Gister zijn we dus aangekomen bij het meer. Het laatste stuk ging over ruig terrein behoorlijk stijl omhoog. En daar lag het meer, schitterend. In het meer bevinden zich 29 eilandjes en op een van hen verblijven wij 3 nachten. Even bellen waar we onze auto moeten parkeren. En dan worden we per boot naar ons onderkomen gebracht.

Het eilandje beschikt over wat huisjes, een restaurantje, een flinke vlonder en een generator om stroom op te wekken. Ons huisjes staat helemaal op de top. Dat zijn heel wat treden en dan te weten dat we op bijna 2 km hoogte zitten. Dus hijgen als een paard wanneer je boven staat 🐎.

Vandaag een relax dag. Eigenlijk niets doen, behalve zwemmen in het meer. Geen nijlpaarden en krokodillen hier en geen bilharzia (schistosomiasis, een worminfecties welke veel voorkomt in Afrika). Enkel een heerlijk frismeer.
Verder spelletjes spelen, elkaar wat masseren en 'vlooien' goed voorbeeld doet goed volgen.

En lekker wat eten wegkanen. Ze koken hier prima. En we zagen drie grijze kroonkraan vogels voorbij vliegen. De nationale vogel die ook op de Ugandese vlag staat. Werkelijk een prachtbeest. Wij beginnen vogels steeds meer te waarderen en te bewonderen. Hier leven meer dan 1100 soorten!

De Ugandees, een Afrikaner.....
We trekken hier nu een tijdje rond en hebben inmiddels een beeld van de bevolking. Volgens Richard (een van de gidsen) is de gemiddelde Ugandees erg individualistisch, lui en weinig hygiënisch. Klinkt best pittig maar er schuilt wel een kern van waarheid in. Ze zijn erg aardig en ook zeker geïnteresseerd in ons. Maar men leeft duidelijk bij de dag. Wat vandaag niet is komt morgen wel en anders...... Klinkt relaxt wellicht maar wanneer je als maatschappij vooruit wil en wilt (door) ontwikkelen zul je je anders moeten opstellen. Maar goed dat zijn keuzes wellicht. Sommigen zullen zeggen; in economisch opzicht was het niks, is het niks en zal het nooit wat worden.
Helaas speelt armoede en (weinig) opleiding hierin een grote rol.
Toch ondergaat het land verandering. We spraken iemand die 15 jaar geleden hier ook was. Hij zag heel wat verandering, zeker op economisch vlak. En als je de mensen hoort zingen over hun Uganda, hun homeland, de parel van Afrika dan zie je heel tevreden en gelukkige mensen. We hebben beide een heel ander referentiekader he?!
Het land, de mensen en de dieren blijven onverminderd prachtig om te aanschouwen. Wat een natuur!!!!

Geschreven door Broersma