Net als in Chicago hebben we vandaag ook weer gebruik gemaakt van de trein. We hadden een plaats uitgezocht op ongeveer 40 minuten rijden van het motel. Het waren allemaal binnenwegen met veel stoplichten. Bij het station aangekomen bleek er een grote winkel van bouwmaterialen tegenover te liggen met een groot parkeerterrein. Dus hebben we onze auto daar geparkeerd. In Boston zijn de parkeertarieven torenhoog en betaal al snel $ 10,- voor een half uur. Op het station kon je alleen kaartjes uit een automaat kopen. Er was echter iemand aanwezig die ons daarbij hielp. Op het perron aangekomen kwam de trein er al gauw aan. Het waren ongeveer 12 haltes naar Park Street in Boston-C., waar we ongeveer 11 uur aankwamen.
De route die we zouden volgen was de Freedom Trail. Dit is een geschiedkundige wandeling door het stadscentrum van de stad. Het park de Boston Common werd van 1634 tot 1830 gebruikt als een gemeenschappelijke ruimte voor het grazen van vee en blijft een actieve plek voor bezoekers en de lokale bevolking om elkaar te ontmoeten, te ontspannen en te genieten van een dag in het park.
Het pad is vier kilometer lang en passeert 16 locaties van nationaal historisch belang, zoals de Boston Common, the Old State Church en de Old North Church. De route is grotendeels aangegeven in rode bakstenen in de trottoirs. De Freedom Trail ontstond als idee van William Schofield, een lokale journalist die in 1951 voorstelde om belangrijke trekpleisters door een voetgangersroute met te elkaar te verbinden.
In feite hadden we de geschiedenis van het begin van de Onafhankelijkheidsoorlog in april 1775 gisteren ook al gezien voor wat betreft de veldslag bij de plaats Concord. Nu is het vooral Paul Revere die in Boston de boventoon voert. Volksheld Paul Revere was een zilversmid en een fervent kolonialist. Hij nam deel aan de Boston Tea Party en was een van de belangrijkste rijders van Boston's Committee of Safety. In die rol bedacht hij een systeem van lantaarns om de notulisten te waarschuwen voor een Britse invasie, en zette hij zijn beroemde rit op 18 april 1775 op.
Gelukkig was het niet zo warm als gisteren waardoor het wandelen te doen was. De rode lijn in het trottoir was inderdaad een prima gids waardoor je langs alle interessante gebouwen liep. Waarschijnlijk zijn wij wat te ver gelopen want we gingen over het water richting Cambridge maar dat staat morgen op het programma. We zijn toen maar teruggegaan en onze route verlaten. Na wat zoeken en vragen kwamen we weer in Park Street waar we nog lekker in het park van het zonnetje hebben genoten. De terugreis ging voorspoedig en om 17.00 uur waren we weer in het motel.
Tegenover ons motel was een Irish pub & restaurant waar we 's-avonds hebben gegeten. Omdat er een snelweg tussen zat moesten we toch met de auto want lopend was het levensgevaarlijk om over te steken zonder voetgangerslichten.
Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis