Gisteravond laat nog naar het meer gewandeld, en dit is wederom geen straf. Het is volle maan, windstil, en sprookjesachtig verlicht. Zo staan we 15 minuten te genieten van de stilte, en soms hoor je de vissen uit het water springen, en kraanvogels roepen. Ongelofelijk magisch, er zijn sterren aan de hemel maar omdat de hemel zo verlicht wordt door de maan zie je deze bijna niet. De weersvoorspelling die men voor vandaag hadden afgegeven is zeker uitgekomen. Het is hier 24 graden en volle bak zon, dus echt zomers weer. Na het poetsrondje besluiten we in de garage een hele hoek vrij te maken omdat men morgen de pvc vloer, en plafondplaten, en de plinten komen brengen.
En dan joepie…..een mail in de mailbox van transportstyrelsen. De camper en de auto zijn aangemeld, en door de goedkeuring van herkomst gekomen, nu nog een afspraak maken om de auto’s te laten keuren, maar daar verwachten we geen problemen mee. Jammer dat we dit pas zo laat hebben anders zouden we met de camper naar Nederland gaan. Met dit mooie weer gaat Martijn nog een stuk gazon op de camping maaien. ( kon van de week niet in verband met gasten.) Ik ga nog effe videobellen met tante toos en ome adrie en tante Tiny, wilde advies over “hoe komen mijn geraniums de winter door”? De voorspellingen voor het eerste weekend dat we in Nederland is rond het vriespunt……En we weten nu wat de prijzen hier zijn en dan vindt ik het overwegen waard om ze over te houden. In de middag pakken we onze fietsen en rijden naar de dollar-store. Gelukkig kunnen we meer dan de helft van de route over het fietspad en sneeuwscooterpad. Want fietsen op de E45 met auto’s vindt ik met mijn slecht gehoor toch wel een dingetje. Maar we zijn er heelhuids gekomen, en gepakt en gezakt met boodschappen gaan we weer terug naar de camping. Terwijl wij het terrein op fietsen zien we een campinggast naar Marieke lopen die buiten aan de tafel zit te knutselen, en we horen haar zeggen of ze het vervelend vind als ze er gezellig bij komt zitten. Marieke is pompoenen aan het versieren, dit is herfstdecoratie voor toiletgebouw en receptie.
We bieden de gast een kop koffie aan en kletsen gezellig over van alles. Dan besluit ik toch maar de auto te pakken en naar Vemdalen te rijden. Ik ben namelijk gebeld dat mijn jas die ik besteld had binnen is. Marieke besluit gezellig mee te rijden, en ook zij kijkt haar ogen uit in de jacht-viswinkel. Mijn jas is perfect en helemaal happy rijden we weer terug door het kleurenpalet. Goud, rood, bruin, groen, en zelfs al kale bomen passeren we. Zulke auto ritjes vervelen niet. En als we thuis zijn hoor ik dat we bij de onderburen eten, Bart is het eten aan het klaar maken, hoe makkelijk en lekker is dat!
Geschreven door Moniek.reizen