Ik heb gisteren het woord veearts gebruikt maar dat komt omdat wij in Nederland dezelfde dierenarts voor ons vee (kuikens en schapen, vleeskoeien.) hadden.
En deze heeft ook de vaccinaties bij Saar gedaan en haar destijds geopereerd.
Mijn woordkeuze was dus niet helemaal correct maar op z’n Brabants gezegd: “Ge wit wel wa’k bedoel, he!
Maar dat gezegd hebbende zijn we toch weer heel braaf naar school gereden.
Staan we daar met andere studenten met voor een gesloten deur, en dat net -10 graden.
Na 10 minuten wordt er vervolgens open gedaan en stappen we verkleumd de warme school binnen.
Dan hebben we de keuze om een Zweedse film te kijken op onze laptop of werken aan onze cursus c.
Wij besluiten nog tot aan de pauze te werken op de laptop aan onze cursus c.
Dan gaan we in overleg met de leerkracht dat we onze tijd beter thuis kunnen besteden omdat we in de middag met Saar naar de dierenarts moeten.
Dit was overigens geen probleem.
Dus voordat de pauze begint wensen wij iedereen een: God jul och ett gott nytt år!
En als we in de auto zitten belt Hanneke met Dilayla, ze is de nachtjes aan het aftellen.
En ze heeft er enorm veel zin in om met Opa en Mama op vakantie te gaan.
Ze verteld dat ze Lena en Niene heeft gezien met videobellen.
Dat ze niet kan wachten tot ze haar skibril op kan zetten en kan spelen in de sneeuw.
Dan rijden we door om koffie te drinken bij Marieke en Bart.
Die kleine Lena doet het goed. Maandag was de verloskundige op huis bezoek geweest en gister weer. En ze was 200 gram gegroeid.
We zien haar wel een boller toetje krijgen maar ach het blijft een klein frummeltje.
En op de achtergrond klets Niene heel veel, dat is echt een doerak.
Dan bespreken we nog het één en ander over het bedrijf, en dan gaan we weer.
Eten vlug een hapje en rijden optijd aan.
Er valt onderweg wat sneeuw maar gelukkig zet dit niet door.
Rond 13.10 staan wij al op de stoep van de dierenarts.
We vertellen erbij dat we vroeg zijn, maar ze helpen ons direct.
En Saar is Saar, die moet er niks van hebben.
Het liefst loopt ze met 100km per uur de schuifdeur uit.
De eerste vaccinatie met prik laat ze redelijk goed toe. Maar de vaccinatie in de neus is een ander verhaal.
Ze houdt haar kop voor geen moment echt stil en moeten we haar met z’n tweeën vasthouden.
Waneer het klaar is wil ze het liefst dwars door de deur weglopen.
Ik laat Martijn bij de dierenarts achter voor de afwikkeling van het dierenpaspoort, en het inschrijven van Saar.
Saar is maar wat blij dat ik met haar naar buiten ga.
Nu staat Saar hier ingeschreven en krijgen we automatisch een SMS als herinnering wanneer ze weer aan de beurt is.
Maar dat is pas weer aan het einde van het volgend jaar.
We rijden naar huis zodat Saar kan bijkomen.
Daarna zijn we weer teruggereden naar Svenstavik voor wat boodschappen.
Onderweg nog een korte oplaadpauze omdat hier de temperatuur-12 is, is de actieradius ook een stuk minder, en we wilen niet onderweg “stranden.”
We gaan nog lekker effe langlaufen en we doen nog een extra rondje.
Als het weer morgen toelaat dan gaan we morgen in de voormiddag het parcours bij de oude kerk proberen.
Maar voor nu wens ik iedereen een leuk weekend.

Geschreven door Moniek.reizen