Wederom een zeer gevulde doe dag. Vanmorgen al vroeg in de ochtend (7.00) kregen een bericht dat de zending plafondplaten al onderweg waren. Snel een ontbijtje en door….Om 8.30 was de klus geklaard en gelost in de zowat opgeruimde garage. Daarna zijn we met de auto richting Svenstavik gereden, dollarstore, bouwmarkt, en apotheek. Martijn had eergisteren erg veel last van zijn rechterpink, en zijn hand was gezwollen. Gisteren paracetamol en naproxen, maar vanmorgen gaf hij aan dat het zeker niet minder werd. Pijn, zwelling en rood, advies bij apotheek, ga naar de Dokterspost. Daar zijn we naar toe gegaan en deze hebben ons een bacteriële zalf voor geschreven, het zou kunnen gaan om een allergische reactie van een insectenbeet. En om ontsteking tegen te gaan Naproxen. Toen we vertelde dat vi prata lite Svenska ging ze meteen langzamer praten en hebben we het gesprek goed kunnen verstaan. Best trots op ons zelf. Thuis gekomen maar even een Hoogeloons eitje in de pan getikt en dat was smullen. En ja, hoor daar komen ook weer Nederlandse gasten, via campercontact. Ze hadden gelezen dat we open waren….. Daarna weer aan de bak, tjee had niet in de gaten dat ik zoveel “zooi” in papier heb ingepakt….. Maar de keuken krijgt een beetje meer de naam keuken maar mij kennende verplaats ik nog wel tig keer mijn proviand, kopjes en dergelijke.( moet mijn draai daar in vinden.)
Martijn heeft in de tussentijd de thermostaatkraan anders gemaakt.(waren nog niet tevreden.) en nu is het helemaal top. Daarna nog rek voor de afwas opgehangen, en in de de toilet een dispenser voor papier handdoekrol. Eigenwijs is ook een vorm van wijs want hij wilde wil nog schoffelen (schoffelen op z’n Brabants) maar daar zag hij toch wel vanaf omdat dit met z’n hand niet kon. Terwijl ik boven nog aan uit uitpakken en inruimen ben gaat Martijn mij verrassen met een heerlijke maaltijd. Een Zweedse biefstuk, nou jammie…..en zeg nou zelf alles smaakt lekkerder als je zelf niet hoeft te koken. Na het avondeten toch maar weer effe weer aan de slag met uitpakken. De stoelen die papa en Sandy hadden in gepakt met bubbelplastic en plakband was een tijdrovend klusje, maar uiteindelijk ook weer gefikst. Niets beschadigd dus goed gedaan papa en Sandy. Ondertussen helpt Martijn 3 Italianen aan een slaapplek in het appartement. Een opklapbed extra erbij en ze waren dik tevreden. Nu nog effe dit verslag in de lucht gooien en dan met de beentjes omhoog. Hopelijk gaat het morgen wat beter met Martijn z’n hand.
Geschreven door Moniek.reizen