Harry en Yvonne nemen ons mee naar hun ‘achtertuin’ en we gaan de Rob Roy wandeling maken. Onderweg naar het beginpunt van de wandeling wordt er weer om de haverklap gestopt omdat we overal foto’s willen maken. Het schiet echt niet op zo!
De wandeling leidt ons door landerijen en over hangbruggen met huiveringwekkend wilde rivieren eronder. En dan gaan we de bergen in waar gelukkig wat meer schaduw is. Het pad loopt eerst behoorlijk stijl omhoog, maar later vlakt het wat af. De gletsjer die aan het eind van de wandeling in vol ornaat te zien zal zijn komt steeds dichterbij. Hij is nog zo ver weg en nu al zo gaaf om te zien!
Na ongeveer 2uur lopen bereiken we een alpenweilandje waar we de gletsjer kunnen zien en mooi kunnen uitrusten en een broodje eten in het zonnetje. We turen naar de immense ijsmassa en beseffen dat het weer een gletsjer is die elk jaar meters korter wordt. Al die watervallen zijn mooi, maar het laat wel het smelten van al dat ijs zien. En het zijn VEEEEEL watervallen! We schieten nog wat schattige alpenplaatjes en keren weer om. Dezelfde supergave wandeling weer terug richting de auto. TOP! Kijk maar naar de foto’s!

Terug in Wanaka pakken Els en ik de auto weer in (goh, dat gaat makkelijk met maar 2 personen!), bedanken Harry en Yvonne voor hun enorme gastvrijheid en nemen afscheid van iedereen. Daar gaan we dan weer, in de auto die inmiddes Fritz heet (of had ik dat al gezegd) richting Queenstown.

Geschreven door EmmY