Voor de zondagmorgen stond een muilezel tocht in de Grand Canyon North Rim op het programma. We hadden afgesproken voor 9.30 uur. Omdat het ongeveer 3 kwartier rijden was vertrokken we om 8.15 uur. Daarvoor hadden we eerst uitgebreid ontbeten.
Doordat het stil op de weg was arriveerden we al om 9.00 uur. We moesten verzamelen in de lobby van Grand Canyon Lodge. Dus ook nog even tijd om daar wat rond te kijken. Door de ramen van de lodge had je een schitterend uitzicht op de Canyon. Jeannet kwam erachter dat we ons boven moesten aanmelden. Gelukkig op tijd. We werden met een busje met nog 10 andere mensen (allemaal vrouwen) naar de startplaats gebracht waar de muilezels al startklaar stonden. De chauffeur had in de bus al enige aanwijzingen gegeven wat wel en niet te doen.

Jeannet was als eerste die op een ezel moest klimmen uiteraard met hulp van een begeleider. De ezels, die meer weg hadden van paarden, waren een kruising tussen een paard en een ezel en zeer geschikt om langs smalle bergpaden te lopen.
Ik was als 2e aan de beurt. Het opstappen kostte me toch enige moeite omdat ik mijn rechterbeen over de ezel moest tillen. Dit deed wel een beetje pijn in mijn heup, maar daarna gelukkig niet meer.

Toen iedereen op een ezel zat kon de tocht van een uur beginnen. Het was direct al zweten geblazen (van angst) omdat we gelijk langs de smalle paden van de Canyon omhoog gingen. En ook nog behoorlijk steil. Toen we even stil stonden ging mijn ezel iets de helling af om gras te eten wat natuurlijk niet mocht. Het leek of ik zou vallen maar gelukkig was dat niet het geval. Jeannet reed achter mij op een ezel die ook een beetje eigenzinnig was (speciaal uitgezocht!!). De wilde ook af en toe van het padje af. Halverwege het parcours maakten we een rondje om zo weer dezelfde weg terug te gaan. Dus met weer alle obstakels. Aan het eind moesten we rechts van een hek weer naar de rustplaats van de ezels. De ezel van Jeannet ging echter links daarvan en was toen afgezonderd van de rest. Een van de begeleiders moest haar helpen weer op het goede pad te komen.
Na het afstappen kon je bijna niet lopen. Het duurde even voordat de spieren weer een beetje normaal deden. Al met al een mooi avontuur. Helaas door alle spanning weinig foto's.

Toen we nog even langs de rangers waren gegaan om nog wat info voor de middag te halen verlieten we de Grand Canyon North Rim. De ranger had ons richting Jacob Lake nog een route meegegeven naar de East Rim. Echter moesten we hiervoor wel 4 mijl over een onverharde weg met veel stenen en kuilen rijden (stapvoets). We hebben dit wel gedaan en het uitzicht was het uiteindelijk prachtig. Toen Jeannet zag dat er ook picknick banken stonden is zij teruggelopen naar de auto om de koelbox te halen. We kwamen hier weer tot rust. We hebben slechts een paar mensen gezien en de stilte was te horen.

Tenslotte zijn we nog 20 mijl doorgereden naar Jacob's Lake Inn waar we een lekker glas blueberry ijs hebben gegeten en wat lekkere dingen meegenomen voor vanavond.

Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis