Sorry dat het zo lang duurde. Foto's selecteren en uploaden neemt toch best tijd in beslag en we hebben zoveel te doen gehad.

Zo. 5 nov. Eerst ontbijt. De bootjes gaan om de 20 min. vanaf 6 uur, dus we doen op ons gemak. We lopen naar de bootjes en toevallig gaat er net een waar we nog voorin kunnen zitten. Eindelijk op het meer. Ik voel me goed gelukkig en heb Imodium pilletjes ingenomen voor de zekerheid. Op het meer zien we niet zoveel, omdat de boot natuurlijk uit het water komt en hij vaart ook best hard. Eenmaal aangekomen zien we dat het zicht vanuit hier nog vele malen mooier is, omdat je alle grote vulkanen nu kunt zien en het is hier de zonkant. Een jongen pakt mijn grote rugzak en sjouwt hem helemaal naar boven, daar ben ik wel blij mee, dus ik geef hem 2 Quetzal = Euro 0,25. Ons hotel is uit het centrum, dus we nemen een tuk-tuk. Mooi hotel met een Japanner als eigenaar. Betalen en spullen naar boven, we zitten 2 hoog. Lekker ruim en uitzicht op de bergen. Nog even naar de WC maar het gaat goed, dus op naar de chicken-bussen die naar Chichicastenango gaan om de zondagmarkt te bekijken. We nemen weer een tuk-tuk en die zet ons goed af. De eerste bus gaat de berg op naar het dorpje Solola, goede weg deze keer gelukkig. Daar moeten we overstappen voor de bus naar Los Encuentros. Die rijdt minder soepeltjes en we hebben een hoop drempels onderweg, ook minder fijn, maar al la. Onze knieen passen net. De derde bus gaat naar Chichi. Dat is een kleinere uitvoering van de chickenbus, een mooie rooie en daar kunnen onze beentjes niet echt tussen. We kunnen beide een bank pakken, want hij zit niet vol. Deze rijdt als een gek, het lijkt wel een achtbaan op de kermis en nog gekker. En bij de drempels raken we zowat het plafond, dus we gaan elke keer maar even staan om het op te vangen. Tssss. Ja, na totaal een uurtje zijn we aangekomen, vlak voor de markt. We hebben natuurlijk al veel gezien, maar hier lopen inderdaad nog veel meer verschillende klederdrachten rond dan elders met diverse kleuren, en ook de stoffen daarvoor verkopen ze op de markt. Fantastisch en groot. We krijgen onderhand dorst en nemen een zijsteegje. Daar zien we een soort stadspoort en we lopen ernaartoe. We klimmen omhoog en kunnen bovenlangs lopen met zicht op de markt. Door de zeiltjes zie je de kraampjes niet zo goed. We lopen verder op zoek naar een "redelijk tentje" en uiteindelijk komen we toch weer op de markt uit. Daar zien we een trap omhoog naar een Cafe en dat blijkt een heel leuk tentje. We drinken en eten lekker wat. We ontkomen er deze niet aan om wat te kopen. Tot nu toe hielden we goed vol dat we toch niks mee kunnen nemen, maar ja. Nu zagen we een leuke bewerkte houten fluit van een jongetje, een pietepeuterig klein kerststalletjes dat te leuk is en armbandjes en gekleurde bolletjes voor aan mijn tas. okay, na ongeveer alle gangen te hebben gehad gaan we op zoek naar de bus terug. Dat is niet moeilijk, vlakbij dezelfde plek van aankomst. Hup de bus in en staan !! Hij is vol. Onderweg pikt hij nog een hele groep toeristen op, dus het wordt zelfs dringen om de staanplaatsen. Nou daar gaatie, van links naar rechts in de bochten, hoho, weer kermis. En de hobbels nog. Pfffff. Sommigen zitten gewoon te slapen, hoe is het mogelijk. Hehe, overstappen en zitplaatsen gelukkig. Dit stuk is een stuk rustiger en de derde naar Solola ging ook goed. De bergen lagen in de wolken en het is goed fris in de bus, maar eenmaal beneden schijnt de zon weer lekker. We lopen panajachel in, dat hebben nog helemaal niet gezien. Er is een "main" road met allemaal restaurantjes en barretjes en heel veel winkeltjes en stalletjes ervoor. Gezellig! We hebben alweer dorst en nemen een lekkere cappuccino en een thee bij een tentje waar we in een zijstraatje buiten kunnen zitten, net uit de drukte, maar wel zicht op de straat. Allerlei verkopers komen langs, ook een vrouwtje met een mooi lint in haar haar. Die had ik in de bus ook al gezien bij andere vrouwen. Ik zei dat ik er wel een wilde, maar dat ze dan voor moest doen hoe tie in moest. Geen probleem en verkocht. Daarna nog wat verder gelopen en we besloten meteen maar hier te eten, dan hoefden we niet meer op en neer. Spagetti en pizza wordt het, lekker. Tuk-tuk naar huis en daar begon het gedonder weer bij mij. De hele dag geen last, maar het virus blijkt nog niet uit mijn lijf. De Japanner heeft koffie en thee beneden om te pakken en dat is wel fijn. Dan kom ik nog aan mijn vocht. Carlo gaat goed gelukkig.


Ma. 6 Nov. De Japanner heeft ook fietsen die we mogen gebruiken. Carlo gaat op zoek naar een bakkertje en vind er een die croissants heeft en koopt wat cheddar kaas als beleg. Hij rijdt langs de waterkant van het meer en kijkt zijn ogen uit, zo mooi het hier is en hij komt terug met mooie foto's. Ook van de rivierbedding en een openlucht kerk. We eten op de kamer. Ik eet wat droge Mariekes die we nog hadden van Rio Dulce met wat thee en ga weer naar bed. 's-middags eten we een noodle-soepje die we ook nog hadden. 's-avonds gaat Carlo alleen wat eten op de fiets.

Di. 7 Nov. Carlo gaat weer op de fiets om croissantjes en een bolletje voor mij. ik voel me redelijk, maar we willen nog 2 nachten bijboeken. Het hotel is echter volgeboekt, dus we gaan met de tuk-tuk naar een ander hotel, deze keer vlakbij het centrum. Ze hebben een mooie kamer op de bovenste verdieping met een zitje ervoor en met 3 bedden, superruim en relaxed en een goede kabel-tv. Dat blijkt een uitkomst, want ik wordt weer ziek en kan geen kant op. Carlo gaat 's-avonds een lekker soepje eten om de hoek.

Wo 8 Nov. Carlo gaat het dorp in en ontbijten en we besluiten dat ik maar uit moet zieken en boeken nog 2 nachten bij. 's-avonds voel ik me goed genoeg om mee te gaan eten. We eten een soepje en wat frites. Dat smaakt goed zeg. Aan de overkant speelt een band met de helft vrouwen en ze zijn erg goed. We gaan nog even naar ze kijken van dichtbij.

Do. 9 Nov. Samen ontbijten bij het tentje waar Carlo al is geweest. Heerlijk! So far so good. We lopen verder de straat helemaal af (ong. 1 km. lang) naar het meer. Ik krijg ineens de koopziekte en vind alles mooi en leuk wat ik zie. Ik koop een leuk truitje en eenmaal bij het meer gekomen kijk ik mijn ogen uit. Woooooow, wat mooi hier zeg. Veel mooier nog dan vanuit San Pedro. En het stadje is ook veel leuker en gezelliger en allemaal leuke restaurantjes. Bij het meer vragen ze allemaal of we een bootje willen. Nou, nee nog niet, misschien morgen. Ook langs het meer zijn restaurants, Wow met zo'n uitzicht. Ze zwaaien voor ons neus met de menukaarten en er staat een lekkere vissoep op afgebeeld met grote garnalen. Mmmmm zin in. We hebben alleen net ontbeten, dus we lopen nog door naar waar Carlo eerder is langsgefietst. Een bruggetje over de rivierbedding. Daar zijn ze zand en grind aan het verzamelen voor bouwmateriaal en een jongetje is met een net kleine visjes aan het vangen. Hier liggen ook nog bootjes, de je privé kan boeken. Even uit de drukte hier. We gaan terug en besluiten om toch al te gaan eten en het wordt de vissoep die we met z'n tweeen oppeuzelen. Jummie. Een meisje komt terug nadat we de soep ophebben om wat te verkopen en we kopen wat frutseltjes voor een habbekrats. We lopen naar huis en gaan even liggen. 's-avonds weer eten bij het soeptentje. Dat gaat goed.

Vr. 10 Nov. Toch nog maar een nacht extra boeken, want ik ben nog niet helemaal klaar voor een lange busreis. We gaan weer ontbijten en lopen door naar het meer om de boot naar Santiago la Laguna te nemen. Daar is het vandaag markt, dus bekijken maar weer. Dit dorp ligt in een inham in het meer, heel mooi, en vlak naast de vulkaan San Pedro die majestueus boven ons uitsteekt. Wat een hoogte (3000 m). Aan de andere kant van het dorp iets verder weg liggen de Toliman en de Atitlan vulkaar (3200 en 3500 m). Ook een heel leuk (Maya)dorp met weer andere kleding en ook net weer andere dingen te koop. We kopen weer wat souvenirs en bezoeken de R.K. kerk. Op weg terug op de steile weg naar beneden naar de boot zien we lekkere stoelen om even in te zitten. We nemen wat te drinken en eten en bekijken alles wat voorbij komt en rusten lekker uit. Bij de boot de lagune nog even bewonderen en op naar huis. De wind is opgestoken en er zitten zelfs schuimkoppen op de golven op het meer, dus de boot gaat ook flink tekeer. In 35 minuten zijn we overgestoken. Bij ons schijnt de zon nog lekker en kunnen we wat opwarmen. We lopen even naar huis. 's-avonds gaan we eten bij een restaurantje met een leuk terras en ze hebben nasi en noodles en daar hebben we zin in. Het is ook lekker.

Za. 11 Nov. Haha 11-11, niks van te merken hiero. Ontbijtje, bus boeken naar San Christobal de las Casas in Mexico. en stukje wandelen naar het meer op zoek naar lekkere stoelen. Die zijn niet te vinden en we lopen de lange straat terug naar boven vlak bij ons hotel, daar wist Carlo banken te staan. Ja, dat zat lekker. We hadden wat nootjes gekocht aan de waterkant en peuzelden die met een drankje lekker op in die bank. Vandaag is rust dag. We hoeven niets, best lekker. Even een soepje en een lekkere spies met vlees, even op bed rusten en bloggen, 's-avonds nog een soepje. Daarna de blog afgemaakt (tekst) en naar bed. Morgen wacht de busrit.

Geschreven door Kcendewereldreiss.reisdagboek