Vandaag verlaten we het eiland Ometepe.
Eerst even een kaartje kopen voor de boot (€1.40 pp). Zagen we daar een gezin met vier kinderen, zelfs een baby. Wat bewonderenswaardig dat mensen met zulke jonge kinderen gaan backpacken. Heel tof om te zien dus moest ook even op de foto.
We wilden vanaf de boot met de bus naar onze volgende bestemmjng: San Juan Del Sur. Maar we konden voor 10 dollar een taxi regelen. Je kan in Nicaragua net zo makkelijk met Amerikaanse dollars betalen als met hun eigen munt; de cordoba. Eigenlijk staat veel ook in dollars aangegeven.
Vanaf San Juan nog 10 km naar onze eco lodge. Van een reiziger hoorden we dat er een vrachtwagenshuttle rond reed voor heen en terug. Altijd handig! Oh ja heerlijk geluncht en dan toch, eindelijk, een goed bakkie koffie. Je zou denken Nicaragua, koffieproducent, we gaan los. Nee dus hiervoor moet je echt in de betere restaurants zijn met zo'n mooie baristamachine.
Tijdens de rit naar onze lodge nog brulapen tegengekomen. De weg was bar en boos en dat zit je achterin een vrachtwagenbak op houten bankjes. Maar goed dat heeft natuurlijk wel watπ.
Daar is ie dan de eco lodge. Centraal staat hier de natuur, het leven, massages, yoga, klimaat enz..... een heerlijk zwembad en prachtig huisjes waarin Isa en Teun hun eigen optrekje hebben en Piet en Patrice ook.
De temperatuur is hier lekker. Komt natuurlijk door de zeewind. Dus lekker slapen. Tot dat om twee uur in de nacht de telefoon ging. Daar was Anja via de Whatsapp. Die wilde Ank een foto laten zien maar drukte op de 'verkeerde' knop. En kreeg dat gesprek niet beëindigd. ππ€£ππππππ£.
Geschreven door Broersma