Het is 6 uur 's ochtends, ik wacht op mijn ontbijtje in het guesthouse. Over een half uurtje word ik opgehaald om met de boot naar Battambang te gaan, de tweede stad van Cambodja.
Voor 3 nachten ben ik in Siem Reap gebleven, vlakbij de ankor tempel complexen. Toen de eigenaar van het guesthouse, Su, aanbood dat we met z'n vieren een tuktuk zouden kunnen delen was het eerste plan eigenlijk nog om op de fiets te gaan. Wat was ik blij 's avonds dat we toch met de tuktuk waren gegaan.
De guesthouse eigenaar,Su, is een beetje een verdwaalde hippie die met een Cambodjaanse hier samen van een uit de hand gelopen couch surfing een guesthouse gemaakt heeft. Zeer vriendelijk, en altijd vrolijk. Die ochtend vetrokken we met z'n vieren naar Angkor Wat, de kleine tour. Angkor Wat en AngkorThom zijn heel indrukwekwekkend, je kent ze wel van de plaatjes maar het is heel bijzonder om het in het echt te zien. De hele dag hebben we rongestruind door de tempels.
Op de terugweg lagen er 4 vermoeide maar voldane mensen te slapen in de tuktuk. Ik dacht dat dat niet kon doorde hobbels, maar het kan!
Die avond hebben we in het guesthouse gegeten. Er stond slang op het menu. Eigenlijk heel lekker! Maar zoals het fietsers betaamd nog 4 extra maaltijden besteld die er weer erg snel doorheen gingen. Nog even de stad in geweest voor een toetje, heerlijke ijsjes in een soort franse patisserie. Je ziet sowieso veel overblijfselen van de franse bezetting. Overal kun je stokbrood kopen, en veel winkels hebben een Franse naam. De taal is net anders, misschien verstaan ze wel frans maar het wordt hier niet gesproken. Khmer is de taal, en volgens Su is het de makkelijkste taal die je kan leren. Er zijn geen vervoegingen en grammaticale regels doen ze niet aan. "Ik ga eten, ik heb gegeten en ik wil drinken" zou dan ook allemaal hetzelfde zijn. Dubieus. Maar de verhalen van Su zijn dat soms sowieso. Spannende rorndzwerfverhalen. Die avond zat hij ook op zijn praatstoel en hingen een Duits meisje, Annet, en ik aan zijn lippen. Misschien is het niet allemaal waar, maar vertllen kan de man zeker!
Die avond was het tijd voor afscheid van mijn Taiwaneze vrienden. Ik ben niet zo goed in afscheid nemen, ik hoopte misschien ook wel heel erg dat dit niet de laatste keer was dat ik ze zou zijn. Ze hadden me al uitgenodigd om mee te gaan fietsen naar Laos maar de vele onzekerheden (is het niet fijner om alleen te reizen? Was dat niet de reden dat ik er op deze manier vandoor ging? Vinden ze het niet erg om langzamer te fietsen?Zijn er niet te veel bergen in Laos? Kan ik het visum zomaar daar regelen?Hoe kom ik terug naar Vietnam?) weerhielden me hier van. Met pijn in het hart zeiden we elkaar gedag.
De volgende ochtend vroeg waren mijn nieuwe vrienden vertrokken in de vroegte naar Battambang. De boot waar ik dit nu op aan het schrijven ben. Op zoek naar mijn was, die kan je hier lekker voor je laten doen, vond ik een kaartje in mijn tas. Van Lun, zo lief dat ik meteen spijt kreeg dat ik niet met ze mee was gegaan!
Met Ahmet en Annet zijn we de grand tour gaan doen. Zeven tempels in het totaal, en bloedjeheet. Ik dacht dat een dag fietsen vermoeiend was maar een dag Angkor is misschien wel vergelijkbaar! Wederom heel indrukwekkend, en op dringend verzoek van de family vanaf nu toch wat vaker foto's meeposten.
Annet is een Duitse studente die net is afgestudeerd en al 3 maanden aan het rondreizen is. Leuk om haar ervaringen te horen, wat aanraders (en afraders) mee te krijgen. Met de mensen die ook alleen reizen is het makkelijk contact maken, niemand wil alleen eten, alleen in de tuktuk of alleen een biertje drinken. Nederlanders staan me alleen nog tegen.Ik ben nog niet lang genoeg weg om het te missen om je eigen taal te spreken. Niet dat ik ze niet aardig vind, maar je merkt dat je toch een beetje ontvlucht uit Nederland en dan niet tussen Nederlanders in Cambodja hoeft te zitten. Misschien wordt dat nog wel anders over een paar weken. Dus ik laat de twee Nederlandse jongens tegenover nog maar even voor wat ze zijn.
De tijd vliegt overigens, ik heb helemaal niet het idee dat ik al ruim 1,5 week onderweg ben!
Nadat we thuis kwamen leek het ons een goed plan om niet te gaan liggen, want slapen dat konden we wel onderhand. Meteen lekker gegeten in het guesthouse. Luclak, een Cambodjaans gerecht. Het ziet er uit als hondenbrokken maar het sausje is erg lekker. Ook het sausje om de frietjes in te dopen is bizar lekker. Bij navraag wat er nou precies ingaat zodat we dat thuis ook konden maken bleek het het simpel, maar bij ons ondoenbaar te zijn. Peper, zout, citroen en MSG. Glutamaat, wij wisten niet wat het precies was maar de gastvrouw kwam met een grote zak wit suikerachtig spul aanzetten. Su vertelde dat dit verboden was in Europa omdat het zeer verslavend werkt en gewoon te lekker is. Dat was dus het geheim van dit oh zo lekkere sausje!
Su's vrouw probeerde ons nog mee te krijgen naar de Cambodia Bar. Een Cambodjaanse discotheek. Het was nog niet helemaal duidelijk of zij nou gewoon wou maar dan niet alleen! Annet en ik waren kapot, Ahmet had de hele avond geslapen dus had nog wel wat energie maar moest ook vroeg naar het vliegveld vanochtend. Brave mensen die reizigers moet ze hebben gedacht. Twee avonden door Siem Reap vond ik eigenlijk wel genoeg. De hele stad is gericht op toeristen. Met grote flashy lichten wordt de "pub street" aangekondigd waar blanke mensen zich voor 50ct per halve liter vol laten gieten. Wel heel gezellig hoor! Maar ook veel bedelaars er tussen en heel veel mensen die opdringend dingen aan je proberen te verkopen. Ondanks dat de hippie vibe waar iedereen een beetje door elkaar heen sjokt en lekker eet en drinkt en relaxt, is de armoede moeizaam om aan te zien. Ook de oude Blanke mannen met de jonge Cambodjaanse meisjes schrikken af in het begin. Al ben ik er nu ook achter dat de meeste Cambodjaanse vrouwen een stuk jonger ogen dan dat ze zijn!
Ik probeer iedere dag te schrijven, maar er is hier zo veel te doen en te zien dat ik er niet aan toe kom! De frequentie wordt misschien wat minder maar i keep u posted! Op naar Battambang!

Geschreven door Lotjejolijt