Vanuit Mirissa reden we langs de kustlijn in ongeveer 40 minuten naar Unuwatuna. Onderweg zagen we de hoge groen lichtblauwe golven en de jongens werden weer helemaal wild. Ook hebben we traditionele paalvissers gespot, dit is dan weer iets waar ik en Lydia dolgraag een foto van wilden maken. We konden helaas niet stoppen. Dit keer zitten we niet in het dezelfde hotel. Toen we het plaatsje inreden werden we meteen al helemaal enthousiast. De huisjes en de winkeltjes zien er moderner uit en er hangt daardoor wat meer sfeer. Tangalle had bijvoorbeeld prachtige stranden en een paar kleine leuke restaurantjes aan zee waar je op het strand met gezellige lampjes kon eten. Hier in Unawatuna heb je echt hippe leuke strandtentjes op het strand waardoor ik wat meer het echte vakantie gevoel krijg. Zo zitten we er ook bij als we op andere strandvakanties zijn in Europa maar dan wel nu met de charme van Azië natuurlijk. Het zand loopt over in een groene oase van palmbomen en mooie planten. Helaas ligt er ook vaak veel afval op het strand. Vooral de plastic waterflessen vormen een enorm probleem. Ik fotografeer hier natuurlijk flink omheen maar zal ook wat backstage foto's plaatsen morgen.
Ook zit er een hele leuke winkelstraat bij Maarten en Lydia in de buurt. Dit is na veel back to basic wel iets waar ik naar uit had gekeken. Ik heb al die tijd nog geen een winkeltje gezien voor souvernirs of sieraden. Zelfs supermarkt ketens ontbreken.
We werden super enthousiast onthaald bij onze accomodatie. Een jonge gast gaf ons een warm welkom en we kregen opfris doekjes na het sjouwen van de backpacks. Hij vroeg ons meteen of we goed waren in Jatzee. Wij zeiden dat we de uitdaging wel aangingen en beloofde hem de andere avond met hem te spelen. Dit doet hij met meerdere gasten en Nederlanders hadden de vorige topscore behaald. Telkens als wij iets toezegde krijg hij een super grote lach op zijn gezicht en tegelijkertijd maakt hij een soort van rock teken in de lucht. 🤘 (dit symbooltje maar dan zijwaards). Hij deed het best vaak en ik wist dat ik niet naar Juul moest kijken want dan zouden we de slappe lach krijgen. Het is een soort gangster act en wil zich een beetje jong en stoer voordoen wat het tegelijkertijd schattig maakt. Het is nu al onze maat. Zulke overenthousiaste medewerkers zouden ze overal wel kunnen gebruiken. Snel de spullen gedropt in de kamer. Het ziet er prachtig uit!
We hebben daarna heerlijk geluncht bij een zaakje op het strand en namen er maar meteen een biertje bij. Ik nam een vers wit botervisje en Maarten had een goede burger. Lydia kwam met het idee om een kijkje te nemen op turtle beach. Hier moesten grote schilpadden zwemmen. De zee is hier een stuk minder fijn om in te zwemmen. De stroming is sterk en er zijn veel rotsen. We hebben een beetje het kuststrookje afgezwommen opzoek naar de schildpadden. Helaas zagen we niks. Tijd voor plan B. Maarten Lydia en Juul gingen op onderzoek uit bij een grote rots. Ik was de avond ervoor gevallen en had nog een open wondje op mijn voet dus ik bewaakte de spullen. Na een half uur kwamen ze terug. Ze hadden ze gezien. Onder aan de rots kwamen ze omhoog zwemmen. Op aanraden van Renee hadden we ons restaurantje voor de avond al vaststaan: Bedspace. Maar voordat we gingen eten mocht ik door de eerste echte winkelstraat heen. De mensen die me goed kennen weten dat ik een extreme twijfelkont ben en in een winkel kan het soms wel oplopen tot drie kwartier of een uur. Dit kon ik nu natuurlijk niet maken voor de mannen. Ik heb heel snel twee kettinkjes kunnen scoren.
Het eten bij Bedspace was geweldig. We hebben zo erg genoten. Ik ken ook niet veel zaken in Nederland die dit voor elkaar krijgen. We hebben heerlijk lang gezeten en het was onze laatste avond samen. Het idee was om alleen samen de safari te doen en dit liep uit op een week samen touren. We gaan elkaar wel missen. We hadden een beetje hetzelfde gevoel als dat je hebt als je vakantie is afgelopen. Morgen hebben we nog even een dag samen en in de avond splitsen we op.

Geschreven door Denises.reisverhalen