Vanmorgen goed op tijd opgestaan, een lekker ontbijtje met zelfgebakken brood en jam gegeten zodat we gepakt en gezakt met alle documenten op pad konden. Om 7.45 zaten we in de auto naar Östersund. Is echt geen straf om in dit levend schilderij van natuur te mogen rijden. We zien hier de berkenblaadjes al wat indrogen en verkleuren. Ook in de avond wordt het al sneller donker. Maar het is en blijft een genot om hier rond te rijden. En wij zijn wij, we waren natuurlijk te vroeg bij onze afspraak die we om 9.00 hadden bij op z’n plat gezegd “Keukenboer”. We hadden de afmetingen op papier uitgetekend en meegenomen. In de showroom hebben we onze deurtjes, handgreep, wasbak, koelvriescombinatie, afwasmachine, oven/magnetron, inductiekookplaat, (kraan moet via loodgieter!)
en globaal onze wensen achtergelaten. Zij gaat nu een opzet maken en mailt ze door met prijsopgave. Niets geen gedram of iets van die gekke fratsen. Een lekkere fika gedaan, en daarna hebben we nog twee leuke kinderboekjes gekocht met zang in het Zweeds voor Niene. Hoofd, schouders, knie & teen, en twinkel twinkel kleine ster…..Ook nog effe een acculader gekocht voor de elektromotor van de boot. En toen maar gebruik gemaakt van restaurant de Gouden driepoot. (mcdonalds.) En dan, op naar het centrum van Östersund. Ruim op tijd met 20 minuten spelling. Maar wat een ellende……we hebben wel verschillende apps voor het parkeren maar dat werkte niet, swisch hebben wij nog niet want we hebben nog geen persoonsnummer, en geen Zweeds telefoonnummer……En dan uiteindelijk rijd er iemand weg bij een betaalautomaat en kunnen we daar parkeren en betalen met onze pas…..In een rap tempo hollend met alle bulle van spullen, en buiten adem komen we aan bij skatteverket. Dan melden en nummertje trekken. Een aardige balie medewerker leidde ons door heel het proces. Alle documenten zijn door haar gekopieerd en we moesten in een andere ruimte paspoortcontrole en foto laten maken. Opluchting, dat dit is geregeld, en nu afwachten……We zijn ook nog naar een winkel geweest waar men kachels verkopen en hier hebben we ook contact gelegd dat ze bij ons komen kijken. Zij doen de installatie en de melding bij kommun.(gemeente)
Daarna zijn we naar huis gereden, en ik kan je zeggen zo’n dag als vandaag is erg vermoeiend. Laat mij maar gewoon werken, poetsen, slopen en bouwen, oppassen of zo, alles beter dan dit geneuzel. Maar ook dit hoort erbij! En ja, het is niet zoals in Nederland dat je zowat in elk dorp een bouwmarkt, keuken/badkamer winkel hebt, dus moet je dit wel goed plannen. En zo gaan we door naar het volgende project. In de avond komen ze van de sneeuwscooter winkel die boven aan de weg zit hier het terrein op met verschillende quads en aanhanger. Daarop een sneeuwscooter. Nieuwsgierig als we zijn gaan we naar beneden want we hebben veel kabaal gehoord……Nu doen zij volgend weekend mee aan een wedstrijd en dus zijn ze hun sneeuwscooter aan het testen op het water. Wat een geweld, wat een motorgeluid, wat een lef, en wat een power om dat ding drijvend te houden. Geef mij maar sneeuwscooter rijden over de sneeuw. Na het zien hiervan ga ik met Saar die het een beetje eng vond maar naar huis gelopen. Vanavond met de voetjes omhoog, en morgen weer een dag van niet mauwe maar sjouwe, want de verhuiswagen met de spullen van Marieke en Bart komt eindelijk.

Geschreven door Moniek.reizen