Bij het vertrek uit het motel Wetherill Inn in Kayenta was het mooi weer. Na een bezoek aan de supermarkt aldaar gingen we richting Flagstaff over de US-160. Een afstand van 151 mijl (243 km). We hadden onderweg eerst een stop bij 2 stenen pilaren langs de weg. Het zijn eigenlijk rotsformaties, maar ze zien er uit als olifantspoten. Verder was er niets te zien, behalve 2 stalletjes waar je Indiaanse sieraden kon kopen.

We vervolgden de route 160 en stopten een uurtje later bij de Cameron Trading Post waar we een paar weken geleden op de heenweg ook hadden gestopt. We bezochten weer de giftshop en aten de vanmorgen gekochte kaasjes op en een appelbeignet.
Vandaar uit was het nog ruim een uur rijden naar Flagstaff. Omdat de klok een uur teruggezet was hadden we tijd over om Sunset Crater Volcano National Monument te bezoeken, dat toch op onze route lag.

De Sunset Crater (vulkaan) is ontstaan ​​door een waterval van gloeiende sintels die ongeveer 900 jaar geleden uit de grond losbarstte. Dit natuurlijke fenomeen creëerde een kraterachtige structuur van sintels en lavastromen die zich tussen een ponderosa-dennenbos bevindt. De sintels zijn kleine vulkanische rotsen die samen een ruw maar zandachtig mengsel vormen. Tijdens het wandelen lijkt het of je door zand loopt. Deze sintels en lavastromen zijn ruw en het voelt niet goed aan als je erop valt.
Het gebied omvat 7,65 km² land en bereikt een hoogte van 2.400 meter, waar je een panoramisch uitzicht over de omgeving krijgt.

Er zijn wandeltochten door de krater beschikbaar die variëren van inspannend tot gemakkelijk, zodat iedereen van deze natuurlijke creatie kan genieten. Wij hebben uiteraard de gemakkelijke genomen. De eerst ging dwars door de sintels en je moest goed kijken waar je liep om niet te vallen.
De tweede trail was een mooi wit pad aangelegd waar ook mensen in een rolstoel overheen kunnen. Het bezoek was een leuke verassing vandaag. Na onze wandelingen reden we richting het motel. Hetzelfde als op de heenweg met de grote ramen die uitkijken op de parkeerplekken.

Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis