Bij het vertrek uit Saint Louis begon het wat te spetteren. Onderweg begon het steeds harder te regenen. Hoewel er geen vrachtverkeer was, was het op de weg toch vrij druk rond de stad, maar dat nam geleidelijk aan af naarmate we verder van de stad kwamen.

Vandaag een rustige rit door de staat Missouri naar Hannibal van ruim 2,5 uur. Onderweg zouden we een paar stadjes aan de rivier de Mississippi tegenkomen. Het eerste stadje Winfield was een langgerekte weg met een een paar winkels en dat was het. We keerden toen maar weer om om onze weg naar de volgende plaats voort te zetten over de oude snelweg 79, die nu als scenic highway voor the Great River Road wordt gebruikt.

Clarksville was onze volgende bestemming. Dit stadje, dat was gesticht in 1817 en een drukke rivierhaven was, maakte nu een vervallen indruk. Winkels en oude restaurants waren veelal dicht getimmerd. Veel huizen waren niet onderhouden. Het geheel maakte een armoedige indruk. In de rivier was men bezig met een groot project om een nieuwe dam te bouwen. Waarschijnlijk voor het opwekken van stroom.

Bij het derde stadje genaamd Louisiana hadden we iets meer geluk. Het was inmiddels ook gestopt met regenen.Hoewel ook hier veel gebouwen er niet florissant uitzagen wisten we wel een kleine eettent te vinden genaamd Gambino's Eatery. Hoewel de buitenkant van het pand anders deed vermoeden was het binnen gezellig aangekleed. Overal hingen foto's van oude bekende Amerikaanse zangers o.a. Frank Sinatra, Dean Martin, Tony Bennett en ook Pavarotti.
Ook werd constant de muziek van deze crooners gedraaid. Ik vroeg wat de achterliggende gedachte hierbij was. Dit bleek de Italiaanse afkomst van al deze zangers te zijn. Waarschijnlijk is de eigenaar ook van Italiaanse komaf. We dronken er koffie met een lekkere muffin.
We liepen daarna nog even naar de Mississippi die op loopafstand lag. Voor de rest was ook hier weinig te beleven.

De afstand tot ons volgende motel in Hannibal was niet groot meer. De weg er naar toe was echter zeer fraai door een bosrijk gebied en heuvels. Bij een bordje scenic view sloegen we af. De weg er naar toe was goed, maar op het uitkijkpunt konden we helaas niet genieten van het uitzicht, omdat bomen en struiken het uitzicht belemmerden. Bij de 2e stop hadden we meer geluk wat het uitzicht betreft. Echter lag het overal bezaait met afval. Tot zover maakt de staat Missouri op ons geen geweldige indruk.

We waren iets te vroeg bij het motel Quality Inn, dat er mooi en verzorgd uitzag. We moesten even wachten omdat onze kamer nog niet gereed was. We gingen in de lobby zitten. Wifi deed het hier weer voortreffelijk in tegenstelling tot ons vorige motel.

Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis