Ik meldde mij vanochtend voor het ontbijt.
De eerst vraag die ik kreeg; hoeveel eieren wil je?
Ehhh twee. Dat was te weinig zei de man. Ik ga scrambled eggs voor je maken. Nou dat was een berg ei met spek en worst er door. Dat lag als een blok op de maag. Dat moest ik onderweg even verwerken.

De rit naar het centrum was zo’n 38 km. Een leuke rit en daar reed ik dan Warschau binnen. Ik moet zeggen geen straf. Een mooie (binnen) stad. Ik heb een aantal foto’s toegevoegd. Morgen volgen er nog een paar. Heerlijk wat rond gefietst en her en der eens zitten en observeren. Natuurlijk ook lekker gegeten en een gele klets op het terras. Hmmmm🍔🍺.

Ik kwam nog een hele club katholieken tegen in mooi uitgedoste kleding. De stad oogde voor mij redelijk relaxt. Er wonen wel 1.8 miljoen mensen.
Warschau stond altijd al op mijn lijstje om te bezoeken. Komt denk ik ook vanuit woII. Het Joodse getto enz. Die periode heb ik altijd veel interesse in gehad.
De nazi gingen hier verschrikkelijk te keer. Het getto en een groot deel van de oude binnenstad is in 1944 door de nazi’s voor meer dan 85% compleet verwoest.
De burgers hebben na de oorlog in vijf jaar alles weer herbouwd in oude staat. Super prestatie!

Uiteindelijk op een stadscamping neergestreken. Veel camperaars en ook wat Nederlanders en Britten. Is gezellig.
Ik heb ook een heel knappe en lieve buurhond; Lara (een golden retriever).

“The most beautiful in the world is, of course, the world itself.” –Wallace Stevens

Geschreven door Broersma