Mt Cook(ies)

Nieuw-Zeeland, Mount Cook National Park

We verlaten de stad weer en vertrekken richting Mount Cook. Het weer knapt weer op en hoe dichter we bij de bergen komen hoe mooier het wordt. De korte broek kan weer aan het het t-shirt kan worden ingewisseld voor het hemdje. En we moeten weer smeren! De gezinsverpakking factor 30 (met pomp) is al aardig leeg aan het raken, want we zijn namelijk allebei panisch voor verbranden. We willen geen ouwe-kranten-velletje á la de gemiddelde bejaarde aan de Costa del Sol op onze decolletages, dus we smeren rijkelijk. Geen vierkante millimeter wordt overgeslagen.
Ondertussen veranderen de heuvels langzaam in machtige pieken en de felblauwe gletsjermeren komen weer in zicht. Soms is het net of iemand zijn kwast met blauwe verf in het meer heeft uitgespoeld, zo chemisch ziet het er uit (een bacterie uit het gletsjerijs schijnt er overigens verantwoordelijk voor te zijn). Hier en daar zien we ook weer wat sneeuw op de hoge toppen en we worden weer mateloos enthousiast! Zo’n rehab in de stad heeft ons goed gedaan, we zijn weer ge-reset om al het moois wat het Zuidereiland te bieden heeft maximaal in ons op te kunnen nemen.
De pakken ijs glimmen ons tegemoet en we stoppen weer op elke mogelijke plek om de zoveelste foto te maken. Ik heb echt weken zo niet maanden nodig om al die foto’s in een mooi boek te verwerken…!
En dan zijn we er, Mount Cook Village. Inwoneraantal: 300. Een nederzetting bestaande uit 2 hostels, een bezoekerscentrum, en nog 2 hotels, waarvan eentje speciaal voor de ‘Rich and Famous’ / bejaarde miljonairs. Een volledig uit glas opgetrokken en totaal niet in de omgeving passend gedrocht waar dikke dure auto’s op de parking staan. Laat ons maar lekker in de hostels bivakkeren, waar we met 6 andere volslagen vreemden in 1 kamer slapen en elke avond ons eigen prakkie staan te koken. Die volslagen vreemden zijn vaak na 10 minuten al onze matties waar we de grootste lol mee beleven. Heerlijk.

Net als de figuren die in hetzelfde hostel als ons logeren, die letterlijk zijn komen aanwaaien. We hoorden Den Nederlandsche Taal gesproken worden in de gang bij de receptie en raakten aan de praat met 2 jongens uit België. Goh, wat het hebben jullie vandaag gedaan? Nou, antwoorden ze, een beetje rond gevlogen. Huh, met een rondvlucht ofzo? Nee, met onze vliegers. Nou toen kwam het hele verhaal. Die gasten gaan te voet en door de lucht door Nieuw Zeeland. Met een vlieger op de rug lopen ze zo’n 10 tot 12 uur per dag door de bergen, waar ze een zonnige bergwand opzoeken die veel warme (en dus opwaartse wind) afgeeft. En dan duiken ze de berg af, vliegen weg gedragen door de wind en proberen dan zo ver mogelijk weer te landen. Vliegend van dal tot dal gaan ze door het hele land. Ze slapen in hutten in de bergen en zo’n vluchtje scheelt ze dan weer 2 dagen lopen en bovendien, je ziet alles ook nog eens van bovenaf. Hoe blits is dat?? Ja, we zijn zomaar komen aanwaaien vandaag. Net hoe de wind staat. De dubbelzinnigheden vlogen werkelijk in het rond, hilarisch!

Overdag maken we een best zware wandeling, die naar een super mooi uitzichtpunt loopt. Het enige dat we hoeven doen is… 1810 traptreden omhoog te lopen. Traptreden die niet gelijk zijn, maar allemaal anders. Hoge treden, lage treden, dan weer een stuk geen trap, dan weer een paar stenen als trap… het is in ieder geval een hele goeie step-les uit de sportschool. De zon brand op ons hoofd en het is warm. Stug doorlopen, we komen vanzelf boven. Soms stoppen we even om te drinken en even uit te rusten. Tegelijkertijd is het ook een mooi een moment om te genieten van het adembenemende uitzicht, we maken weer eens een boel foto’s. Boven aangekomen ploffen we neer op een steen en komen helemaal bij. Met een heel dal, de gletsjers en de meren voor ons eten we ons broodje. Een mooiere lunchplek kun je je bijna niet voorstellen! Uiteraard maken we weer… foto’s. We maken er een hele sessie van, dan zitten er altijd wel een paar mooie tussen, zo werkt het voor mij in ieder geval. Na 1,5 uur gaan we toch maar weer terug, dezelfde 1810 traptreden weer naar beneden. Het gaat een stuk makkelijker zo!

Voordat we hier naar toe reden, moesten we flink boodschappen doen, aangezien er in Mt. Cook geen winkel te vinden is. Alleen wat peperdure lang houdbare meuk waar je slechts een noodrantsoen van kunt maken. Het enige dat we niet meer hadden… was zoetigheid. Geen koekje, snoepje of suikerachtig dingetje meer in onze voorraadtas. Dat betekent paniek, want we willen zo graag zoet na het eten! Els kijkt met een serieuze blik in de tas en heeft een idee. Er zit meel in de tas (voor de pannenkoeken die we maken) en eitjes en boter… We bakken gewoon zandkoekjes! Alleen de suiker mist nog, dus we gaan op zoek. Meestal is het wel op voorraad in een hostel als dit, maar het potje was op een halve theelepel na leeg. Kak.
De grote baas van het hostel heeft best wat suiker over in ruil voor een paar koekjes, dus we kunnen aan de slag. Het is wat behelpen zonder weegschaal, ik zoek een soort oma’s-omrekentabel-voor-gewichten op google. De 75gr suiker worden een aantal theelepels suiker, die volgens de tabel 12 gram suiker bevatten. De rest van de ingrediënten gaan er op gevoel bij en het lukt! Al na 20min hebben we een schaal heerlijk goudgeel gekleurde koekjes gemaakt! Het hele hostel geniet er van mee en we zijn de attractie van de avond. De Japanners vinden het uiterst grappig dat we letterkoekjes gemaakt hebben; “Mt. Cookies NZ ’13” ligt er in koekjes op het bord. We komen zelfs met onze Mt. Cookies op de facebooksite van YHA New Zealand! (YHA is de hostelketen, red.). De Belgische vliegeniers geven we ook maar een paar koekjes, die kunnen ze best gebruiken. Na een gezellige avond ploffen we heel moe ons bed in. Wat is reizen toch leuk!


Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.