Het is in middels zaterdag. Gisteravond om 21:00 gaan slapen. Want vandaag ging de wekker om 04:30. Ons doel; het bereiken van Leon 380 km naar het noorden. Eerst per boot terug naar San Carlos. Overigens is me nu ook duidelijk ,waarom in de dorpen langs de rivier, militaire posten zijn. Dit heeft te maken met de grens van Costa Rica die op bepaalde stukken van de rivier loopt.

Om 08:00 uur vertrok de snelbus vanuit San Carlos naar Managua. Nou ja snel?! Dat ding was wel 'luxer' dan andere bussen maar stopte heel erg vaak in allerlei dorpjes en wegen. En vol, als haringen in de ton. Piet en Patrice hadden regelmatig handen, heupen, billen en weet ik veel in de nek. Maar goed voor 5 euro pp. naar Managua.

In de buurt van de hoofdstad begon het te hozen..... wat een water. De straten stonden blank. Aangekomen op het busstation bleek dat er geen bussen richting Leon gingen. Daarvoor moest je op een andere station zijn. Gelukkig was er een man (met zijn familie) die goed Engels sprak en een taxi voor ons regelde naar het juiste vertrekpunt.

Deze chauffeur bleef heerlijk kletsen in het Spaans. De vertaalapp erbij en zo kwamen we een heel eind. Uiteindelijk onderhandeld over een rit naar Leon met zijn taxi. En dat lukte. We waren het buszitten eigenlijk wel even beu. En met een taxi ben je veel flexibeler natuurlijk. Dus eerst langs een eetcounter. We konden wel een paard verroppen; alleen de paarden langs de weg zijn weinig vlezig🙂.

Op 10 kilometer vanaf Leon zette onze chauffeur de auto ineens aan de kant van de snelweg. Hij had een lekke band. Nog nooit iemand zo snel een band zien verwisselen.... we hielden ons hart vast zo half op de snelweg geparkeerd. Maar goed, het zal de nicaraguaanse nuchterheid wel zijn. De man werd er niet anders van. Binnen 5 minuten konden we onze reis weer voortzetten naar Leon. Tegen 18:00 arriveerden we bij ons hotel. Eigenlijk een appartement met zwembad ....🤗

Geschreven door Broersma