Vandaag een transsportdag. Om 7:30 nog een lekker ontbijt om vervolgens in de vrachtwagenlaadbak over een voor Nederlandse begrippen onbegaanbare weg naar de bus te worden gebracht. Dit maakt zo'n reis toch zo bijzonder..... met de bus vervolgens richting Rivas waar we op ongeveer 10km voor de stad (of dorp?) werden gedropt.

De bus naar de grens zou hier langs komen. En inderdaad na een kwartier wachten was daar de bus. Na ca. 45minuten kwamen we bij de grens, wat een gekkenhuis! Dan is het wel lastig hoor dat je de taal niet spreekt.

Gelijk toen we uitstapten wapperden mannetjes met papieren die we voor immigration moesten invullen. Ze wilden hier natuurlijk geld voor vragen. Ik vond het maar vreemd. We zijn dus eerst maar achter iemand aan gelopen die Engels sprak. Hij vulde het papier niet in. Gewoon paspoort laten zien en doorlopen.

We hebben uiteindelijk wel wat papieren ingevuld en de persoon die de formulieren aan ons gaf een kleine fooi gegeven. Vervolgens bij de douane twee loketten, 1 waar we 1 dollar p.p moesten betalen waar we ook een bonnetje voor kregen en vervolgens nog een loket waar we 2 dollar p.p. moesten betalen.

Eenmaal buiten dachten we dat de check wel achter de rug was maar daar stonden ook weer mannetjes die tegen ons zeiden dat we 10 dollar p.p. moesten betalen om het land in te komen. Deze mannen hadden alleen een kaartje om de nek wat op een soort id leek. Ik vertrouwde het niet en vroeg een willekeurige voorbijganger of zij dit ook had betaald. Dat was niet zo. Ik zei tegen de persoon dat we al hadden betaald en liepen door. Er gebeurde niets.... op weg dus naar de bus richting Liberia.

We wilden een kaartje kopen maar werden gewezen op een heel lange rij mensen. Om Costa Rica binnen te mogen moesten we daar eerst nog een stempel halen. Hier konden we ook onze ingevulde 'immigration' formulieren kwijt. Na de stempel én bagagecheck mochten we eindelijk een buskaartje kopen......pfff. De bus bracht ons in ca. 1,5 uur naar Liberia waar we een aansluiting zouden nemen richting La Fortuna.

Eerst even lunchen dachten we. Toen we echter de bus wilden nemen bleek de laatste naar waar wij heen wilden net vertrokken. Wat nu? Overal zijn altijd taxi's maar als je te happig bent betaal je de hoofdprijs. De chauffeur begon met 100 dollar. Dat vonden we veel te duur. Het was echter wel een tocht van bijna 3 uur en 130km. Het laatste deel over kronkelige wegen door de bergen. Uiteindelijk de deal rond gemaakt voor 80 dollar.

Om 17:00 kwamen we aan bij ons hotel. De kids waren meteen enthousiast. Er is een lekker warm zwembad met een bar in het water en ook een paar Nederlandse kinderen en een douche met warm water.

Na een heerlijke duik en natuurlijk een smoothie aan de bar, zijn we lekker uit eten geweest. Nu nog even chillen en dan een lekkere nachtrust. Morgen gaan we bepalen welke excursies we gaan ondernemen. Er is hier ontzettend veel te doen en ook heel toeristisch.

Na dit avontuur zetten we onze reis voort naar San Carlos in Nicaragua waar we van de ongerepte natuur gaan genieten..... blijf ons volgen voor onze mooie ervaringen 🤗.

Geschreven door Broersma