Inmiddels hernieuwde kennismaking met Alex en Stig en de meegereisde studievriendin Dellas van Alex. Dellas, die uit Vancouver (Canada) komt had ook haar kat ('Daffodil') meegebracht. Deze was snel gewend en liep door het hele huis. In de morgen gingen zij naar het bloembollen-festival toe. Dit doen wij komende week ook.
Met Rob en Marilyn gingen we naar downtown Anacortes om daar de Farmers Market te bezoeken. Marie had slecht geslapen en bleef dit keer thuis. De markt was echter niet zo groot als vorige keer. Maar toch leuk om de stallen te bekijken met uiteenlopende waren. Veelal zelfgemaakte producten als jam en kaas. Uiteraard ook groenten en fruit. Ook stond er een stal met bloemen en vaste planten. De bloemen waren $ 25,- per bos. Ongeveer Euro 25,-. Verder waren er ook veel kunstzinnige dingen te zien. Rob moest jam en vers brood inslaan.
Met Marilyn reden we daarna nog een keer naar het hoogste punt van het eiland Mt. Erie omdat zij daar nog niet was geweest. Het uitzicht is daar prachtig dus dat verveelt nooit. Het is met de auto een steile klim op een kronkelende weg naar boven van ruim 300 meter. De parkeerplaats van boven helemaal vol dus was het wat auto's (ca. 10 tot 20) betreft dringen geblazen.
In de middag was het een gezellig samen zijn en konden we ons voorbereiden op het wijnfestival, waarvoor Marie al enige tijd geleden kaarten had besteld. Dit festival werd gehouden in een grote loods in de haven waar in het najaar ook het huwelijk van Alex en Stig wordt voltrokken. Een voorproefje dus. Op het festival was het gezellig druk. Er waren maar een beperkt aantal kaarten verkocht om het goed in de hand te kunnen houden en wellicht ook voor de corona. Gelukkig waren mondkapjes niet nodig. Bij de ingang kreeg iedereen een tasje met inhoud, een glas om de wijn te proeven en een aantal bonnen om daarvoor in te leveren.
Het waren voornamelijk lokale wijnen. Marie was op zoek naar haar lievelingswijn, waarvan de naam mij op dit moment even is ontschoten. Wellicht nog licht in het hoofd van de vele verschillende wijnen, die steeds lekkerder begonnen te smaken. Een zo kwam de stemming er ook steeds beter in. Er waren uiteraard ook vele hapjes te krijgen waarvoor soms wel in de rij moest staan. Het was een gezellige warboel van door elkaar lopende mensen die overal de wijnen wilden proeven. Ik ging meestal samen met Marie op stap om haar wijn te zoeken. Zij slaagde er uiteindelijk in een keuze te maken en bestelden aan het eind diverse flessen. Jeannet is geen wijndrinker maar een heel zoete wijn gaat er wel in, o.a. een dessert wijn.
Na het wijnfestival gingen we naar het nabijgelegen Rock Fish restaurant waar we eerder deze week ook waren geweest. Het was daar dringen geblazen want alle tafels waren nu bezet. We hebben zeker een uur gewacht totdat er een tafel voor 8 personen vrijkwam. Inmiddels hadden de bandleden hun instrumenten klaar gezet en begon de muziek te spelen toen wij aan tafel gingen. Het was fijne rockmuziek waardoor de stemming er goed kwam. Marie en Alex konden het niet weerstaan om op een favoriet nummer te gaan dansen. Al met al een zeer geslaagde avond die we thuis nog hebben afgesloten met een afzakkertje van de restant whisky. Het was daarna niet moeilijk om in slaap te vallen.
Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis