Vanmorgen is Martijn ook van school thuis gebleven.
Om 8.00 staat hier de keukenmonteur van Siemens bij ons.
De kookplaat werkt fantastisch alleen we zijn er vanaf het begin niet mee eens dat de kookplaat niet waterpas is.
De monteur is hier al eerder voor geweest en heeft toen foto’s genomen en deze overlegt met Siemens.
Op advies van Siemens moet de kookplaat eruit en worden zijkanten vervangen.
Dit alles duurt wel even en na een uur is hij weer terug geplaatst in het blad.
Helemaal 100% waterpas is deze nog niet, en dus worden er foto’s gemaakt.
Voor nu vindt ik het wel oké omdat ik straks met de feestdagen niet zonder kookplaat wil zitten.
Maar dit wordt vervolgd.
Zodra de man weg is gaan we appartement 2 poetsen.
De werklui zijn weer vertrokken.(zij werken in de bossen hier in de buurt.)
Uiteraard helpt Niene ons mee met poetsen.
En als dit klaar is fröbel ik nog wat in elkaar voor Lena, een speenkoordje met haar naam.
In de tussentijd neemt Martijn Niene mee naar de winkel voor wat boodschappen.
Direct na het eten verwachten wij onze afspraak.
Ja,ja, de schoorsteenveger/inspecteur komt eindelijk onze kachel keuren.
Hij inspecteerd eerst de kachel en meet de afstand van muur naar kachel.
Dan moet hij de code weten van de kachel en checkt of de afstand klopt met de code. Dan kijkt hij vanaf buiten met een zaklamp door het luik aan de zijkant van het huis.
Hij checkt of de kachelpijp voldoende geïsoleerd is.
Dan komt hij vervolgens weer naar binnen en steekt de kachel aan.
Hij laat deze even doorbranden en gaat dan naar appartement 2, hier checkt hij met een camera vanaf boven door de schoorsteen of deze schoon en heel is. Dan vermeld hij dat de stenen binnen in de kachel volgend seizoen aan vervanging toe zijn.
Maar dat deze kachel goedgekeurd is.
Als hij weer bij ons in huis komt meet hij de aan en afvoer van lucht, en de onderdruk.
We krijgen groen licht dat we de kachel mogen gebruiken.
Wel adviseert hij om eventueel nog een luchtfilter boven in de muur te plaatsen omdat ons huis toch wel heel goed geïsoleerd is.
We leggen er nog twee houtjes op maar pffff, het is ineens subtropisch qua temperatuur.
Dit ook mede omdat het buiten helemaal niet koud is.
In de middag krijgen we visite van Gôte en Eva-Lena.
Ze hebben een presentje bij omdat we weer opa en oma zijn geworden.
Dan krijgen rond 16.00 een telefoontje dat Marieke met Lena naar huis mogen.
Wij zijn opgelucht dat ze naar huis mogen en dat ze straks met zijn 4jes zijn.
Rond de klok van 17.45 brengen we Niene naar huis.
Wij zetten Niene alleen maar af en ook al haar logeerspullen want we moeten meteen door.
We gaan naar een viering in Klövsjö.
En deze begint om 18.30 en daar treffen we Gôte en Eva-Lena.
Het feest van Sankta Lucia, dat eigen op 13 december is wordt nu gevierd in het houten kerkje in Klövsjö.
Wat een magisch tafereel is dit om te zien, voelen, ruiken.
De meisjes in witte jurken, met een krans op hun hoofd, en de “Lucia” heeft een krans met echt brandende kaarsjes op haar hoofd en allen hebben een kaarsje in hun hand.
De jongens in witte gewaaden met puntmuts met gouden sterren op hun hoofd en een gouden ster in hun hand, en dan ook een klein groepje als kabouter/kerstman.
Bij binnenkomst loopt Lucia voorop en ze zingen Sankta Lucia.
Serieus kippenvel zo mooi en bijzonder.
Vervolgens zingen de kinderen onder begeleiding van een gitarist nog verschillende liederen.
Er is één liedje waarin sommige stukken solo gezongen wordt.
Er is één meisje dat raakt me diep met haar stem, loepzuiver en zo mooi. (een traantje van geluk.)
Met een luid applaus lopen ze weer in een stoet de kerk uit.
Mocht je tijd hebben Google dan op you-tube Sankte Lucia mooi om te luisteren.
We gaan direct na de viering weer naar de Ringvägen om daar ons kleine wondertje te bewonderen.
En och, wat is het toch een klein prinsesje.
Ze weegt 3.166 en is 49 cm lang, en klein hoofdje van 34.
Tuurlijk ontroerd het mij/ons, blijdschap, verwondering, en één en al liefde is wat je voelt.
We blijven nog even babbelen en betrekken Niene er ook bij, ze geeft met regelmaat kusjes en loopt dan weg.
En dan vinden we het tijd voor het jonge gezin, en gaan we naar huis.
Heerlijk nagenieten op de bank van een bijzondere dag.

Geschreven door Moniek.reizen