Daan en Mies werden al rond 7 uur wakker 'gezaagd' omdat de vila blijkbaar grenst aan een bouwplaats waardoor ze een klacht hadden ingediend bij de receptie. We kregen de keuze tussen korting of een upgrade. Die keuze was snel gemaakt. Voor we met onze ogen konden knipperen stonden er mannetjes klaar om onze koffers naar een vila verderop in het straatje te rollen. We renden we door onze nieuwe mansion en troffen we 3 grote slaapkamers met ensuite badkamer aan, een groot zwembad en een balkon. Alles super modern, schoon en verzorgd tot en met badjasjes, een walk-in closet een een strijkbout aan toe. Soms heb je momentjes waarop je je echt een god in Frankrijk voelt en je je bijna slecht voelt dat je gebruik mag maken van deze levensstijl. Je geeft dan aan zelf je koffer te willen tillen maar nee. Alles wordt geregeld.
We zijn de dag lekker begonnen bij Revolver, een eetzaakje met cacaopoeder op de rand van je cappucino, wat is het leven toch heerlijk!
Daarna plankgas naar het strand op een Gojek terwijl Gab Mies en Daan een stukje gingen wandelen ter bestrijding van de "katerkilos" haha. Op het strand ploften we neer op van die grote zitzakken en doken we de zee in. We hadden allemaal het gevoel dat de vakantie vandaag echt was begonnen. Het strand zorgt voor die ultieme vakantiebeleving, we maken ons druk over wat we gaan bestellen en of het nog te vroeg is voor een Pina Colada of Bintang. De golven zijn groot en de stroming sterk maar het zorgt ervoor dat we allemaal weer veranderen in jonge kinderen die elkaar uitlachen als de een koppie onder gaat en de ander aanspoeld. Niets hoeft eventjes. We hebben sinds dat we aankwamen zoveel nieuwe indrukken gehad en moeten steeds wennen aan nieuwe omgevingen, sferen, geuren, mensen en eten. Vandaag stond in het teken van humor over het luiergedrag en goede gesprekken. Na de zonsondergang hebben we met zijn alle gegeten bij onze vila en hebben we tot diep in de nacht aan het rand van het zwembad biertjes gedronken en het over elkaar gehad. Waar staan we in het leven, wat heeft ons gemaakt tot wie we nu zijn en welke processen zijn er per persoon nu gaande? Dat zijn dingen waar we bij stil stonden en er werd mij gevraagd of ik iedereen een persoonlijke reading wilde geven haha. Als Jomanda ga ik er dan ook voor zitten ook en ik voelde me op en top gelukkig. De avond ervoor reed ik langs een muur waarop de quote "travel until you find you" stond. Ik voelde me die avond slecht maar het deed me beseffen dat je op een reis als deze momenten voorgeschoteld krijgt die werken als spiegels en zorgen voor eye-openers. Zo heb ik goed gepraat met Daan deze avond over de impact van social media op ons. Wij komen nog uit een generatie die weet wat de neppe kant is van de kanalen, maar toch bekenden we unaniem dat de onzekerheid en "het gras lijkt groener aan de overkant" gevoel erin sluipt. Zeker als je vrijgezel bent zie je het ook als imago kanaal, je moet hier laten zien wie je bent. Maar we vergeten vaak te leven in het nu en zijn verslaafd aan endorfine shots door een like of volgverzoek. Wij laten externe bevestiging ons maken of breken. Ik wil proberen om het minder af te laten afhangen van de buitenwereld en gewoon te laten zien wie ik ben zonder na te denken wat een ander ervan vindt. Reizen is prachtig, het ontdekken van nieuwe plekken om je heen en binnen in jezelf. Thuis ook wel, alleen in je vaste routine zit je soms gevangen in je comfortzone en kan je rondjes blijven draaien op gebied van angsten. Ik vind het mooi dat we ieder op onze eigen manier aan onszelf werken en ben trots op ons eigen pad die we bewandelen.

Geschreven door Denises.reisverhalen