Wat een luxe, midden in de eerste schoolweek! Na een paar intensieve dagen vol introductie, coaching én verjaardagsdrukte kiezen we er vandaag voor om gewoon even lekker de buitenlucht in te gaan. En wat kun je dan beter doen op zo’n dag dan een stukje Pieterpad?! De etappe Laren - Vorden is aan de beurt: de laatste van het eerste boekje. En al begint de dag grauw, volgens Buienradar zou het droog moeten blijven, dus daar vertrouwen we dan maar op. We rijden met twee fietsen achterop naar Vorden, waar we de auto bij het kasteel parkeren. Dat mag eigenlijk alleen als je betalend bezoeker bent van het kasteel of het restaurant, dus dan zullen we hier straks helaas een drankje moeten doen… In zo’n drie kwartier peddelen we naar Laren. Dat is prima te doen op mijn nieuwe fiets! Onderweg zien we een heel stel ooievaars in een weiland en het valt ons ook op, dat we op heel veel plekken de vlag van Gelderland fier zien wapperen. We stuiten ook nog op gele omleidingsborden, maar gelukkig gelden die alleen voor auto’s. In Laren bevestigen we onze fietsen stevig aan elkaar en aan een fietsenrek en dan lopen we tegen tien uur het dorp uit richting Lochem. We passeren een heel grote, mooie moestuin en zien overal in bermen en op akkers de haagwinde oprukken. Deze “pispotjes” doen het hier super goed, in tegenstelling tot de buxus: er staan heel wat treurige heggetjes in voortuinen. Na ongeveer een uur stevig doorstappen gaan we over het Twentekanaal en even later ook over de Berkel. Even later voert een statige laan met aan weerszijden een dubbele rij beuken ons het bos in. Na een haakse bocht (een “kniebocht” volgens het boekje) lopen we ruim vier kilometer rechtdoor. Op heel kaart 2 hoeven we niet af te slaan! Toch is het geen saai gedeelte, want we lopen door mooie natuurlijke bossen, langs akkers, weilanden en heideveldjes en soms ook langs mooie Achterhoekse boerderijen. Bovendien is de zon inmiddels gaan schijnen, dus dat wandelt extra lekker! De temperatuur is prima vandaag; niet te warm en niet te koud. Langs de weg staan planten die ik niet ken, maar Karel noemt het springkruid (of springzaad) en als je in een rijp zaaddoosje knijpt, springt die van de plant en schieten er zwarte zaadjes weg. Het groene omhulsel blijft krullend achter. Heel grappig spul! Als we na een tijdje weer een smalle laan inslaan, is het duidelijk dat die naar een landgoed voert, want er staan een hoop rododendrons naast het pad. Even later staan we inderdaad voor het Enzerinck, een statig buiten met keurig onderhouden tuinen eromheen. Er staat een weelde aan bloemen te pronken en de struiken zijn strak geknipt. Als we verder lopen, is het kennelijk precies twaalf uur, want we horen ineens het klokje slaan. Niet veel later is er alweer een ander landgoed dat onze aandacht vraagt: kasteel Den Bramel. Eigenlijk is het geen kasteel meer volgens de website, maar imposant is het wel! Via de hobbelige oprijlaan vol kleine oude klinkertjes, geflankeerd door oude eiken, lopen we weer bij het kasteel vandaan en het witte landgoedhek aan het eind leent zich uitstekend voor de zelfontspanner. Karel moet er wel even twee keer een sprintje voor trekken, maar dan hebben we ook een leuke foto waar we allebei op staan. Terwijl we het laatste stukje naar Vorden lopen, eten we onze laatste boterhammen op. Er trekt dan net even een zomers buitje over, maar we voelen er bijna niks van omdat we onder de bomen lopen. In het dorp voert de route langs het station, waar Karel vroeger vaak per trein langs kwam. En dan komt aan de andere kant van de bebouwde kom kasteel Vorden alweer in zicht! We brengen eerst even de rugzak naar de auto en lopen dan om het slot heen. Het historische gebouw ziet er heel mooi uit en wordt prachtig weerspiegeld in de gracht. Bij restaurant “Het Kasteelhaantje” vieren we op het zonnige terras met koffie en een broodje gezond en met thee en appeltaart (drie keer raden wie wat neemt…) dat we op de helft van het Pieterpad zijn! Niet helemaal qua kilometers, maar wel qua etappes. De volgende keer gaat deel 2 van het boekje in de rugzak! We sluiten ons dagje uit af met een audiotour door het kasteel. Dat was niet gepland, maar we zien op een bord staan dat die mogelijkheid er is. De huidige bewoners hebben een route door hun woning gemaakt, waarbij je in bijna alle vertrekken mag kijken, zelfs in hun eigen keuken en slaapkamer. Het leuke daarvan is, dat de ruimtes ook echt ingericht zijn. De kasteelheer- en vrouw hebben bovendien zelf de geluidsfragmenten ingesproken, dus het voelt echt als een historisch “gluren bij de buren”! Op de terugweg naar Wierden begin ik op mijn mobiel vast aan het verslag, terwijl Karel chauffeert en in Laren de fietsen weer op de auto zet. Thuis kan ik nog net even de foto’s uitzoeken, maar alles posten lukt niet meer. Eerst gauw naar school voor de klassenavond, na een lekker dagje weg voor ons allebei!

Geschreven door Karel-en-RiannevG.op.reis