Deze dag maakten we in de haven van Anacortes een wandeling over een pad dat is vernoemd naar Tommy Tompson. Eigenlijk waren het er twee, vader en zoon. De vader was een vooraanstaand oceanograaf, de zoon, een spoorweg fanaat, een plaatselijk werktuigbouwkundig ingenieur. Beide hebben een grote invloed gehad op de ontwikkeling van Anacortes.

Het pad, dat veel gebruikt wordt door wandelaars en fietsers, ligt recht tegenover de raffinaderij en de aanlegsteigers voor de olietankers.
Het water is genaamd Fidalgo Bay dat we eerder deze week al hebben aanschouwd vanaf Cape Sante.
Aan weerskanten van de weg groeien veel bramenstruiken. Marie en Jeannet hebben een groot aantal rijpe bramen geplukt en mee naar huis genomen in een plastic zak.
Rob en ik waren intussen bij de camping voor RV's lekker op een bankje gaan zitten wachten, totdat de dames klaar waren met plukken. Op de terugweg zagen we eerst een aantal otters in het water en later ook nog een paar zeeleeuwen voorbijkomen. Dus we hoefden ons niet te vervelen.

Om 5 uur gingen we naar het 'Waterfront Muziek festival ' dat jaarlijks in Anacortes wordt gehouden. Op dit festival dat over een aantal dagen is verdeeld treden verschillende rockbands op. Iedereen neemt zijn eigen klapstoel mee en gaat zitten waar er plaats is. Sommige mensen nemen hele kisten met eten en drinken mee, maar er staan ook diverse kramen met eten. Wij maakten gebruik van de Pizza tent.
Het is een gezellig samenzijn waar de locale mensen veel oude bekenden ontmoeten. Gedurende ruim een uur trad er een rockband op, waarbij veel mensen zich lieten verleiden tot het maken van een 'dansje'. Heel gezellig dus. Zelfs in het water waren er mensen die vanuit hun bootjes konden meegenieten.
Om ca. 7 uur was het afgelopen en reden we huiswaarts waar we nog een paar delen van een spannende Netflix serie bekeken. Dit maal redde ik het tot deel 3 alvorens de man met de hamer weer toeslag.

Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis