Heerlijke lang in bed gelegen voor mijn doen.
Patrice was al eerder opgestaan voor haar meditatie. Teun lag weer in zijn tent te 'genieten' van het licht. Hij vindt het wel wat lastig dat het bijna niet donker wordt. Maar goed hij kruipt vaak in de ochtend in ons bed.
We willen vandaag naar de Hanakamb klimmen. Volgens de camping eigenaar een prachtige tocht.

Helaas heeft Teun nog te veel last van de enkel en besluit op de camping te blijven.
Rond 10.30 vertrekken de andere twee expeditieleden, vanaf de camping, naar het startpunt. De tocht duurt ongeveer zes uur werd ons verteld. Slik da's best een wandelingetje.... Maar goed met een waterzak van 2,5 liter (even uit de rugzak van mountainbiken gehaald, je weet wel met zo'n slangetje, handig drinken onderweg) en wat voedingsrepen gaan we vol goede moed op weg.

Het eerste stuk was tussen twee bergwanden in op een behoorlijk steile grindweg in de volle zon. Kortom warm en dorstig. Toen begon het geklauter tussen de bomen door. Steil, heftig, van rots naar rots, hangend aan takken en struiken maar wel deels in de schaduw. Heet was het en zweten. Vooral Piet was tot op de draad nat.
Wat een wereld wat een natuur wat een
ruigte wederom en zoveel watervallen en stroompjes. Het was genieten en verbazen. Verwend en vertederd worden door de Noorse wereld. Als dit het Walhalla is dan wil ik daar wel eeuwig blijven😉.

Na de zoveelste slinger om een bergwand stonden we oog in oog met een meer. Welke gevoed wordt met smeltwater. Zoooo mooi. Er waren een aantal hutten in een daarvan zaten mensen. Wij klauterden verder naar het hoogste punt. Dit stuk was het meest heftig en niet voor niets aangeduid met zwart (de rest was rood overigens). Vlak bij de top kwamen we de eerste wandelaars tegen. Daar aangekomen even lekker wat eten en genieten. Ondertussen een videogesprek met Isa en Finn. Zij zitten op dit moment in Bologna.

Toen weer terug natuurlijk. Dat was pittig heel pittig. Het water was op maar gelukkig kun je het smeltwater drinken. Heerlijk is dat, de waterzak weer vullen en gaan met die banaan. Ondertussen nog contact gehad met Teun in kamp 1.
Uiteindelijk na 5 uren en 35 minuten waren we weer op de camping. Even goed afkoelen in het fjord en voila die goudgele rakker gleed naar binnen als een oester door de pijp van Maarten. (Wel een Noorse 0.0%)😜

Geschreven door Broersma