Omdat we 's-middags om half vier een zonsondergang tour hadden geboekt in Monument Valley konden we eerst het Navajo National Monument bezoeken. Het was een half uurtje rijden er naar toe.
Het Navajo National Monument is een federaal beschermd gebied in de Amerikaanse staat Arizona dat erkend is als nationaal monument. Het wordt beheerd door de National Park Service. Navajo. Het Navajo National Monument bewaart drie grote pueblos uit de 13e eeuw na Christus, evenals het archeologische bewijsmateriaal dat het menselijk gebruik in de regio gedurende de afgelopen duizenden jaren documenteert.
Betatakin, Keet Seel en Inscription House zijn allemaal gebouwd in grote, natuurlijke nissen gevormd in de torenhoge Navajo Sandstone Formation, die dorpelingen bescherming boden tegen de elementen en tegen natuurlijk bronwater. De voorouderlijke Pueblo-bevolking jaagde op vrij wild en verbouwde maïs, bonen en pompoen in de stoombedden van de kloof, waardoor ze konden floreren in deze hoge woestijnomgeving. Afstammelingen van het Hopi-volk dat deze plaatsen heeft gebouwd, worden Hisatsinom genoemd. Zuni, ook pueblo-bouwers, weten dat verschillende van hun clans in dit gebied zijn begonnen. Later trok San Juan Southern Paiute, beroemd om hun manden, naar dit gebied en woonde vlakbij de klifwoningen. Tegenwoordig wordt het park omringd door de Navajo-natie, zoals dat al honderden jaren het geval is.

We moesten naar het visitor center rijden dat 9 mijl het binnenland in lag. Van de ranger kregen we een kaart waarop een aantal trails stonden. Deze begonnen achter het gebouw dat boven op een rots lag. We namen de Sandal Trail van 1,3 mijl. Het pad dat we moesten volgen was verhard. Het liep redelijk geleidelijk naar beneden. Heet was er doodstil en er stond een frisse wind. In het zonnetje was het lekker warm. Toen we bij het eindpunt kwamen was er een mooi uitzicht op de overblijfselen van een oud dorp in de rotswand genaamd Betatakin. Nadat we waren uitgerust konden we de terugweg naar boven beginnen. We deden dit rustig aan en onderweg gingen we lekker op wat bankjes zitten om uit te rusten voor de volgende klim.

Omdat het nog te vroeg was om naar Monument Valley te gaan reden we eerst nog even langs het motel want daar kwamen we toch weer langs. Ik ben toen maar alvast begonnen om de gemaakte foto's op de pc te zetten. Jeannet hield zich bezig met het drogen van onderbroeken en sokken die ze gisteravond had gewassen. Ze zette het rek met wasgoed buiten te drogen in het zonnetje. Om kwart over 2 zetten we onze reis voort naar Monument Valley dat een half uur rijden was.

We moesten ons melden in de lobby van hete View Hotel. Er waren al meer mensen binnen die zaten te wachten tot er iemand van de tourleiding kwam. We werden na een half uurtje opgehaald en naar de open truck gebracht met 4-wheel drive en een overkapping. Het eerste deel van de rit zaten we als haringen in een ton. Onderweg werd een deel van de passagiers overgeheveld naar een andere truck. Het begin van de weg was zeer slecht met veel kuilen en veel stof. Later werd het iets beter maar je werd af en toe flink door elkaar geschud. De chauffeur, die van indiaanse afkomst was, was sinds een week aan het werk als chauffeur. Voorheen had hij dit werk ook gedaan, maar hij werkte nu in de bouw. Onderweg vertelde hij door een loudspeaker verhalen over de rotsen en vroeger tijden. Ook dat er vele films aldaar zijn opgenomen waaronder veel cowboy films met o.a. John Wayne en Gene Autry. Naarmate het later werd werd het steeds mooier door de zonsondergang. We reden over zeer geaccidenteerd terrein en moesten ons goed vasthouden. Bij verschillende plekken werd gestopt om foto's te maken. Soms moesten we ook een rots opklimmen en maakte de chauffeur wat muziek met zijn trommel.

Tegen half zeven naderden we het eindpunt en zette de chauffeur de vaart erin wat betekende dat we alle kanten opgingen. Het was een zeer mooie en vermakelijke middag. Na afloop zijn we direct huiswaarts gereden omdat de zon om 7.00 uur onderging en wij voor donker in Kayenta wilden zijn en we bij McDonalds een hamburger wilde eten.

Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis