Vandaag reizen we door naar Kanchanaburi. We moesten 's ochtends haasten naar het station en hadden nog niet ontbeten. Op het station wisten we niet naar welk station we moesten reizen. Een Thais meisje kwam ons toen helpen. We liepen met haar mee naar een markt bij het station opzoek naar iets om te eten. We zeiden heel stoer we nemen wat jij neemt. Toen koos zij voor drie eieren met schil op een stokje. Dit ging ons echt te ver hahaha (je had dit moeten zien Gab haha). Deze eieren zijn geroosterd op een BBQ. We kozen voor varkensvlees op een stokje met kleefrijst uit een zakje. Het was heel lekker. Ik heb ook nog een soort crepes gegeten met banaan en chocoladesaus die op een grote wokplaat wordt gemaakt. Bij andere kraampjes kregen we pittige thaise koekjes en kochten we een annanas. Lekker Thais ontbijten haha. De trein is heel leuk met open ramen. We hadden moeite met het uitstippelen van de juiste weg naar het resort in de Jungle. Het Thaise meisje dat bij ons in de trein zat hielp ons en de conducteur ook. Ze zeiden dat we bij Kanchanaburi moesten uitstappen en met de bus naar en opstapplaats van een longtailboot moesten rijden. Toen we de trein uitliepen zagen we niet direct een busstation en we gingen het aan mensen vragen. We werden ook meteen benaderd door een taxi chauffeur en een man van een reisinformatie kantoortje. Hij zei dat we beter in de trein hadden kunnen blijven zitten naar sai yok (1,5 uur van Kanchanaburi). De trein reed voor onze neus voorbij. We waren een beetje in de war want het aardige meisje en de conducteur hadden gezegd dat ze hier goed zaten. De taxi chauffeur greep zijn kans en boodt ons een rit aan van 1000 bath (30 euro ongeveer) voor 77 km. Hij zei dat we in een busje mee konden. Ik probeerde nog af te dingen maar dit keer lukte het echt niet. We werden naar een busje gebracht (nou ja, busje?) De chauffeur zat voorin overdekt en de achterkant leek op een tuktuk. Wij zaten in de openlucht met bankjes en een open achterkant. Aan het begin vonden we het geweldig. We zeiden: leuk he schat, wel duur maar toch veel leuker dat we nu na 3,5 uur iets anders hebben als de trein. Het uitzicht was mooi maar het lachen verging ons snel. We reden al snel op een snelweg en hielden onszelf en onze tassen goed vast en iedereen rijdt als een bezetene. We op de baan naast ons reed het verkeer de tegengestelde richting op maar mensen die achter ons reden gingen als spookrijders om ons heen. We waren echt bang en kregen de slappe lach. De taxi chauffeur heette Jim en wij zeiden alleen maar: "Ja Jim weet wel wat hij moet vragen voor een dodemansrit. Die zit lekker veilig daar voorin. Kijk die Jim eens lekker een sigaretje roken op z'n gemakkie". We telden af tot we er waren. Bij bergen op trok het busje het bijna niet. De omgeving werd steeds groener met veel bergen. Het werd ook steeds kouder en de zon ging onder. We kwamen net optijd aan bij een steiger waar ze ons met een longtailboot naar het resort in het national park konden varen. De natuur is geweldig mooi. Je hoort allemaal geluiden die je nog nooit hebt gehoord. Na ingecheckt te hebben bij het resort werden we naar onze bungalow gebracht. Het resort is prachtig. Midden in de jungle aan de rivier. We liepen het huisje in en naast mn voet vond ik de eerste kakkerlak. Ja hoor Juul dit is dan nummer 1 zei ik. We liepen het huisje door en ik moest van de rit wel even naar de wc nu. Daar en in de badkamer zaten ze ook. We hebben er in totaal denk ik wel 10 gezien. Juul is heldhaftig om zich geen gaan zwaaien met een paraplu en heeft er een paar naar buiten gerold. Natuurlijk hoort dit erbij in de natuur maar dit was een stapje te ver. Naast kakkerlakken kropen er ook zwarte wormen door de badkamer en op de stoel waar ik net mijn tas had neergezet. Ik wilde weg. Eerst maar eens avondeten. Dit was helemaal top. Ik besloot eens om me heen te vragen of dit normaal was en of andere mensen hier ook last van hadden. Een Duits stel liet ons weten dat ze nergens last van hadden. Ze schrokken zelfs een beetje. Ik zei tegen Juul ja ik ga toch echt zo ala Rob Geus naar de receptie: He listin is, the koekarachas dieing in the room. Juul zei dat ik me er ook een beetje overheen moet zetten maar dat dit wel te ver ging. Hij wilt alleen nooit zeuren. Toch liep hij mee. Ik zei dat ik niet wilde zeuren omdat het bij de natuur hoort maar dat dit er wel heel veel waren (de kamer kost ook nog eens 71 euro en dat is voor Thailand best veel) en we kregen direct een nieuwe kamer. En niet zomaar een! Een superdeluxe kamer! Echt geweldig mooi. We zijn heel blij en gaan nu lekker slapen.

Geschreven door Denises.reisverhalen