Wat een fijne dag. 's-Morgens waren we om 8.45 uur in de ontbijtzaal. We waren de enige. Het bleek dat het ontbijt tot 9.00 uur was dus moesten we enigszins opschieten. In de lobby bij het uitchecken maakte ik nog snel 2 foto's.
De afstand naar John Day 116 mijl (186 km) was niet zo groot dus konden we onderweg veel dingen bekijken. In het begin was het weer bewolkt met enige regen en lichte sneeuw. Gelukkig klaarde het snel op en begon de zon te schijnen. De eerste stop was bij Painted Hills Overlook. Het hele gebied waar de doorheen reden wordt Painted Hills genoemd.

Painted Hills is genoemd naar de diverse lagen rood, geel, goud en zwart in de bodem. Painted Hills is een van de drie eenheden die deel uitmaken van het John Day Fossil Beds National Monument . Als je de heuvels ziet heb je het gevoel dat je op een andere planeet bent gestapt, hoewel je eigenlijk een kijkje neemt in de geschiedenis van onze eigen aarde. Door de lichtinval veranderen de kleuren constant. Wetenschappers bestuderen hier 50 miljoen jaar evolutie van planten en dieren en een verzameling van 40.000 fossielen. Een verzameling hiervan zagen we in het Visitor Center.
Bij het rijden door de Painted Hills val je van de ene in de andere verbazing. Wat een wijds uitzicht, wat een kleuren. Mijlen achtereen geen kip te bekennen. En door de zonneschijn was alles nog mooier. Je kunt hier foto's blijven maken. Af en toe liepen er koeien met kalveren op de weg en moesten we stoppen.
Na het uitzichtpunt, dat via een B-weg met grind was te bereiken, reden we naar een nabijgelegen dorp genaamd Mitchell. Van internet had ik een bakkerij Pastry uitgekozen om wat te eten. Daar aangekomen was deze niet open. Het hele dorp is nauwelijks een paar honderd meter lang en de huizen en winkels zien er vervallen uit. Er was wel een eetgelegenheid dat er behoorlijk uitzag en daar hebben we dan ook wat gegeten. De bediening was heel vriendelijk en omdat ze de enige zijn was het er behoorlijk druk. Binnen werden ook andere dingen verkocht. Een wand hing vol met t-shirts bedrukt met de naam van het restaurant Tiger Town Brewing Company.

We vervolgden onze rit en hadden de navigatie op het Visitor Center gezet. De rit er naar toe was schitterend mooi. Diverse malen zijn we gestopt om foto's te maken. Voor een groot deel loopt de weg naast de John Day River. Het stroomgebied van de John Day River draineert bijna 8.100 vierkante mijl van centraal en noordoosten van Oregon. Zonder dammen over 281 mijl is de John Day een van de langste vrij stromende rivieren in de VS en de langste niet-afgedamde zijrivier van de Columbia.
Het Visitor Center had een mooie verzameling fossielen heel mooi uitgestald in vitrines. Vele voorwerpen zijn miljoenen jaren oud.
We kwamen er daar achter dat er nog een aantal mooi uitzichtpunten waren die goed te belopen waren met trails van ca. 0,5 mijl.
De uitzichten waren inderdaad van grote schoonheid. We konden er dichtbij komen. En wat een stilte alom. Je waande je er echt op een andere planeet. De kleuren doen ook een beetje denken aan Petrified Forest bij Flagstaf van 3 jaar geleden. Sommige rotsen hadden namen en waren gelegen in een gebied genaamd Sheep Rock.

Om een uur of half 5 arriveerden we bij het hotel. Van de bediending kregen we een tip voor een restaurant aan de overkant en dat bleek inderdaad een goed advies. Omdat we er niet kunnen ontbijten kunnen we dat morgenochtend ook in datzelfde restaurant doen.
Door het grote aantal foto's heb ik een selectie moeten maken en dat zijn er toch al een behoorlijk aantal.

Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis