Donderdag zetten we de route langs de kust voort. Het is een pittig route die door de bergen kronkelt met grote hoogte verschillen. De temperatuur loopt weer op naar ruim boven de 30 graden.
Gelukkig is deze warmte heel anders dan in Nederland…. Nou echt niet, het is gewoon hartstikke warm! De thermometer komt uit Nederland, dus de meting moet goed zijn. Niks doen, op een strandbedje aan de zee, met een verkoelend windje, dat voelt vast anders. Dertig graden in Scheveningen aan het strand voelt ook anders dan in Ulft.
Als eind bestemming van deze dag hebben we de coördinaten van een camping ingegeven. Dat gaat niet helemaal lekker. We komen uit op een onverharde weg, in de middle of nowhere, die ineens ophoudt.
Opzoek naar de camping komen we drie keer door het drukke dorp Cakraz, best gênant, maar het toeval wil dat daar ook een camping is. Toch weer een plek voor de tent gevonden. We blijven één nacht en gaan de volgende dag weer verder met de kust route.
De route is prachtig, met geweldig mooie vergezichten over zee, maar blijft behoorlijk intensief met de enorme hoogte verschillen en haarspeldbochten. Op het moment dat we er eigenlijk wel genoeg van hebben passeren we, net buiten het dorp Abana, een camping. Niet veel bijzonders, maar wel met restaurant. Perfecte timing, we slaan de tent op en nemen een duik in de zee. ’s Avonds drinken we een lekker koud biertje en eten buiten op het terras.
Zaterdagmorgen rijden we terug naar het dorp om te gaan ontbijten bij de plaatselijke bakker.
We bestellen thee en wijzen in de vitrine iets aan wat ons wel lekker lijkt. Dat is het ook, maar de porties zijn wel erg groot. De bakker vindt het heel bijzonder dat hij gasten uit Holland te heeft en wanneer we een tweede kop thee bestellen krijgen we een bord met stukje zoet gebak voorgezet, aangeboden door de bakker. Erg lekker en al zitten we erg vol, dit vriendelijke gebaar kunnen we niet weigeren.
Wanneer we hebben afgerekend en met te volle magen op de motor willen stappen worden we zeer enthousiast in het Nederlands aangesproken door een Turkse man uit Zeeland. Hij is op bezoek bij zijn familie en heeft nog nooit toeristen uit Nederland in zijn dorp gezien.
Hij wil ons graag uitnodigen voor koffie of thee, hij geeft een rondje zegt hij lachend.
Erg aardig, maar wij zitten nog vol. We praten een tijdje, de bakker komt er ook nog even bij staan en bij de tweede poging om op te stappen komt er nog een Turkse man uit Nederland een praatje maken en sluit ook een Turk uit Duisburg aan. Opnieuw wordt ons wat te drinken aangeboden.
De mannen vinden het echt leuk om Nederlanders tegen te komen in dit deel van Turkije en willen van alles vertellen over hun geboorte plaats.
Erg gezellig en al met al zijn we een uur verder voor we uiteindelijk op de motor stappen. Een bijzondere start van de dag.

Geschreven door Max.en.Sabine.trappen.um.an