water gekocht in de supermarkt en weer de sunset kijken. Ik zie een reiger mooi op een stok vlakbij zitten met een mooie achtergrond. Terwijl ik aan het inzoomen ben istie gevlogen. Helaas, te laat. Om 6 uur is het al pikkedonker hier. Om half 6 al licht. Lekker gedoucht met 2 straaltjes, uitwasemen en weer snapper eten. Lekker dagje weer. Morgen de bus naar San Ignacio via Belmopan.

Geschreven door Kcendewereldreiss.reisdagboek