Vannacht en in de ochtend regen.
Dus met regenjas en blote voeten in de sandalen richting Birkenau. Na een half uur kon de regenjas uit. Maar het bleef wat miezerig en kil zo rond de 11 graden. Ik had niet helemaal mijn route er goed ingezet. Dus moest even wat rondrijden in Brzezinka (maar de Duitse naam is dus Birkenau).

Tijdens het fietsen bedacht ik mij dat ik waarschijnlijk het kamp niet wilde betreden. In eens was het daar. Op de parkeerplaats verderop stonden rijen bussen. En ik zag aardige wat mensen in en bij het voormalig vernietigingskamp.

Ik ging op een bankje zitten en sloot mijn ogen. Een tijd zat ik daar, lichte regen daalde op mij neer en de kou voelde ik niet. Ik dacht onder andere aan de opa van Harry. Zijn opa is ook naar dit kamp gedeporteerd en niet terug gekeerd. Ik besloot het voormalig concentratiekampcomplex niet te betreden. Dit voelde niet goed voor mij. Eigenlijk is het bizar dat er nu nog steeds mensen verdienen aan het leed en dood van anderen. De een zijn dood is de ander zijn……

En bovendien, hebben we er wat van geleerd? Je kunt er rondlopen en bedenken, dit was eens maar nooit meer. Maar wat is het verschil tussen het vergassen of anders doden van bijvoorbeeld joden en het bombarderen van steden en het vernietigen van onschuldige kinderen? Dat wat nu en gister en morgen nog steeds gebeurt.

Een rondgang zou voor mij niets toevoegen. Ik weet al zoveel over de periode 1939-1945. In plaats van Auschwitz binnen te gaan ging ik bij mijzelf meer naar binnen. Ik kwam tot mooie en bijzondere inzichten. Daarover schrijf ik nu niet maar vertel er misschien ooit face to face iets over.

Toen verder gereden naar de laatste camping in Polen. Het wordt hier al aardig wat hoger. Het zijn geen bultjes meer. Aangekomen bij de camping bleek er niets te zijn. Nou ja wel wc’s en douche maar verder niemand? Geen gasten geen receptie je kon geloof ik een nummer bellen. Nou eh dikke lul drie bier Piet verblijft niet hier.

5 km verderop was wel een camping. Zo schattig, gerund door twee broers. Ik kreeg een zeer hartelijk welkom. Er werd van alles uitgelegd en ik wilde al betalen. Nee eerst rondkijken of ik het wat vond. Ze kregen heel weinig buitenlanders daar. Uiteindelijk moest ik 5 euro betalen.

“To Travel is to Live” – Hans Christian Andersen

Video

Onderweg:
https://youtu.be/WM2sggYKvh0?si=HWC6X5G3FLyW3r5k

Geschreven door Broersma