SF here we go again. Het is vandaag een afstand van 173 mijl (278 km). We moesten eerst over de Golden Gate Bridge naar het noorden. De eerste stop was een klein beetje uit de route aan de kust Muir Beach Ovelook geheten. Alhoewel de afstand van 16 mijl niet ver was ging het toch langzaam door de kronkelwegen in de bergen. Het was echter de moeite waarde. Het gaf een mooi uitzicht over de oceaan en er ging een trap naar beneden. Bovenop de berg waren nog oude bunkers aanwezig. Er waren verder geen mensen dus hadden we het rijk alleen. Door het mooie weer was het genieten geblazen.

We vervolgden onze weg dezelfde weg terug met als bestemming Gold Coast Coffee & Bakery in het plaatsje Duncans Mills (63 mijl). Het eerste gedeelte ging nog over de snelweg maar al snel moesten we afslaan richting kust. Ook deze kustweg kronkelde zich door de bergen waardoor de snelheid verminderde. Bovendien waren er af toe wegopbrekingen en was er maar een baan beschikbaar. Het was echter wederom een fantastisch schouwspel van bossen, zee, bergen. Na deze mooie rit dan eindelijk koffie drinken bij de Bakery. Het was een heerlijke plek en ook de broodjes waren erg lekker. In de achtertuin zaten we lekker in het zonnetje. Wel jammer dat we weer verder moesten.

Met nog 100 mjl voor de boeg hadden we afgestemd op de botanische tuin van Mendocino dat slechts een mijl van het motel aflag. We kwamen daar om 15.30 uur aan net genoeg tijd om de tuin te bezichtigen, want deze sloot om 17.00 uur. Wat een mooie tuinen waren dat. Er stonden veel rododendrons en azalea's in bloei. Maar er waren ook veel andere soorten vaste planten te bewonderen alsmede een heide- en een rozentuin. Ik bleef maar foto's knippen. In de 1,5 uur konden we mooi een rondje maken door het bloeiende gedeelte en de moestuin. Ook hier weer jammer dat het zo kort was.

Vervolgens onze spullen in het motel (Surf Motel and Gardens) uitgeladen en naar een restaurant in de buurt gereden. We kwamen uit in een soort havengebied met allerlei oude restaurants. Een ervan was een simpele keet waar je de bestelling kon doorgeven, die vervolgens aan een tafel werd gebracht. Het eten (hamburgers) en het bier waren prima. Naast ons zat een jongen alleen die al snel begon te praten. Hij bleek daar te zijn gekomen door zijn Noorse ouders die over de wereld hadden gezworven en zich uiteindelijk daar hadden gevestigd. Zijn moeder was onlangs overleden en zijn vader al langer geleden. Pas nu was hij op zoek gegaan naar zijn roots in Skandinavie maar helaas zonder succes. Al met al dus een gezellig en ontspannen "diner" in een lekker zonnetje.

Na het eten nog een wandeling naar de oceaan gemaakt dat op loopafstand was. Aldaar de laatste foto's geschoten en genoten van het geluid van de zee en de ondergaande zon,

Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis