Na de 2e overnachting in Portland gingen we na het ontbijt weer verder naar Prineville (209 mijl of 336 km). Vanaf Portland reden we naar de Multnomah Falls een afstand van 48 km. Dit is de hoogste waterval van Oregon (189 m) gelegen langs de Columbia River. Het was slecht weer. Het regende constant en het was af en toe mistig. We zijn niet helemaal naar te top gelopen maar halverewege tot de brug. Je had hier een mooi uitzicht op het naar beneden denderende water. Ondanks het slechte weer was het er toch redelijk druk. Toen we weer beneden waren zijn we de Multnomah Falls Lodge ingegaan. Een statig hotel met heel hoge plafonds. In principe was het alleen voor gasten maar de receptioniste liet ons binnen en bracht ons bij een plaatsje bij de gezellige open haard. We werden snel bediend en we namen allebei een kop warme chocolade want het was toch we fris buiten. Na te zijn bijgekomen gingen we verder.

Het volgende doel was naar Timberline Lodge te gaan op de zuidflank van Mount Hood, een vulkaan van ruim 3.400 m hoogte. De lodge was in 1930 gebouwd op een hoogte van ruim 1.800 m. Het is een toeristische trekpleister en geniet ook bekendheid als filmlocatie van het Overlook Hotel in The Shining.
Voor Timberline Lodge stopten we eerst nog in Mt Hood Village, waar we wat boodschappen hebben gedaan in een supermarkt en koffie hebben gedronken in een leuk tentje. Onderweg naar Timberline Lodge werd het weer steeds slechter en ook het zicht was slecht. Omdat het een wintersport gebied is werd aangegeven het gebied in te gaan of met sneeuwkettingen of met winterbanden. Hoe dichter we bij kwamen hoe slechter het werd en uiteindelijk besloten we niet verder naar boven te gaan. We hadden het graag gezien maar we vonden de weersomstandigheden te slecht om de tocht naar boven te wagen. Ook van het mooie uitzicht kon je dan niet genieten door de dichte bewolking en mist. Erg jammer.

Toen we uit het berggebied kwamen werd het langzaam beter weer. We reden door uitgestrekte velden langs Warm Springs en Madras. De uitzichten waren schitterend en mijlen reden we door de prairie met eindeloze vergezichten en langs een Indianen reservaat. Op de velden waren enorm veel Lavendel planten aanwezig. Helaas bloeien deze op dit moment nog niet. Uiteindelijk kwam om ca. 16.00 uur aan bij het Best Western hotel in Prineville.

Het restaurant waar we gingen eten had ik thuis al opgezocht. Het heette Club Pioneer en was ingericht in cowboy stijl. Het was er gezellig binnen en het eten was veel maar erg lekker. Wat over was kregen we mee in een doggy-bag.

Geschreven door Jan.en.jeannet.op.reis