Vandaag de laatste volledige dag van onze onvergetelijke vakantie. Die moesten we natuurlijk op gepaste wijze invulling geven. Vulkaan boarden werd het 🏄‍ . In Leon zijn een aantal vulkanen waarvan er in 1999 nog één actief is geweest. Hierdoor is een heel indrukwekkend landschap ontstaan wat me doet denken aan een combinatie van regenwoud, een grote mossige zachte berg en de maan. Hier en daar kringelt in het maanlandschap wat rook omhoog en zie je de kleurschakeringen van geel en rood (sulfiet en ijzer).

De berg die wij moet beklimmen om er vervolgens met een soort plank vanaf te racen bestaat voornamelijk uit rotsblokken lava en gruis. We zijn onder aan de berg uitgerust met een rugzak met een overall, een duikbril en handschoenen. Dat is de outfit die we boven aan de berg aan moeten trekken. Daarnaast moesten we ons eigen board mee naar boven nemen. De tocht naar boven duurde ongeveer 45 minuten. Er was tijd om foto's te maken en goed rond te kijken (en even op adem te komen want zo'n berg beklimmen in de hitte is best pittig🌶). Het grappige was dat er vanmorgen in het hotel twee Nederlanders bij het ontbijt zaten die ook wilden vulkaan boarden. Toen we met hen in gesprek kwamen bleken het Groningers uit de stad te zijn ..... lachen! Wat is de wereld dan ook weer klein.

Uiteindelijk zíjn we met zijn zessen samen de vulkaan op gegaan. Boven aan de berg hijsen wij ons in ons pak. Goed de broekspijpen dichtbinden. Om te voorkomen dat we de ogen beschadigen de lasbril opzetten en tuinhandschoenen om mee af te remmen. Onze guide liet zich met onze kostbare spullen tot halverwege de berg afglijden om vanaf daar filmpjes en foto's te maken. Op zijn teken mocht de eerste gaan. Ik dacht, laat ik maar snel gaan dan ben ik ook snel beneden... ik vond het nogal spannend, het zag er aardig stijl uit.

Met mijn kont achter op de plank, mijn linker hand aan het touw en de rechter in de aanslag om te remmen liet ik me gaan. Binnen een paar seconden had ik een aardig tempo en zag geen hand meer voor mojn ogen. Zwart zand en steentjes spatten omhoog als een grote wolk, mijn mond zat vol met gruis en ik probeerde met mijn voeten en hand het tempo wat in toom te houden. Ik had geen idee hoe hard ik ging en waar ik was. Na een paar minuten kwam ik in zeer mul zand terecht waardoor ik tot stilstand kwam, pfff ik had het gehaald. Eerst maar flink spugen om mijn mond wat te legen. Ik deed mijn bril omhoog en was geheel zwart om de toet. Mijn haar, decolleté, broekspijpen en schoenen zaten ook vol met gruis. Het zag er hilarisch uit. Kijk maar eens naar de foto's. Wat een bezigheid.

Ik keek naar boven naar hoe de anderen naar beneden stoven. Isa kwam keurig schoon beneden en hoefde niet eens haar overall uit te kloppen. Piet daarentegen, had de halve berg op zijn gezicht geplakt, letterlijk zwarte Piet☻. Er waren ook mensen die heel hard gingen maar ook die halverwege bleven steken of over de kop gingen. Ik vond het een ontzettend leuke ervaring. Wie kan nu zeggen dat ie van een vulkaan gesleed is?! Als je me zou vragen om morgen weer te gaan, nou nee. Eenmaal terug in het hotel hebben we ons eerst gedoucht en zijn toen met z'n allen gaan zwemmen, héérlijk verfrissend.

Nog een keertje naar de broodjeszaak om een broodje en een biertje te nuttigen en vervolgens met Isa de laatste attenties scoren voor her thuisfront. Nu nog wat chillen bij het zwembad en vanavond een hapje eten.... ohh wat is het leven toch zwaar 😩.

Geschreven door Broersma