Gisteravond laat na 22.00 is de “oud eigenaar” samen met z’n vrouw gearriveerd, we hebben ze even met ze gesproken maar door een enorme muggen explosie hadden we het gesprek buiten kort gehouden. Zij hadden ook een lange reis achter de rug. We kregen wel de sleutel van het sanitair gebouw zodat we gebruik kunnen maken van douche en toilet.
Dus hebben we vanmorgen gedoucht in het sanitair gebouw. Saar doet het goed en lijkt haar draai ook wel te vinden. Martijn is gister nog in gesprek geweest met de huurder die woont in het huis dat Bart en Marieke kopen.
Die Jonas is echt een grapjas (grrr) hij is bereid om het grote appartement te huren en dat de koper dat appartement voorziet van nieuwe grote ramen, vaatwasser, wasmachine, vriezer, en een doorgang naar een andere bergruimte. Hij zit boordevol iedeën en springt van de hak op de tak…. We laten hem maar kletsen en morgen komt de andere eigenaar en dan gaan we eens babbelen. Want met alle respect, willen wij liever dat deze Jonas (grapjas) helemaal verhuist. Later in de ochtend belt Lars Åke ons op en worden we uitgenodigd voor een lunch in een restaurant verderop. Om 13.00 worden we door hun beide opgehaald en rijden we richting Rätan. Restaurant Follingers, daar hebben we ons echt laten verrassen door een typisch Zweeds Viltskavsgryta.
Wildstoofpot (rendier, hert, eland.)
Gemaakt met room, cantharellen en jeneverbessen. Geserveerd met gepureerde aardappelen en rauw geroerde rode bosbessen, en een salade.
Zoals gezegd echt verrukkelijk gegeten, en gezellig gekletst over over en nog wat, zelfs in het Zweeds. Ze stonden erop dat we na de lunch bij hun koffie zouden drinken, en zo gezegd gedaan. En zoals dat in Zweden gebruikelijk is, natuurlijk met taart, cake, koekjes. Daarna heeft Lars ons al een setje sleutels gegeven van garage, appartement, en woonhuis. Nu konden we de auto uitladen, die hadden we gevuld met waardevolle en breekbare spullen. Bij het open van het huis en het leeg halen van de auto werd ik overmand door emoties. De mooie doos beplakt met foto’s van mama en het speciale deken daarin deed zoveel met me….(zo dankbaar en blij) en weet zeker dat het een fijn plekje gaat krijgen. Maar heb het toch weer meegenomen naar de camper. We hebben nog wat opgemeten in huis omdat we voor verduisteringen gordijnen op pad moeten.( wordt namelijk niet donker hé!) Daarna hebben we broodjes afgebakken en houden we ons gemak. Ik ga wat brainstormen en een boodschappenlijstje maken. En Google is nu onze beste vriend, translate, maps, het kan je horizon geheel verbreden. Dus op naar morgen dan is de echte sleutel overdracht.
Geschreven door Moniek.reizen