Onze 2e dag in Boston gingen we met de Hop On Bus. De trein naar Boston ging nu gesmeerd omdat we nu precies wisten waar we naar toe moesten. We parkeerden onze auto weer op het gratis terrein van de bouwmarkt. Er deed zich bij de bus nog een probleempje voor. Je kon er geen kaartjes kopen. De buschauffeur was nogal bot en zei dat we het online konden doen of naar de 1e stop moesten gaan in de haven bij het aquarium. En verder moesten we het maar uitzoeken. Ik had gisteravond al geprobeerd online kaartjes te kopen maar tot 3 keer toe werd de betaling door creditcard niet verwerkt. Omdat we vlak bij het infocentrum in het park waren liepen we daar maar naar toe. Gelukkig kon je daar ook tickets kopen. De chauffeur had dit dus helemaal niet gezegd. Met de tickets liepen we terug naar de bushalte (stop 14) en moesten daar 10 minuten wachten op de volgende bus. De chauffeur van deze bus (een dame) was veel vriendelijker. Er waren ook 2 dames die een ticket wilde kopen en zij legde op een vriendelijke toon uit dat dit niet kon. Maar zij liet de dames wel 2 stops meerijden naar het beginpunt en konden daar dus de tickets kopen.
Bij de bus daar zag ik de chauffeur die ons weg had gestuurd. Ik vertelde hem dat wij hem niet zo vriendelijk vonden omdat zijn collega wel 2 dames meenamen en hij ons had weggestuurd. Zonder iets te zeggen liep hij weg.

We waren nu bij stop 1 en moesten overstappen op de bus die al gereed stond. We wilden uitstappen bij stop 6 om daar naar de Harvard square te gaan. Wat schetst onze verbazing juist stop 6 was vervallen omdat daar aan de weg wordt gewerkt en voor de bus niet bereikbaar is. Dit betekende dat wij bij stop 7 moesten uitstappen hetgeen ook in de planning zat. Daar wilden wij Beacon Hill bekijken. Beacon Hill, een van de oudste buurten van Boston, staat bekend om zijn charmante, smalle geplaveide straatjes, rijtjeshuizen in federale stijl en door gas verlichte straatlantaarns. Het wordt ook beschouwd als een van de meest gewilde en dure woonwijken van Boston in de stad. Het beroemdste straatje is Acorn Street (Eikelstraat). Acorn Street is een van de meest gefotografeerde straten in de stad en biedt bezoekers een kijkje terug in de tijd van het koloniale Boston uit de 18e eeuw. Er woonden destijds voornamelijk ambachtslieden.
Toen we het straatje eindelijk hadden gevonden en uiteraard gefotografeerd zochten we eerst een restaurant op om iets te eten en te drinken. Daarna gingen we te voet richting Cambridge. We moesten daarvoor eerst een vrij lange brug over. Gelukkig was daar een aparte baan voor voetgangers. Aan de andere zijde gekomen liepen we nog een stuk verder en kwamen twee vrouwelijke agenten tegen. Zij vertelden ons dat Harvard square zeker nog wel ruim een half uur lopen was. Wij besloten dat niet te doen en na wat te hebben uitgerust gingen we weer terug de brug over naar de halte van de Hop On Bus. We maakten onze tour af en kwamen weer terug in het park Boston Common waar we eerst lekker hebben zitten bijkomen van alle inspanningen. Het was inmiddels al weer half 5 geworden en dus tijd om weer terug te gaan naar het motel. Voordat we teruggingen hebben we eerst nog een hotdog genuttigd bij een stalletje in het park.

Al met al was het een fijne dag. Wat me toch een beetje tegenviel is het feit dat de oude stad Boston is verdrongen door de bouw van enorme gebouwen. De chauffeur vertelde dat in ca. 7 jaar de stad geheel is veranderd. De oude gebouwen staan als het ware opgesloten tussen alle moderne wolkenkrabbers. Van een oude stadskern is nog nauwelijks sprake. Jammer.

Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis