Inderdaad geen rustdag vandaag.
Ik had een volgend meer in gedachte en gepland in Komoot.
Eerst gekeken of ik ook weer over 100 km wegen moest. Nou inderdaad niet te filmen toch?
Dan komt de laptop van pas. Daarmee kan ik veel beter op de toer ingrijpen. Ik heb hem aangepast. En dat werkte gelukkig.

Bij het meer aangekomen bleek dat niet geschikt voor kamperen dan maar verder 🚴. Uiteindelijk een mooie plek gevonden. Ik sta hier alleen met natuur, picknicktafel, prullenbak en wc-hut.

Patrice schreef gisteren dat ze benieuwd was naar mijn innerlijke belevingswereld. Een heel mooie vraag!

Ik vind het tot nu toe heerlijk om alleen te zijn. Niet bij mensen thuis bijvoorbeeld. Ik heb normaal veel mensen om mij heen. Familie, vrienden, collega’s, klanten enz. Dat is mooi maar om dat nu niet te hebben is ook heel speciaal. Ik voel me niet alleen maar wel veel meer één met de natuur en de directe wereld om mij heen.
Ik zit uren op de fiets en dan gebeurt er van alles; ik componeer nieuwe muziek, bedenk teksten op bestaande melodieën. Praat met mezelf en de beesten die ik zie.

Daarnaast dwalen mijn gedachten ook naar overleden personen. Zoals mijn ouders, zo ook mijn vader. En dat is dan wel weer bijzonder. Ik heb hem nauwelijks gekend maar ik was tegen hem aan het praten. Mooi!
Maar bijvoorbeeld ook mijn schoonouders, mijn overleden zus Maaike en mijn oom en tante waarmee ik twee keer (voor langere tijd) in Scandinavië ben geweest.
En dat zijn zeer emotionele momenten met tranen en ook geluk.
Wel wat lastig trouwens als je aan het afdalen bent met rijwind en betraande ogen. Dan zie je nog weinig. Gewoon even stoppen het is zo simpel.

Op dit moment fiets ik veel het gaat lekker en voelt goed. Ik vermoed dat ik over een tijdje iets minder ‘gejaagd’ over de wegen rijd. Maar goed we zien het vanzelf.

Er liep vanmiddag ook een ree op het pad waar ik reed. Ze was echt zo dichtbij. Ze bleef een tijdje staan we keken elkaar aan en weg sprong ze. Een andere stond nog tussen de bomen en bleef wachten tot ik voorbij was.
Dit soort momenten beleef ik heel intens. Daar geniet ik met volle teugen van.

In onze mail zag ik een tekst doorgestuurd door Patrice volgens mij:
De reis telt niet de bestemming.
Dat trok mijn aandacht. Ik zal die mail eens lezen.
Ook ik ben mijn reis op deze manier aangegaan. Ik heb geen doel maar ik beleef.

Fill your life with experiences, not things. Have stories to tell, not stuff to show.” – Cara Alwill Leyba

Geschreven door Broersma