Za. 26.okt. Ontbijt en bus in over een soort afsluitdijk via Barranquilla. We zien links een meer met paalwoningen en dorpjes met veel nattigheid en weer een stuk met de dode bomen en rechts de zee met af en toe land met bomen en cactussen. Die zie je hier veel in het Noorden, grote cactussen. Nu zien we de stad wel liggen en rijden er dwars doorheen zelfs. Wat een grote stad en een mega brug nog steeds in aanbouw over de Magdalena. Vorige keer reden we alleen maar door het industriegebied. In de haven zien we lange transportbanden voor de aanvoer van steenkool naar de schepen toe. Dat is een exportproduct van Colombia, evenals aardolie, petroleum, koffie, goud, fruit (en drugs). Na 4 uurtjes komen we aan in Cartagena. Twee straatjes lopen en we zijn bij ons hostel net buiten de oude stad, aan de rand van Getsemani, waar de meeste backpackers verblijven. Hoeven we lekker niet ver heen en weer te lopen naar ons hotel. Wat een leuke kamer met balkonnetje! Aan een straat met vlaggetjes, maar de Hollandse kunnen we niet vinden😶. We lopen onder de klokketoren door de oude stad in naar ons bakkertje "la esquina" op de hoek tegenover de universiteit.voor wat bladerdeegkoeken en een sapje. Wat zijn de straatjes, kleuren, bloemen en balkons hier toch oneindig mooi om naar te kijken. We lopen een stukje over de vestingsmuur, lekker in de wind. Het is bewolkt en zonnig. We nemen een biertje en gaan op de muur even naar het voetbal kijken beneden ons. Verderop zie je de flats van de nieuwe stad. Wat een contrast hè. Later horen en zien we 2 papagaaien in een boom zitten. Bij ons naast het hotel kunnen we in een winkelcentrumpje een grote fles Postobon bemachtigen. Veel winkeltjes zijn hier niet. 'S-avonds rondje in onze wijk Getsemani. Om de hoek, bij het kerkje op de Plaza de la santisima Trinidad is het een drukte van jewelste met toeristen die allemaal op het muurtje willen zitten met een hapje en een drankje van een paar eetstalletjes hier. Straks zal er muziek zijn van vrije optredens. Iets te populair, en wel heel ongemakkelijk zitten voor ons oudjes, haha. Wij gaan sushi eten, een paar straatjes verderop, mmmm. De vlaggetjes bij ons zijn nu verlicht. Leuk hoor.


Zo. 27 okt. Ontbijt om half 9, en we hebben ook nog een dakterras met hangmatten en nog beter uitzicht op de oude stad! Lekker lummelen op de kamer, wat wassen onder een Colombiaans muziekje op de tv, heerlijk. Dan een ander stukje oude stad in, veel winkels zijn dicht op zondag, maar er valt nog genoeg te shoppen. Carlo koopt nieuwe slippers en 8k een rokje en we gaan naar het bakkertje voor koeken, capuccino en sapje en ook om te schuilen voor een fikse regenbui eigenlijk, dat komt mooi uit. Sommige straten staan meteen blank. We lopen weer maar de muur. Dat is lekker in de wind. Het weer is weer opgeklaard, maar na de bui is het vreemd rustig in de hele stad. We willen wat drinken op het terras, maar die openen pas om half 5, over een uur. We kopen een groot blikje bier van een straatverkoper op de muur en gaan er mee aan de wandel. Dat hadden we beter niet kunnen doen dus. Er komen 2 agenten op ons af die ons op de bon willen slingeren. We mogen hier vandaag geen alcohol drinken, omdat er verkiezingen zijn????!!! Nou, dat had iemand ons dan wel eens mogen vertellen zeiden wij in ons beste engels/spaans. We know nothing, we come from Olanda. Ze wilden onze I.D. zien. Gelukkig was een kopie passaporte voldoende. Na een paar keer heen en weer vertalen op de ene z'n telefoon van Spaans intypen naar Engels en andersom en nog een paar keer roepen dat wij niet op de hoogte zijn van dit verbod, en het neerzetten van het blikje op de grond, krijgen we onze kopie terug en mogen we doorlopen. Tssss, nou ja, het mot nie gekker worre! No way, José. Dorstig lopen we door en kopen dan maar een flesje water. Waarschijnlijk is het dan ook zo rustig vanwege die verkiezingen en het alcoholverbod. Ons winkeltje voor limonade is ook al dicht. Gelukkig heeft ons hostal een koelkast met flesjes quattro limonade en ook blikjes club colombia, yeah, die willen we. Hier op ons balkon mogen we drinken wat we willen en het is inmiddels in de schaduw gekomen. 'S-avonds eten we lasagne en pizza voor een prikkie in dezelfde straat als gisteren.


Ma. 28 okt. Ontbijtje om 8 uur en dan Getsemani goed verkennen. Vanmiddag houden ze weer regen. Wat een leuke straatjes en veel graffiti hier. Dan zien ineens nog een paraplusteegje, wat schattig. Even op de brug kijken naar het fort en terug naar de winkelstraatjes. Er komen wolken en ja hoor, een buitje. We schuilen even in een kerk tegenover de KGB-bar. De Cuba bar met het zwembadje binnen is er ook nog. We gaan weer naar het bakkertje voor koeken, capuccino en sapje en zijn moe. Het weer klaart even op en het gaat wel weer dus we lopen nog een rondje en kopen nog maar een kalebas instrumentje en sambaballen, omdat ze weer te leuk zijn. En een Botero-beeldje. Bij ons winkeltje kopen we een fles Colombiana, een soort champagne pils van vroeger, best lekker alstie koud is en gaan douchen en op ons balkonnetje zitten met de muziek aan. De donder en bliksem horen en zien we al weer komen. Het regent maar lichtjes nu. Even rusten op bed. Wat een hitte in de stad. 31 graden en luchtvochtigheid 80%. Nu koelt het even iets af. Pfff. Rond half 7, na de muggentijd, gaan we naar het achterste restaurantje van onze eetstraat. De sushi is dicht. Die hebben ook pad thai en Thaise curry namelijk. Morgen dan misschien. Carlo neemt vis met een sausje en frites, ik neem het dag menu met vissoep vooraf en gehaktballen. Lekker hoor.


Di. 29 okt. Ontbijtje om half 8 en een stuk muur over lopen die we nog niet hadden gehad. Het is inmiddels weer zonnig en bloedheet. Dan weer de mooie straten in. Het blijft prachtig om hier rond te lopen. Wel veel verkeer en veel toeristen, dus je moet uitkijken waar je loopt en staat en lege straten voor de foto of zelfs maar zonder auto zijn zeldzaam. We drinken wat bij ons bakkertje met een chocoladebroodje. Die waren gisteren op. Dan nog een stuk dat we nog niet gezien hadden en wat winkeltjes in en uit, lekker even in de airco! We gaan naar huis en eten het menu van de dag in het mooie restaurantje onder ons, spagetti bolognese met een biertje. Even rusten en alvast inpakken voor morgen. Vanavond gaan we terug de oude stad in om het verlicht te zien. Een paar straten zijn nu afgesloten voor verkeer en er staan wel 10 koetsen klaar die ons graag rond willen rijden. We lopen nog een paar blokken, maar echt spannend is het allemaal niet. Wat te eten zoeken valt tegen, toch wat duurdere restaurants hier, dus we gaan terug naar de eetstraat in Getsemani en komen uit bij de sushitent, die ook andere gerechten heeft, zoals Thaise curry en pad thai, maar we gaan toch weer voor sushi, die was lekker en meer zin in.


Wo. 30 okt. Om half 8 met een taxi naar het vliegveld voor een vlucht met Avianca om 10 voor 10 naar Medellin. Alles verloopt vlotjes. We kopen een broodje en cappuccino als ontbijt op het kleine aangename vliegveld. Het is super weer in Catagena en in Medellin ook! Gewoon 28 graden, alleen lijkt het minder vochtig, dat scheelt een hoop met zweten. Eerst een stuk met de bus naar een metrostation Norte en dan met de taxi verder. Google Maps offline laat het weer eens afweten bij ons en de chauffeur heeft ook moeite om precies te zien waar we moeten zijn. Na 3 keer vragen en rondjes maken rijden we er recht op af, yeah! Gevonden. Een simpele ruime kamer met twee 2-p bedden, ventilator, tv en WARME douche, heerlijk en ook nodig hier soms. Terrasje en drank voor en ontbijt bij de buren inbegrepen, ideaal. We dumpen de tassen en lopen wat rond in de voor ons bekende wijk. Mooi groen hier hoor. We pakken een almuerza (lunch) met soep en sap inclusief. Heerlijke cerdo! We lopen naar de grote weg die naar het stadion leid, carrera 70, en zien veel nieuwe tentjes en wat verbeterde terassen, leuk hoor. De biljart tent is er ook nog, alles bezet. We drinken bij ons hotel voor en biertje in de zon en gaan douchen. Opeens horen we rare geluiden boven ons, schuivende stoelen ofzo en getrip op de vloer. 'S-avonds een hamburger 2x1 (2 voor de prijs van 1) aanbieding en nog een rondje kijken in de buurt.


Do. 31 okt. Ontbijtje bij buur hotel, prima met lekkere koffie en puur sinaasappelsap mmmm. De bovenbuurvrouw komt naar buiten met 2 hondjes. Dat verklaart het getrip. Het is gewoon een woonhuis boven ons dus. Dat geschuif met meubels komt elke dag terug. Er woont ook nog een vrouw met een loopstok. Hoe en wat blijft een vraagteken, maar als dat alles is. We nemen het busje dat voor onze deur langskomt naar metrostation estadio en nemen de metro naar San Antonio. We stappen uit en lopen het drukke centrum met een en al kraampjes, winkels en restaurantjes in. We lopen richting het Botero-plein met daarvoor het kerkje en het pleintje van de hoeren. Het wemelt er nu werkelijk van. Van heel jong tot heel oud en zelfs een paar ladyboys. Hieromheen zitten allemaal motelletjes boven. Wat een drukte in de stad. Ook veel toeristen natuurlijk, meest spaanstaligen. We zien ook een enkele europese en opvallend weinig chinese toeristen nog hier, heerlijk, die mis je echt niet. We bekijken even alle Botero beelden en de gekke kerk en nemen wat drinken met een kip-empanada met hete saus, en dat smaakt goed. Carlo even op de foto met Valderrama, haha. We lopen een aantal straten en winkels in, maar zien weinig koopjes die passen. Het meeste is te klein. Totdat Carlo mooie Adidas shirtjes ziet bij een kraampje en die zitten goed en een lekker stofje, meenemen dus. Ik zie een leuk hemdje en er is achter nog een L van en een dunne kniebroek voor als de mijne het begeeft. Inmiddels komen we op het Cisneros plein met de 300 lichtmasten. We eten nog 2 empanada's met drinken terug op het Botero plein en een cappuccino bij een Tostoa ernaast. Dan zoeken we Salon Malaga op, een oud volkscafé voor een biertje of twee van 3 cordilleras blanca. Lekker mensen gapen bij een colombiaans muziekje en fijne stoelen. Verklede kinderen (en ouders) komen snoepjes halen bij alle zaken vanwege Halloween en het krioelt hier van de mensen, gezellig hoor en van alles te zien. We stappen weer op de metro en lopen via de "Dogger" voor een hot dog 2x1 en de supermarkt naar huis. Op de hot dogs kan je zelf van alles opgooien, tomaat, sla, galapenos😀, mini-frietjes en sauzen, mmm. Lekker warm douchen en 's-avonds naar carrera 70 om alle verklede mensen te kijken, tis een beetje carnaval, en bij Mario Bros een biefstuk 2x1 te eten. "s-nachts regent het pijpenstelen. We hebben dus weer geluk gehad met her weer.


Vrij. 1 nov. Ontbijtje en even internetten om dingen uit te zoeken voor de komende dagen/weken. Rond 11 uur nemen we de bus en metro naar San Javier (route B). Elk busritje hier is Euro 0,65 pp. en elk metrokaartje Euro 0,75 pp, vaste prijzen. Het weer lijkt toch weer goed. Bewolkt met zonnetje dus we nemen de kabelbaan naar boven (La Aurora, route J) voor het uitzicht, want hier is het een te gevaarlijke buurt voor ons om uit te stappen. Wow, wat indrukwekkend en overweldigend zo'n enorm grote stad omringd door de bergen. Fantastisch uitzicht hier. Voor een zuivere foto stappen we helemaal boven even uit en meteen weer erin, terug naar beneden. 2,5 miljoen mensen wonen hier en ontelbaar veel flats, maar ook nog steeds houten huisjes en krotten hier tegen de heuvels aangeplakt. Het worden wel steeds meer stenen, je ziet ze breken en bouwen. Eenmaal weer beneden stappen we uit en eten we een almuerzo cerdo. We lopen we de andere kant van de berg op naar Communa 13 met de roltrappen en de graffiti. Deze keer gaan we zonder gids, dan kunnen we onze eigen tijd lekker bepalen. Voordat je bij de wonderlijke roltrappen bent is het effe klimmen pfff. Tis druk hier, met zowel bewoners als (groepen) toeristen. Leuk om hier weer te zijn en er zijn een hoop nieuwe schilderingen bij gekomen . Ze zijn ook bezig om "de weg" verder te leggen naar boven voor hun scooters en voor de toeristen. We gaan kijken hoe ze dat doen. Best lastig met alleen aanvoer via een motor-bakfiets. Dan maken ze beton en dat moet verder te voet omhoog gebracht worden.Street dancers geven elk half uur een voorstelling en er een zanger aan het zingen. Er ligt ook al een heuse glijbaan haha. We bekijken op weg naar beneden een galerijtje met canvas schilderijen, mooi. We lusten wel een biertje en het komt goed uit dat er krukken vrij zijn onder een afdak, onderaan de roltrappen, want er breekt me daar een onweersbui los. De flits en de donder gaan bijna door ons heen zo voelt het. De roltrappen worden uitgezet. Nog maar een biertje zolang het ongenadig staat te spoelen. De verkoper van poncho's en paraplu's vind gretig aftrek. We zien veel " condoompjes " voorbij lopen, erg grappig. Na meer dan een uur gaan we toch maar lopen als de regen minder wordt. Nog wat trappen af en eenmaal op de steile weg begint het weer te spoelen. Toch maar weer even schuilen voor een supermarkt. Na 10 min. kunnen we erdoor. Snel het busje in naar de metro en de metro in. Bij Estadio blijkt het nog harder te regenen. De straten staan blank. We schuilen onder de metro, zoals velen en na een half uur stopt het zowaar en proberen we te gaan lopen en droge voeten te houden. Het gaat. Onderweg zien we lekkere spiezen liggen op een bord en die nemen we ook. Carlo cerdo, ik pollo (kip). Dan komt ons riemenmannetje eraan en hij herkent ons meteen. Hij wil de zwarte aan ons verkopen, maar Carlo wil de bruine. Dezelfde als vorig jaar, met rits, alleen vijf peso duurder nu. We nemen hem. Naar huis en douchen.


Za. 2 nov. Ontbijtje en verder met de komende weken uitdokteren, kijken voor vluchten etc. Bij het buur hotel hebben ze almuerzo met een soepje, burrito, nachos en salade : nemen!, lekker. Terug op de computer bij het hotel, dat kijkt wat fijner. We denken erover om toch ook Panama en Costa Rica aan te doen en dan begin februari pas terug naar Nederland. We zijn hier nou toch! In Colombia willen we via Jardin en Salento terug naar Bogotá. Dan naar de Amazone, en dat kan alleen maar met een vlucht en dan vanaf Bogotá doorvliegen. De Cana Cristales (5-kleuren rivier) wordt hem waarschijnlijk niet helaas. Alleen te bereiken met vliegtuig (duur) en 4-wheel en dan nog veel wandelen 😕 om de canyons en de mooie kleuren hopelijk goed te kunnen zien. Bovendien zit er in dat (afgelegen) gebied weer guerilla. Ik laat wel 2 foto's ervan zien, die zijn echt betoverend mooi. De rode planten bloeien alleen van juni tot en met novrmber, nu dus. Om 18.00 uur is de heenwedstrijd van de finale om de colombia- cup. We gaan op carrera 70 kijken en komen uit bij de biljartzaal. Er is een klein biljart vrij yeah! Potje tot de 50 + één driebander en voetbal kijken tegelijk. In de rust maakt Valderrama wat reclame en de 2e helft kijken we buiten op het terras en raad eens wie er langs komt: onze riemen man met een donkerbruine, speciaal voor Carlo zegt ie haha. Die nemen we ook. Het wordt 2-2 en redelijk voetbal. Woensdag is de thuiswedstrijd hier Indepediente Medellin tegen Cali en die willen we live zien. Nu nog kaartjes bemachtigen en hotel bijboeken. We nemen nog een Belgische wafel als toetje.


Zo. 3 nov. Even kletsen met de Brusselaar in ons hotel en ontbijtje. Dan naar het stadion. Het is stil op straat. Zondag is sportdag in Colombia. Ze fietsen, lopen, skaten hier wat af rond het stadion, leuk hoor, met hele families en natuurlijk een muziekje, hapje en drankje erbij. We lopen naar het loket en we kunnen 2 kaartjes kopen. Cali supporters mogen er niet bij zijn helaas (of gelukkig, want dat schijnt nogal tuig te zijn). Zo, gelukt YEAH! Nog even voetbal kijken verderop. Kleintjes voetballen op een groot veld met veel supporters, leuke pot. Dan lopen we naar de metro en gaan naar de andere kant van de stad richting Parque Arvi bovenop de bergen om mooi te wandelen. Het weer valt weer mee. Bij station Acevedo moeten we eigenlijk uitstappen, maar ze zijn hier rigoreus aan het breken, er komt een baan bij zo te zien. Wij hadden in de voorste 3 wagons moeten zitten, want nu kijken we tegen een planken afzetting bij de deur. Ze riepen wel wat om hoor, maar moeilijk te volgen. Nu snappen we wat ze bedoelden. Tsja, dan maar even helemaal mee naar het eindstation Niquia, dan hebben we dat ook gezien. Op dit traject hebben ze alle reservewagons staan op een rangeerterrein. We stappen uit en gaan nu de derde laatste wagon in om terug te keren. Dit keer kunnen we inderdaad wel uitstappen, hèhè. Nu nemen we de kabelbaan naar Santa Domingo. Wow, wat een uitzicht ook. En de zon schijnt over de stad, maar er komt een wolk de vallei inwrijven. Tegen dat we boven zijn besluiten we maar niet nog een kabelbaan naar Arvi te nemen want het flitst en dondert al en de wolk komt deze kant op. Als we naar beneden gaan zien we een wolkbreuk aan de andere kant van de stad en al gauw regent het overal. Goed dat we een truitje mee hebben. Terug naar Estadio en hopen dat het daar al droog is. Helaas, het spoelt echt en in de wind is het koeltjes. Na zo'n 20 minuten kunnen we gaan lopen en we nemen een hot dog 2x1 voor lunch. Om 3 uur zijn we weer thuis. Lekkere warme douche en wat lummelen. Vanavond gaan we met de Brusselaar eten bij de Italiaan vlakbij. Gezellig hoor.


Ma. 4 nov. Ik wordt vol met snot wakker, bah, vermoeiend. Ontbijtje en dag zeggen tegen de Brusselaar, die gaat al verder. Wij doen poging 2 naar Arvi en deze keer blijft het goed weer gelukkig. Voor deze kabelbaan moet je apart betalen. We gaan helemaal over de berg heen en een eind over groen bos met zowel loof- als naaldbomen. Er moeten hier nog beren leven en gordeldieren en hele mooie vogels, maar die komen natuurlijk niet waar veel mensen zijn. Na wel 20 minuten komen we aan bij een aantal kraampjes met souvenirs, fruit, wijn en snacks. We nemen een empanada en een mix schaaltje aarbei/braam/framboos. Lekker hoor. Dan gaan we het wandelpad in denken we. Het is erg onduidelijk allemaal en we hebben ons niet goed ingelezen. We zien dan een kaart van het park. Er rijden ook bussen en wij willen wel naar Piedras Blancas, één van de 2 meertjes in het park. We zien een bus komen en we mogen gratis mee. Het is wel 10 minuten rijden over erg bochtige weg en hij rijdt nogal onbesouwen. Hij stopt eerst bij een hotel en dan een stukje terug bij de ingang. We moeten een kaartje kopen en je kunt ook varen. Wij kopen het simpelste kaartje en gaan naar binnen. Linksom maar. Er is een campingsite, een restaurant en een droogstaand meer??!! Wel mooie natuur en aparte bloemen en pappels hier. Een vlindertuin zien we en we gaan naar binnen, woow, een paar mooie zeg, maar geen blauwe helaas. We lopen een stukje door en zien dan het echte meer liggen. Om het droge meer heen ligt een pad dat leidt naar het meer. We zien nu dat er een riviertje door het droge meer loopt. In het echte meer varen bootjes en via een grote brug kun je naar het museum. De nonnekes zijn ook een dagje uit. We zien weer een donkere lucht maar er komt niks uit. We nemen de bus en de 2 kabel banen terug en stappen in de metro naar Estadio. We nemen nog maar een Hot dog 2x1 en gaan thuis douchen. 'S-avonds eten we vlakbij wok noodles 2x1 met lekker veel groente. Alweer een mooie dag.


Di. 5 nov. Ontbijtje en het is heel bewolkt. Even later schijnt de zon alweer. We gaan nog een keer naar Communa 13 vandaag en het is weer leuk om hier te zijn. Op tijd terug want Ajax begint om 15.00 uur. We nemen een almuerzo vlakbij ons en we zijn te laat thuis, het is al 1-3! Wat goooooeeed! De 2e helft zetten we de tv maar uit na grove scheidsrechterlijke dwalingen. Wat een blamage. Nou ja, een heerlijke warme douche dan maar en we gaan lekker een potje keuen en op zoek naar eten. Of nee, toch maar in de buurt eten, een pasta bij de Italiaan.


Wo. 6 nov. Ontbijtje en dan nep doorreistickets maken en printen bij ons hotel. Dan moeten we verkassen want hier is het volgeboekt vannacht met schoolmeisjes die al overal rondlopen We gaan naar her buur -hotel, waar we altijd ontbijten. Wel duurder, maar vlakbij en zéker warm water, en dat willen we toch wel. Dus inpakken en 20 meter lopen en inchecken. Veel kleinere kamer, wel airco. Da's wel lekker in zo'n benauwd kotje. We gaan met de metro nog een keer naar het centrum om een shirtje te scoren voor de wedstrijd vanavond en gewoon omdat het leuk is om daar rond te lopen. Een paar lekkere empanadas en we hebben weer geluncht. We vinden beiden een mooi shirt, maar geen rood-blauw, de clubkleuren. Die zijn niet mooi van kwaliteit en kleur. Het is natuurlijk allemaal nep hier, de originelen kosten hier ook gewoon 60 euro in de stadion winkel, de onze 7 euro. Op tijd weer naar huis, douchen en aankleden voor de wedstrijd. Eerst nog een varkensspies met frietjes en dan richting stadion. Dit keer hebben ze geen dump shirtjes op straat. We kopen wel een vlag. Hij is mooi rood wit blauw. Er staat een rij van hier tot Tokio, maar wij moeten in oriental zijn en moeten doorlopen zeggen ze. Uiteindelijk blijkt het de eerste controle rij te zijn om het terrein op te komen. De cavalerie is ook aanwezig en twee paarden worden wat opstandig. Wij kruipen snel richting rij om de paarden te ontwijken en piepen zo stiekem in. Tsja, brutalen hebben fe halve wereld. Er is een rij voor mannen en een voor vrouwen. Carlo mag zo door, ik word gefouilleerd en ze pakken nog maar eens mijn aansteker af, pfff. Dan mag ik door. We lopen richting stadion en vragen waar wij erin moeten. Hier staan ook weer rijen. De eerste drie hoeven we niet en bij onze ingang is het lekker rustig. Weer apart door een poortje en weer fouilleren, nu beiden. We zitten deze keer beneden en dichterbij de ronding naar de korte zijde achter de goal waar de vaste aanhang staat. Het is nog niet echt druk in het stadion. De mensen druppelen langzaam binnen en tegen de tijd dat de wedstrijd begint is het toch zo goed als vol, 45.000 mensen. Het zingen begint als de spelers gaan warmlopen en dat gaat continu door. Wat een leuk klinkende liedjes heeft deze club en een hoop verschillende. De mensen zingen ze allemaal vol passie mee en scanderen alle achternamen bij het opnoemen van de opstelling. Er liggen bij ons rode vierkantjes plastic, die iedereen omhoog houdt bij aanvang van de wedstrijd. Vakken verderop hebben blauwe. Een mooi geheel op TV. Er hangen boven de goals 2 grote schermen waarop we dat kunnen zien. Er komen grote vlaggen nasr beneden in het vak achter de goal en na de rust bij ons ook één. Achter de goal na rust één van commune 13. Voor de wedstrijd spuiten ze blauw en rood de lucht in. Het veld wordt zelfs een stuk blauw en de bal later ook. Ik zwaai met de vlag en het begint. Medellin is meteen beter en dringt aan. De 1-0 wordt gescoord. Goooooooooooooooool. Yeah, wat een gejuich. Net als terugkom van de WC zie ik de 2-0 prachtig ingekopt worden door de uutblinkende aanvoerder. Fiesta!!!! Carlo heeft hem gefilmd. Rust. Ze hebben hier een "kiss cam", erg grappig en een vrouw wordt ten huwelijk gevraagd op de tribune en ze zegt ja, ook in beeld. Verkopers komen de hele wrdstrijd langs met drinken, ijsjes, popcorn, chips. Na de rust zelfs een soort zoete wafels. Ideaal, hoef je er niet om te lopen! En normale prijs ook nog. De 2e helft begint. Nu dringt Cali aan, maar we hebben een goeie keeper. Dan wordt Deportivo Independiente Medellin weer wakker en gaat het gelijk op. Zo'n 2 minuten voor tijd scoort Cali ineens. En de extra tijd is 5 minuten. Maken ze het toch nog spannend. Hèhè, het eindsignaal en nu wordt iedereen gek, zowel op het veld als op de tribune. De huldiging volgt en de spelers lopen een ereronde met de beker buiten de boarding om. Wat een leuke en goede wedstrijd en wat een spektakel om mee te maken. Supporters bieden vanzelf aan om een foto van ons samen te maken, leuk hoor. Ze kunnen hun geluk niet op. Dan rustig naar buiten schoffelen en een biertje scoren op carrera 70. We viinden 2 stoelen waar we lekker op kunnen zitten. En dan hebben we het wel gehad voor vandaag, geen hot dog deze keer. We vallen als een blok in slaap. Wat een geweldige dag!

Geschreven door Kcendewereldreiss.reisdagboek