In de middag stond een bezoek aan mijn achterneef Manny zijn vrouw Mary en hun kinderen Gena en Tristan in Seattle op het programma. 's-Morgens kwam ik er achter dat ik met mijn telefoon niet kon bellen, dus dat was een klusje om uit te zoeken. Uiteindelijk maar contact opgenomen met de provider in Nederland. Er konden diverse mogelijkheden zijn waaraan dat aan kon liggen. Ik kwam er niet direct uit. Vervelend dus. Uiteindelijk lukte het onderweg in de auto het toestel weer aan de praat te krijgen. Het was een kwestie van een instelling, maar ja daar moet je dus maar achter zien te komen.
Onderweg naar Seattle, een rit van ruim 1,5 uur begon het hard te regenen met ook natte sneeuw en hagel. En dat terwijl we de dag ervoor hadden gezien dat de zon zou moeten schijnen. Het bleek gelukkig plaatselijk te zijn want aangekomen in Seattle scheen de zon volop met weinig wind. Een heerlijk voorjaars zonnetje dus.

Aangekomen maakte ik al reeds de eerste foto van de voortuin met daarin een bord voor Gena die was geslaagd voor haar eindexamen op de Holy Names Academy. Dit is een van de weinige middelbare scholen, waar alleen meisjes op zitten. Tijdens onze wandeling door de straten van de buurt waar ze wonen kwamen langs deze Academy. Het is een zeer statig gebouw daterend uit 1880.
Het weerzien na 3 jaar voelde weer fijn aan. De kinderen waren gegroeid en stuk volwassener geworden. De 2 katten waren ook nog steeds aanwezig maar worden zichtbaar oud. Jeannet had meer oog voor de hond, want die is niet zo van de katten.
De tuin en met nam de witte Magnolia stond mooi in bloei.

Na het bijpraten over allerlei familie aangelegenheden gingen we een rondje maken in de buurt. Het is een schitterende rustige villawijk met prachtige huizen. Manny vertelde dat onlangs een niet zo groot huis was verkocht voor $ 3 miljoen. Ook stonden de tuinen er prachtig bij. Deze worden stuk voor stuk goed onderhouden door de bewoners. Ook het gedeelte buiten de woning moeten ze zelf onderhouden. We gingen ook naar een nabijgelegen park met een schitterend uitzicht op Seattle. De Space Needle was goed zichtbaar. Af en toe was het behoorlijk klimmen in de straten, die mij een beetje deden denken aan die van San Francisco.

Terug van de wandeling liet Manny vol trots de verbouwde benedenverdieping van het huis zien. De oorspronkelijke wijnkelder was in ere herstel. Ook was er een mooie logeerkamer bijgemaakt, een wasruimte voor Mary en een aparte tv-kamer met een enorm tv-scherm. Manny gaf ons een voorproefje van de nieuwe film Top Gun met Tom Cruise in de hoofdrol.

De middag werd afgesloten een heerlijk diner met z'n allen in de dining room. Op het menu stond zelfgemaakte Lasagna met lekkere wijn en andere toebehoren. Het was een gezellig samen zijn. Om ongeveer 20.30 uur gingen we huiswaarts. Het was behoorlijk druk op de weg maar we konen gelukkig goed doorrijden. Jeannet was achter in de auto al als een blok in slaap gevallen en moest bij aankomst in Anacortes worden wakker geschud.

Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis