Het belooft een warme dag te worden, dus we vertrekken vroeg. Een gelukje voor Annejet, die door Karel eerst weer op de markt wordt afgezet! Ruim voor half acht rijden we Wierden uit en we halen met gemak de bus die om 8.21 uur vertrekt van het station in Emmen. Omdat het “vervoertechnisch” niet gunstig uitkwam met de tijden, hebben we besloten niet vanuit Coevorden te starten, maar in Emmen te parkeren. Daar pakken we de bus naar Sleen, lopen naar Coevorden en reizen per trein terug naar Emmen. Het is onze eerste busrit na 1 juni, dus we gebruiken voor het eerst de mondkapjes die ik vorige week zaterdag zo ijverig heb genaaid. Het voelt onwennig en benauwd, maar als brave burgers doen we natuurlijk keurig wat ons gevraagd is... Na een kwartier in de bus, met als enige medepassagier een jonge vrouw die de etappe gaat lopen die wij op 4 mei hebben gedaan, stappen we uit in Sleen. Het voelt een beetje als terugkomen op een leuk vakantieadres. De bewoners van dit gemoedelijke dorp groeten ons vriendelijk als we langs brede lanen en mooie tuinen koers zetten richting het buitengebied. Eén tuin heeft zó’n prachtige strook veldbloemen langs een schapenhek, dat we er even een fotostop voor maken. Dan gaan we met ferme pas verder, tussen een houtwal en een akker door, over een leuk smal pad met ook veel bloemen erlangs. Vandaag kunnen we op meerdere plekken genieten van klaprozen, vingerhoedskruid en andere vrolijke kleuraccenten tussen het zomergroen. Niet alleen van kleuren genieten we, maar ook van geluiden: de stilte, de vogels, het grazen van koeien en niet te vergeten de kikkers... wat kunnen die tekeer gaan zeg! Onze gesprekken gaan vandaag bijna uitsluitend over de aanschaf van een nieuw kampeermiddel. Voor dit jaar is de vakantie geregeld, maar het lijkt ons fantastisch om er volgende zomers op uit te trekken met een camper of vouwwagen. Of toch weer een caravan? We proberen zoveel mogelijk voor- en nadelen op een rijtje te zetten terwijl het landschap langzaam aan ons voorbijtrekt. Na een uur smeren we ons in, want de zon wint snel aan kracht. Even verderop komen we langs een weiland vol alpaca’s. Wat een geinige koppies hebben die toch! Minder blij worden we van een enorme zwaan die op de weg naast het kanaal het nest van zijn vrouwtje beschermt. Terwijl hij dreigend naar ons blaast, haasten wij ons door de tegenoverliggende berm gauw bij hem uit de buurt. Als Karel op veilige afstand nog een foto maakt, begint hij weer te sissen. Wegwezen hier! We lopen nu een heel eind langs een kanaal, de ene keer links en dan weer rechts van het water. Een vrouw op een passerende boot vraagt ons welke route we lopen, haar man laat het gas los en we hebben even een gezellig praatje. Verderop gaan we meerdere malen onder autowegen door, dat is een minder fraai stuk van het traject. Sowieso lopen we vandaag meer over asfaltwegen dan we gewend waren. Maar het is heerlijk om samen in alle vrijheid te genieten van al het moois dat deze streek te bieden heeft. Op een gegeven moment cirkelen er zowel een ooievaar als twee buizerds boven onze hoofden, op zoek naar thermiek. In Dalerveen zien we weer een boerderij met dat typisch in vakken gevlochten riet, dat ons de vorige keer ook al opviel. Een fraai stukje ambacht! Als we een enorm softijsje uitnodigend langs de weg zien staan, laten we ons verleiden en lopen we het dorpscafé binnen om er eentje te bestellen. De machine moet nog worden aangezet en dat geeft ons de gelegenheid naar het toilet te gaan en even de benen te strekken op het terras. We blijven er zitten tot ons ijsje op is (de grootste die ze hadden, wát een portie!) en maken ondertussen een praatje met de vriendelijke uitbater. Uitgerust lopen we verder en strijken een klein uur later neer aan een picknicktafel waar we onze mueslibollen opeten. Wat verderop ligt een kleine, oude, Joodse begraafplaats. Het hek ervoor heeft mooie davidsterren en er ligt een hele berg kleine steentjes op het gedenkteken. Een flink deel van het laatste stuk richting Coevorden lopen we over een schelpenpad, eerst door een weiland en later langs een brede vaart. Wat een mooi natuurgebied is dat! In de rietkraag horen we veel vogels, er vliegen overal kleine libellen, we horen weer kikkers en op het water drijven gele dotterbloemen. Verderop leidt de route ons over een nog smaller pad, door hoog gras dat aan onze blote benen kriebelt. We lopen nog een stuk langs het Stieltjeskanaal en belanden dan in de bebouwde kom van Coevorden. De buitenste woonwijken zijn niks bijzonders, maar dan stuiten we op de restanten van de vroegere vesting. Er is nog een deel van de stervormige wal bewaard gebleven en in het water daarlangs staat een fontein vrolijk te spuiten. Ook de huizen ademen hier de grandeur van vervlogen tijden. Helaas heeft het centrum veel minder sfeer en we zien geen uitnodigende terrassen. Daarom lopen we direct door naar het station, waar we niet lang hoeven te wachten op de boemel naar Emmen. Na een kwartier achter ons mondkapjes stappen we om 14.14 uur zo’n beetje naast de auto weer uit. We brengen nog even een oriënterend bezoek aan Holtkamper (vouwwagenspecialist) en rijden dan naar huis, waar de meiden al in het zwembad dobberen. Misschien volgen wij dat voorbeeld nog wel... maar eerst nemen we ons tweede ijsje van vandaag!

Geschreven door Karel-en-RiannevG.op.reis