Sunday bij Sundays, dat was onze planning. De vila manager schotelde ons een heel mooi ontbijt voor, we hadden zo te doen met de man dus we deden heel enthousiast en toonde onze dankbaarheid naar hem. Hij vroeg ons of hij een foto mocht maken en geforceerd staken we allemaal een duimpie omhoog. Dit moet hij vast en zeker als bewijsmateriaal aanleveren bij de vila melkers van hogere hand. We vertrokken naar Sundays voor een luxe stranddag.
Het was dit keer vloed bij aankomst dus het strand was verdwenen waardoord we eerst tot 13.00 uur zijn gaan lunchen. Ik moest even een traantje laten omdat ik de balen blijf hebben van geen eetlust, misselijkheid en wc bezoeken en deze dag ook de moeheid. Toen de zee zich terug begon te trekken ontstonden er hele hoge golven, Daan waagde zich er als eerst aan. Ik keek toe vanaf de branding en de golven die op het strand aanspoelde hadden zo'n kracht dat ik al bijna onderuit werd getrokken. Hij zei dat je er in moet gaan en het dieper minder eng is maar ik was een pussy. Later zijn Daan zijn 3 Charlies Angels samen te water gegaan en op dit moment voelde ik me zo ultiem gelukkig. Het water is turquoise van kleur. We doken onder water en Daan had gelijk: als je net achter het omklappen van de golven gaat drijven dan wordt je steeds opgetild maar voel je de kracht van de stroming niet die daarna ontstaat. Het leek net op het golfslagbad uit Centerparcs maar dan in de prachtige natuur, met uitkijk op een klif, het witte zand, de palmbomen en de rietendaken van de beachclub. We hebben zo'n lol gehad en je voelt je weer een klein kind. De ene gaat kopje onder en de spanning van de golf die op je af komt zorgt voor een adrealine kriebeltje. We waren alle drie heel bewust aan het genieten en het was echt het allerleukste moment in de zee tot nu toe. In de middag besloot ik even een klein stukje te gaan lopen, even staren en in mijn eigen bubbeltje zitten in stilte. Mijn ene been werd wat rood dus ik besloot ergens op een stil stukje lekker in de branding te zitten. De zee was hier rustig en met 1 been in het water en de andere op het harde zand lag ik daar heerlijk te genieten. Ik nam de omgeving in me op en kon even stilstaan bij mijn gevoel van mogen ontspannen en ik hoefde even niet te praten. Ik kan hier zo van genieten even tot jezelf komen. Toch lukte het niet helemaal want plotseling kwam er iets anders vanuit de zee tot mezelf op me afgezwommen. Een 30cm lange zeeslang met zwart witte banden kronkelde in het ondiepe water uit de branding naar me toe langs mijn been. Ik schrok heel erg en ik sprong meteen op en trok mezelf snel naar achter waarbij ik half viel en onhandig uit het water mezelf het zand op hees. Terwijl ik naar achter probeerde te komen versnelde hij zijn tempo en ik was net op tijd op het droge en hij besloot in het water te blijven. Met grote schrik liep ik naar de eerste de beste lifeguard die ik een eindje verderop zag staan. Ik vroeg hem of de waterslangen in Bali giftig zijn en hij vroeg mij hoe de slang eruit zag die ik had gezien. "Wit met zwart", was mijn antwoord. "Black and white stripes miss?" "Yes!" Riep nog steeds met een verhoogde hartslag. Hij vertelde me dat deze slang heel gevaarlijk en giftig is en als hij je bijt leg je binnen 10 minuten het loodje. Ik dacht dat hij een grapje maakte en vroeg nog even door en daaruit kon ik opmaken dat hij serieus was. De paniek sloeg nog meer toe en mijn hypergondermodus werd per direct geactiveerd. Ik vroeg snel: "voel je het als hij je bijt"? Hij zei dat het net een speldenprikje is maar daarna snel gevloerd bent maar dat hij alleen bijt als hij zich bedreigd voelt of als je bijvoorbeeld perongeluk op hem staat. Ik probeerde een Peter R de Vries constructie in mijn hoofd te maken van het moment van de slang. Zou hij me gebeten kunnen hebben, zwom hij naar me toe of heeft ie klem gezeten onder mijn linkerbeen. Toen ik het de lifeguard vroeg of hij mij gebeten zou kunnen hebben antwoorde hij legendarisch: "Het is zo pak en beet 10 minuten geleden en je staat nog steeds met mij te praten dus het zal wel niet, ik denk dat je al tijdens je loopje naar mij was gaan liggen".

Oke, de droge humor deed me goed maar ik besefte me wel met wat voor beest ik geconfronteerd was en voelde me licht worden in mijn hoofd. Ik rende naar Gab, Daan en Mies (ja rennen lukte gewoon dus waar hebben we het over) en ik keek ze aan alsof ik water zag branden. We hebben meteen heel hard gelachen om mijn sensatieverhaal en voor de mensen die me kennen hou ik van een smeuige opbouw en het nadoen met toneelstukje van de situatie. Ineens is Bali Belly heel kinderachtig was mijn conclusie. Ik geloof dat er soms dieren op je pad komen om je iets te vertellen. Iedereen heeft een lievelingsdier (zoek maar eens op: <jouw lievelingsdier + het woord totemdier op google). Jouw totemdier zegt iets over jou als persoon qua karakter. Daarnaast heb je reistotemdieren en dat zijn bijzondere ontmoetingen met een dier die indruk op je maken of het kan zijn dat een dier zich een bepaalde periode of op een moment aan je opdringt omdat hij je iets wilt vertellen over jouw levensfase of proces. Ik heb gek genoeg steeds dromen over verschillende dieren en afgelopen jaar heb ik verschillende reistotemdieren gehad. Later stuurde mama me een artikel over de betekenis van een slang. Het is weer zo bizar kloppend dat ik nu de ontmoeting met deze zeevriend als heel bijzonder beschouw in plaats van eng. Dit was gewoon een seintje. In het foto overzicht een foto van de zwart witte dondersteen alias ringslangplatstaart. Eigenlijk wel toepasselijk, want ik heb platvoeten en achterwerkje.
'S avonds nog een snelle hap thuis en naar een feestje waar ik mijn ogen uitkeek. Ik had de energie niet om te partyen maar heb wel genoten van de verschillende soorten types om me heen. Spirituele Australiërs met een soort van hypnose dansmoves en de knapste meiden met sexy outfitjes die je in ons Nederlandse klimaat nooit voorbij ziet komen. Zo'n mooie mix aan mensen en een internationale samensmelting. Wel hadden we het gevoel dat veel mensen elkaar kende en wij stonden aan ons statafeltje met Joelle en Dionne die ook waren gekomen. Later liepen we de vriend van Tess en een bekende uit Alkmaar tegen het lijf. We waren alle 4 moe en zijn terug naar de vila gereden voor een afsluitend drankje aan het zwembad waar we heerlijk gekletst hebben. Ik haakte iets eerder af vanwege een sprint naar de wc en zijn daarna ons Rob Geus mandje ingegaan.

Geschreven door Denises.reisverhalen