Vandaag reizen we naar de zon! Naar Koh Samet. We hebben niet veel zin in de reis maar wel in de eindbestemming. De dag begon goed met een scrambled eitje op het strand en een verse jus met heel veel ijsblokjes. Het was heel erg warm deze nacht en ochtend. Zo ontbijten aan het strand met het geluid van de zee is wel heel bijzonder. Zo zou ik iedere dag wel kunnen opstaan. Hier genieten we dan ook heel erg van. Ik heb nog wat foto's gemaakt van de leuke strandhuisjes die op het strand staan. Hadden wij maar een tuin. Misschien iets voor in Oud Vossemeer Ruud / Jacqueline? Op ons balkon past het niet haha. We werden met een minibusje opgehaald. Deze zou ons naar Krabi airport toerijden (2 uur). Om half 1 kwamen we aan op het vliegveld en daar hebben we snel een broodje gegeten. Er zijn hier ook gewoon mussen te vinden die we in Nederland ook hebben. Het regende hier ook heel hard. Zo op naar de zon dachten we toen. Ik heb ook nog een foto gemaakt van zo'n billboard waarop er een Thaise vrouw te zien is met westers uiterlijk. Het vliegen ging super snel. In plaats van de vooraf aangegeven reistijd van 1.5 uur was het maar 1 uur en 15 minuten. Twee keer knipperen en we waren alweer in Bangkok. Het leek alsof we gingen stijgen en daarna direct gingen dalen. Wat heerlijk dat dat zo snel is gegaan. Voor ons nooit meer de lange treinreis haha! Een binnenlandse vlucht is echt geweldig. Het is een soort transavia vliegtuig. We vlogen met Bangkok Airlines. Ik ben heel uitgekookt bij het raam gaan zitten terwijl Juul dat ook wilde. Ik ben toen allemaal voordelen gaan noemen van bij het raam zitten. Ook kroop ik lekker tegen de wand aan met mijn kussentje die ik wel bij me had en Juul was vergeten in zijn Backpack. Als Juul mijn kant op keek dan klopte ik heel overdreven op mijn kussentje, schudde het dan op en ging dan mijn ogen dichtdoen. Juul kreeg de slappe lach van het pesten. Vooral de geluiden Mmmmm lekker dit maakte het nog irritanter. Toen we waren geland moesten we in een hele lange rij staan voor de taxi. Je moet dan een nummertje trekken en moet dan naar een parkeervak lopen met dat nummer. We zeiden tegen de taxichauffeur dat we naar de pier moesten rijden (2,5 uur). Juul zei dat hij wilde rijden met de meter aan. De taxi chauffeur keek heel geschokt en zei nee nee nee meter is veel te duur. Voor 3000 bath breng ik jullie. We hadden niet rcht vergelijkingsmateriaal en wilde er snel zijn want het werd al donker dus we zeiden ja tegen zijn voorstel. In de auto probeerde ik er nog 2500 van te maken maar Juul zei dat dat niet goed is. De deal hadden we al gesloten bij het instappen. Onderweg zijn we nog gestopt bij de mac donalds en hebben we wat kipnuggets besteld. Onderweg zette de taxi chauffeur plotseling zijn meter aan. Ik zei tegen juul dat ik voor de grap eens wilde kijken wat een kwartier met de meter kostte. Dit was 160 bath. De reis duurt ongeveer 10 kwartier en dat betekend dat met meter rijden 1600 bath had gekost. Natuurlijk moet de chauffeur wel weer terug naad Bangkok rijden en ik weet niet wat dat kost. Maar dat ze veel te veel betaalden wisten we wel. Juul wilde het eigenlijk niet berekenen want hij zei dan zit je straks heel de tijd met een rotgevoel bij die man in de auto. Bij de pier boodt hij aan om een boot voor ons te regelen. Wij waren daar blij mee want het was inmiddels 20.30 en het zag er redelijk uitgestorven uit. Ons was door de kennis van Juul dat een speedboot 1500 euro kostte. We kwamen bij een haventje aan en de taxichauffeur liep naar twee vrouwen toe. Ik ben er snel achteraan gelopen. Uit hun gesprek begreep ik dat hij een deel wilde van ons geldbedrag dat we hun moesten betalen voor de boot. Ik vroeg het aan de vrouw en ze schudde heftig nee. Ook leek het erop alsof zij hem afwees. We moesten we 1900 bath betalen omdat het na 18.00 uur duurder is. Dan is de zon namelijk onder. Geen idee of het zo is maar het maakte ons niks meer uit. We wilden zo snel mogelijk bij het resort zijn. Ik heb nog tegen de taxichauffeur gezegd dat de meter goedkoper was. Hij moest meteen lachen. Ik zei wel eerlijk zijn nu. En dat het niet oke was. We hebben het natuurlijk zo gelaten. Eigenlijk is dit de eerste keer dat we het gevoel hadden dat we in de maling werden genomen. Maar Juul zei je moet je eroverheen zetten en dat je moet denken aan hoeveel een taxirit van 2,5 uur in Nederland wel niet kost. We moesten vanaf een steiger in een speedboot stappen. We vonden het erg tof. De speedboot zette ons gewoon pal op het strand van het resort af. Dat was zo uniek. Met backpack op ons rug moesten we uit de boot stappen in het water. Daar stond Cynthia ons op te wachten. Zij liep een rondje met ons en alle mensen die hier al heel lang werken vonden het zo gaaf om Juul weer te zien. Ons huisje is heel mooi. We hebben nog op het strand gegeten maar zijn daarna snel gaan slapen. We waren best moe van de lange reis.

Geschreven door Denises.reisverhalen