Van de Karamoja (stam) in de ochtend met de auto naar Kidepo. Dit park ligt in het uiterste noord-oosten van Uganda. Drie kwart ligt in zuid-soedan. Het is omgeven door bergen. De rit er naar toe was adembenemend. Geen enkele westerling gezien alleen de plaatselijke bevolking. Mocht je hier wat krijgen met de auto dan heb je een enorme uitdaging. Tot nu toe rijdt de rav 4 als een zonnetje en rijdt overal doorheen. Machtig gevoel!

En daar doemt de valley op. En ook onze verblijfplaats; Savahna lodge. Teun en Piet zochten direct het toilet op. Wat ze daar zagen; als je op het toilet zat dan keek je door een open ruimte op Kidepo valley. Waanzinnig uit je broek gaan noem ik dat....😁

We kregen een heerlijk fris doekje bij ontvangst in het restaurant. En weer dat uitzicht, zoooo ongelofelijk mooi. We sliepen hier in tenten. Heel luxe hoor. Lekker bedje, stopcontact en lamp. En wanneer je de tent opendoet dan; zag je in de ochtend het wild al lopen. Deze lodge bevindt zich aan de rand van het park. Maar de parken zijn in Uganda meestal niet omheind.

Het diner was vier gangen en van een uitstekende kwaliteit. Je gaf voor de dag erop je bestelling voor het ontbijt en de lunch (die namen we vakkundig ingepakt mee het park in). Het ontbijt was super verzorgd met ei, bereid zoals je maar wilt, pannenkoeken, verse juice, toast en vers fruit..., lekker.

Het park is heel rustig. Het is nog niet ontdekt door de toerist (ligt te afgelegen denk ik). Eerst entree betalen voor vier personen en de auto. Een stukje doorrijden en daar pikken we onze gids op. Andrew is in legeruniform en bewapend met een Kalasjnikov. Hij hoort ook tot de bewakers (rangers) van het park. Een aantal jaren geleden was het hier zeer onrustig. Vlakbij Zuid-Soedan waar een burgeroorlog woedde. En een krijgsheer die veel kindsoldaten in zijn leger had. Het leger van de heer noemde hij dat volgens mij. Maar goed, nu is het rustig.
Uganda neemt overigens heel veel vluchtelingen op uit de regio (vooral uit Congo en Zuid-soedan. Al meer dan 1,2 miljoen werd ons verteld. Is dat niet een geweldig voorbeeld van delen?

We hadden al aardig wat wild gespot. Tot dat Patrice na 20 min zei; look a lion. En daar was ze op nog geen twee meter afstand. We volgden haar terwijl ze de rots op klom om te relaxen. We zijn uiteindelijk de hele dag in het park gebleven. Bekijk de foto's maar die hebben geen verder commentaar nodig. Oh ja Andrew reed ons de hele dag. Voor Piet ook wel zo prettig om alle indrukken maximaal in zich op te nemen.

In de avond weer lekker dineren. En rond half tien in bed. Heerlijk slapen. De bewapende bewakers houden de wacht. Wat een fantastische ervaring weer hier in Uganda!

Geschreven door Broersma