Zondag! De dag waarop hier in de buurt een grote lokale markt is. Vorige week hoorde ik dit te laat maar ik had gelukkig nog een tweede kans. We werden opgepikt door een buurman met een tuktuk. Een hele aardige jongen. Hij vroeg of we al wel eens in een tuktuk hadden gereden. Hij besloot ons een privélesje te geven. Midden op een open veld gaf hij wat instructies en daar ging ik. Je start de tuktuk door aan een soort van grote handrem te trekken. Aan het stuur zit aan de linkerkant een soort rem zoals wij deze kennen op onze fietsen. Dit is de versnelling. Met het gaspedaaltje minimaal ingetrapt schoot ik al vooruit. Ik besloot in versnelling 1 te blijven want het schakelen was te lastig als beginneling. Daarna ging Juul. We hebben erg gelachen en toevallig hadden we het 2 dagen geleden over een eigen tuktuk taxi concept gehad voor Nederland. Zou het niet wat zijn om deze naar Rotterdam te halen als goedkopere variant op taxi's? Dan moeten ze uiteraard wel elektrisch zijn maar het zou best aan kunnen slaan. We weten alleen niet of het zal worden gezien als invalide autootje of scooter. Mag deze wel op het fietspad?
De chauffeur liep met ons mee over de markt. Wat een andere wereld is dit toch. We keken onze ogen uit. Het is een chaos maar wel een kleurrijke chaos. Door de vele kleuren werd ik over enthousiast en terwijl Juul en de chauffeur verder liepen ben ik in het wilde weg foto's gaan schieten zonder dat ik mensen ophield. We hebben ook nog een kleinigheidje voor het dochtertje van de chauffeur gekocht en ook hij kreeg een mango toen wij er een kochten.

We werden hartelijk ontvangen door Peter en Glenda de eigenaren van de Plantation House. Zuid Afrikaans (kaapstad) maar wonen nu al jaren in de UK. Met Glenda had ik natuurlijk al een yogales gevolgd bij hun op het balkon. Ze was heel blij dat ik er was en vroeg me meteen of ik de volgende ochtend om 8 uur met haar mee wilde doen. Vanaf moment 1 voelde Juul en ik ons zo welkom. Na de nacht met de spin was dit echt een groot cadeau. Dit is echt vakantie. Ze willen overal mee helpen en je mag zelfs in de keuken dingen pakken die je nodig hebt. Het voelt een beetje alsof we tijdelijk in een vila wonen. De kamer is prachtig. Heel het huis is helemaal wit en de vloeren zijn grijs (beton). Er hangen kleurrijke schilderijen op de witte muren en er staan typische Srilankaanse bankjes die in een tof kleurtje zijn geverft. Juul en ik huppelde door de kamer en waren heel blij dat we hier de reis mogen afsluiten. We hebben besloten bij een volgende reis meer op kleinschalige locaties te gaan slapen in plaats van de grote hotels. Er hangt daar geen sfeer.
Wij gingen samen met Glenda & Peter en Mel (eigenaresse Dreamtime) de lagoonsafari doen. Mel had Siri, een local met een katamaran, gevraagd voor de tour en we vertrokken na een plons in het zwembad samen richting het meer. Siri is een hele lieve man en loopt een beetje mank. Een 16 jarige jongen hielp hem met peddelen. Glenda had lekkere hapjes meegenomen en een fles wijn. Juul kreeg een lekker ijskoud biertje. Het uitzicht was prachtig. Het meer was helemaal vlak en langs de kant hebben we weer een varaan gespot. We hebben rond zonsondergang aangelegd bij Cinanon island. Dit eiland staat vol met kaneelplanten. We liepen over stijle paadjes omhoog richting een kaneel fabriek. Ik en Juul met blote benen en bang voor slangen. Geen slangen gelukkig. We werden alleen gestoken door grote rode mieren. De fabriek was een oud koloniaal landgoed. Prachtig om te zien. Er zaten wat mannen de grote takken te strippen en de gestripte takken werden vervolgens neergelegd om te drogen. Hier kwamen we een hondje tegen in verschrikkelijke toestand. Compleet kaal, extreem vies en mager en hij schoof met zijn kont over de grond tegen de jeuk. Je kon zien dat de jeuk ondragelijk was en we konden het niet aanzien. Het zwerfhonden probleem is zo groot en sommige beestjes zijn er verschrikkelijk aan toe. Kon je ze dan maar uit hun lijden verlossen.
We zijn naar de boot terug gelopen en moesten opschieten want het werd al donker.
Terug bij ons huis hebben we een Amsterdams stel ontmoet van onze leeftijd. Een Molukse jongen met een zwaar Amsterdams accent. We moesten erg lachen. Hij baalde natuurlijk enorm van de eindstand Ajax-Feyenoord. We stelde hem gerust en vertelde hem dat we voor Sparta zijn.
We waren het nu een beetje zat om iedere dag buiten de deur te eten. Ik doe eigenlijk niets liever dan uiteten gaan maar nu begin ik het koken wel te missen. Vooral omdat je zelf dan beter kan bepalen wat je eet. We besloten burgers te laten bezorgen. Thuisbezorgd in Srilanka. Op ons balkonnetje hielden we in de gaten of we een scooter zagen. We hebben lekker op de veranda een burger gegeten. Juul beef met mango BBQ saus en ik een met kip koriander, avocado (die helaas ontbrak) en mango chutney. De burger viel van mij een beetje tegen maar het eten daar op eten was heerlijk.
We hebben niet super geslapen. Dat hebben we steeds als we op een nieuwe plek zijn maar wat maakt het uit. We hebben de volgende dag naast yoga eigenlijk geen verplichtingen. Ik denk dat het komt door de thee die ik heb gedronken voor het slapen gaan. Die is niet cafeine vrij en hier erg sterk. We hebben hier een eigen waterkokertje en verse melk in het koelkastje die Glenda voor ons heeft neergezet.

Geschreven door Denises.reisverhalen